[X] Choose Font Here

Thursday, December 8, 2016

အၿပဳံးမပ်က္ ေရွ႕သို႕ဆက္ မဂၤလာ တစ္ဆယ့္ႏွစ္

Photo credit GOOGLE


ဆယ့္နွစ္ႏွစ္ဟာ မေန႔ တေန႕ ကလိုပဲ .......။

ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ရန္သတ္ရင္း ၊ အလုပ္ခ်ိန္ၿပင္ပအခ်ိန္ေတြမွာ တတ္ႏိုင္သမွ် အတူတူရွိေနၾကဖို႕ ၾကိဳးစားရင္း ၊ တေယာက္ က စားခ်င္ရာကို ေနာက္တေယာက္က လိုက္ၿပီးစားရင္း နဲ႕ အတူတူ ၿဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ၾက ။

အၿမင္မတူတာေတြ ၊ အေတြးမတူတာေတြ ၊ အၾကိဳက္မတူတာေတြ ၊ သဘာ၀ မတူတာေတြ အမ်ားၾကီးကို ညွိယူမေနဘဲ တေယာက္သေဘာထားကို တေယာက္က ေလးစားရင္း နဲ႕ ကိုယ္ၾကိဳက္ရာ ကိုယ္လုပ္ရင္း လမ္းတခုကို အတူတူ တြဲေလွ်ာက္ေနခဲ့ၾက ။

အုတ္နီခဲေပၚ အထပ္သားၿပားေလး ခင္းၿပီးေတာ့ အိပ္ယာ လုပ္ခဲ့တုန္းကလဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပဲ ။
ဒန္းေလာ့ ကို အိပ္ယာ လုပ္ေတာ့လဲ ခံစားခ်က္ခ်င္း အတူတူ ။
တေယာက္အနားမွာ တေယာက္ ရွိေနဖို႕ ပဲ လိုခဲ့ ။

ကိုယ္ ယုံ ၾကည္ ပါ တယ္ ။

တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ခြဲခြာၿပီး ေနၾကရမယ္ဆိုရင္လဲ ကိုယ္တို႕ ႏွလုံးသားေတြ နီးေနဦးမယ္ ဆိုတာကိုေပါ့ ။        ။

Tuesday, November 22, 2016

ပန္းေတြဟာ က်မပါ ေမာင္ ( ၂ )

အလုပ္သြားရတဲ့ မနက္ေတြမွာ ဘူတာကေန ရုံးကို တေယာက္ထဲ လမ္းေလွ်ာက္ရေပမယ့္ ပ်င္းေၿခာက္ေၿခာက္ၿဖစ္မေနခဲ့ဘူး ။
က်မလား ..လမ္းမွာ ပန္းကေလးေတြကို နွဳတ္ဆက္ရင္း စကားေၿပာသြားတာေပါ့ ။

ဘူတာကေန အလုပ္ကိုအသြား private house ဆိုတဲ့ သေဌးေတြေနတဲ့ ရပ္ကြက္ကို ၿဖတ္သြားရတယ္ ။
public area မဟုတ္တဲ့အတြက္ လမ္းေတြ ေၿမာင္းေတြဟာ ရွင္းသန္႕မေနဘူး ။
လမ္းမွာ ၿမက္ရိုင္းပင္ေတြ သစ္ရြက္ေၾကြေတြရွိသလို ေၿမာင္းထဲမွာလဲ သစ္ရြက္ေတြ ေရညွိေတြ ရွိေနတယ္ ။
ဒီ အေန ကပဲ က်မကို မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ရသလို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြးၿဖစ္ေစတာေပါ့ ။


ေဟာ ေၿပာရင္း ဆိုရင္း ပန္းၿဖဴၿဖဴေလးေတြပြင့္တဲ့အပင္အုပ္အုပ္ေလးနားကို ေရာက္လာတယ္ ။
အပင္က သိပ္မၿမင့္ေတာ့ ပန္းေတြကို က်မ လက္နဲ႕ လွမ္းၿပီး ထိလုိက္လို႕ရတယ္ ။
ပန္းေလးကို လက္နဲ႕ အသာတို႕ထိရင္း ေၿပာလိုက္တယ္....


 


   ေဟ့ သိလား တို႕ စေလဘက္မွာေတာ့ ပန္းၿဖဴၿဖဴ ပြင့္တဲ့ အပင္အုပ္ေလးေတြမ်ိဳးစုံရွိတယ္ ...။
 ဇလပ္ၿဖဴ လို႕ ေခၚတဲ့ပန္းရွိတယ္၊ သူက အရြက္ကလဲ ဆတ္တယ္၊ ပန္းကလဲ ခူးလိုက္ရင္ အေစးၿဖဴၿဖဴေတြ ထြက္လာၿပီး တို႕ရဲ႕ လက္မွာ ကပ္ေစးေစးေပတယ္ ။ အဲ့ဒီ ဖီးလင္းေတာ့ တို႕ မၾကိဳက္ဘူးကြ ။ ေနာက္ၿပီး စၾကာလို႕ ေခၚတဲ့ ပန္းရွိတယ္ ။ သူက အပြင့္သားလဲ ႏူးညံ႕တယ္ ။ ပန္းကို ခူးလိုက္ရင္ အညွာမပါေအာင္ခူးရင္ ၀တ္ရည္ေလးထြက္လာေရာ ။ အဲ့ဒါ လက္ကို ပါးစပ္ထဲ ထည့္ရင္ ခ်ိဳသက္သက္နဲ႕ ။
မင္း ကို ေတြ႕ေတာ့ တို႕ငယ္ငယ္က ေတြ႕ရတဲ့ ပန္းၿဖဴၿဖဴေလးပုံမို႕ ရင္းႏွီးေနေပမယ့္ မင္းအရြက္ကေတာ့ တို႕နဲ႕ စိမ္းတယ္ကြ ။ မင္း လဲ မ်ိဳးစပ္ထားတဲ့ အပင္ပဲ ထင္တယ္ေနာ္ ။
မင္း အနံ႕ ကေတာ့ သင္း သားပဲကြ ။ တို႕ဆီက ဧကရာဇ္ပန္းကေတာ့ ေမႊးသလို ၀ိတ္ဆံကလဲ၀ါ၀ါေလးနဲ႕ သီၿပီး ပန္လို႕ရတယ္ ကြ ။

ေအာ္ စကားေကာင္းေနလိုက္တာ ရုံးခ်ိန္မွီေအာင္ သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ ။

ေနာက္ေန႕ မိုးမရြာရင္ မင္းတို႕နား ကို တေခါက္ထပ္လာေသးတာေပါ့ ။ မိုးရြာရင္ေတာ့ ကား နဲ႕ ဆို မင္းတို႕နား မေရာက္ၿပန္ဘူး ေဟ့ ။ တာ့တာေနာ္ ။

Monday, November 21, 2016

ပန္းေတြဟာ က်မပါ ေမာင္

ေမာင္ နဲ႕ အတူ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စံကားပင္ေအာက္မွာ ပန္းေတြအမ်ားၾကီး ေၾကြေနတာေတြ႕ရေတာ့ က်မသိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ။
ေမာင္ အနားမွာပါလို႕လဲၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ။







လန္းေနေသးတဲ့ ပန္းအေၾကြ တပြင့္ကို ေကာက္ယူၿပီးေတာ့ နမ္းရွိဳက္ရင္း ေမာင့္ ကိုေၿပာလိုက္တယ္ ...........။

ကိုယ္ း ေတြ႕လားေမာင္
         မင္းမိန္းမ က ပန္း ကိုၿမင္တာနဲ႕တင္ ေပ်ာ္တတ္တာ ။ စိန္ ေတြ ေရႊေတြ ၀ယ္ႏို္င္မွ ေပ်ာ္တာမဟုတ္ဘူးရယ္ ။ မင္း ဘယ္ေလာက္ ကံေကာင္းသလဲ ။

ေမာ င္ း ဒါက သုတ္ စားရတဲ့ စံကားပန္းလား ( ၿပဳံးၿပီး ေမးတယ္ )

ကိုယ္ း ဟင့္အင္း ေသခ်ာမသိဘူး ( အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ )

ေမာင္ း တခါ နမ္းရင္ေတာ့ အနံ႕ကမဆိုးဘူးကြ ၊ ဒါေပမယ့္ ၾကာၾကာနမ္းရင္ေတာ့ အနံ႕က အီေတာက္ေတာက္ၿဖစ္လာလိမ့္မယ္
မင္း ပန္း ကမစြံပါဘူးကြာ ...
ဘုရားတင္ေလာက္ေအာင္လဲမဟုတ္၊ ပန္လို႕လဲမေကာင္း ၊ အနံ႕လဲ မေမႊး ။

ကိုယ္ း ဘုရားေရ ... ေမာင္
ပန္းတပြင့္ကို ခ်စ္ဖို႕ အတြက္ ဘာမ်ားေမွ်ာ္လင့္ေနေသးတာလဲ ။ ပန္းေလးက ၿဖဴၿဖဴ ေလး ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ အနံ႕ေလးလဲသင္းတယ္ ဒါပဲေလကြယ္ ။

ေမာင္ း ဒါ ဆို ပန္း ေလးက ေမာင့္ ထက္ ပိုကံေကာင္းတာေပါ့ ။ သူ႕မွာ ဘာမွ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ခ်စ္မယ့္သူ ရွိတယ္ ။ မင္း က ေမာင့္ဆီကေတာ့ အမ်ားၾကီး ေမွ်ာ္ လင့္တာမဟုတ္လား ။

ကိုယ္ း ......................................
ဒါကေတာ့ ကိုယ္က ေမာင့္ကုိ ခ်စ္ရုံတင္မကဘူး အားလဲ ကိုးတာကိုး ...။

Wednesday, November 16, 2016

ဘ၀ ကို တန္ဖိုးထားေနထိုင္ၿခင္း

ဒီေန႕ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ညီမေလး ရဲ႕ မဂၤလာဦး ဆြမ္းေကၽြးမွာ ေရစက္ခ် တရားနာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက ထုံးစံရွိတဲ့အတိုင္း လင့္ က်င့္၀တ္၊ မယားက်င့္၀တ္ ေတြ ေဟာပါတယ္ ။
တရား ကို ေသေသခ်ာခ်ာ နာယူရင္း ကိုယ္နဲ႕စိမ္းသက္ ေမ့ေလ်ာ့ ေနၿပီ ၿဖစ္တဲ့ မယား၀တ္ ငါးပါးကို ဆင္ၿခင္ၾကည့္မိပါတယ္ ။


 မယား က်င့္၀တ္ ၅-ပါး
 အိမ္တြင္းမႈလုပ္ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာ မိစၦာၾကဥ္ေရွာင္ ေလ်ာ္ေအာင္ျဖန္႔ခ်ိ ပ်င္းရိမမူ ၀တ္ငါးဆူ အိမ္သူ က်င့္အပ္စြာ။

ဒီေခတ္မွာေတာ့ သူ က်င့္အပ္တဲ့ ၀တ္၊ ကိုယ္က်င့္အပ္တဲ့ ၀တ္ ရယ္လို႕ မခြဲၿခားေတာ့ပဲ ႏွစ္ေယာက္အတူ လက္တြဲၿပီးေတာ့ ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ ရုန္းကန္ရတဲ့ ေခတ္ၿဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီလို အတူတြဲၿပီး တသက္တာ ခရီးကို ေအးအတူ ပူအမွ် သြားရမယ္ဆိုတာ တေယာက္ကို တေယာက္ တကယ့္ကို ခ်စ္ခင္ၿမတ္ႏိုးမွ၊ ယုံၾကည္မွဴ ရွိမွ သာ အဆင္ေၿပပါမယ္ ။ ေရရွည္ ခရီး ကိုး ။

အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္လာခ်ိန္မွာ၊ သမီးေလး တေယာက္နဲ႕အတူ မိသားစု ဆိုတဲ့ ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ အေမ့ ကို ပိုျပီးနားလည္လာတယ္လို႕ ေၿပာခ်င္ပါတယ္ ။ အတူေန ခရီး ဆယ္ႏွစ္ ေက်ာ္ခ်ိန္မွာ အဖု အထစ္ ဆိုတာ မရွိဘူး လို႕ မေၿပာခ်င္ပါဘူး ။ လွ်ာ နဲ႕ သြားဆိုတာ ခလုတ္တိုက္ၾကတာခ်ည္းပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာ စဥ္းစားရင္ေတာ့ ေလာ တဲ့ အခ်ိန္မွာ ပိုၿပီး ခလုတ္တိုက္မိတာေပါ့ ။

အရင္ ကေတာ့ အေမ့ ရဲ႕ စိတ္ေလာၾကီးမွဴေတြေၾကာင့္ အေဖ နဲ႕ အေမ မၾကာမၾကာ ထိခတ္ၾကတိုင္း က်မရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးမွာေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ မရွိေစရဘူးရယ္လို႕ ေတြးၿပီး တတ္ႏို္င္သမွ် ကိုယ့္ရဲ႕ ေလာၾကီး မွဴေတြ၊ စိတ္ရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵေတြ ကို ထိန္းခဲ့တာပါ ။

 သမီးေလး ရွိလာခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ထက္ သမီးေလးအတြက္ လိုအင္ဆႏၵေတြ ကို ထိန္းဖို႕ဆိုတာ တကယ္ခက္ခဲပါတယ္ ။ အေမ ေတြဟာ သားသမီးေတြဖို႕ လိုအင္ေတြ ၿဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ရာမွာ အေဖ ေတြထက္သာတယ္လို႕ မေၿပာခ်င္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သားသမီးေတြရဲ႕ မ်က္နွာကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနသူေတြမို႕ သားသမီးေတြရဲ႕ လိုအင္ကို အေဖေတြထက္သိတယ္ လို႕ ေၿပာခ်င္ပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ သားသမီး မရွိေသးသူေတြဟာ ရွိၿပီးတဲ့ သူေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကို ေၿပာတဲ့အခါ သူတကယ္မသိလို႕ ေၿပာတာပါလို႕ နားလည္ရပါတယ္ ။

အိမ္ေထာင္ၿပဳ ၿပီး တိုင္းလဲ အိမ္ေထာင္ရွင္မ ဘ၀ တခုကို နားလည္မယ္လို႕ မေၿပာႏိုင္ပါဘူး ။ တကယ္အိမ္ေထာင္ရွင္မ ဘ၀ ကို က်င့္သုံးမွသာ နားလည္မွာပါ ။ ကိုယ့္အိမ္သားရဲ႕ အာရုံငါးပါး အလိုကို ၿဖည့္ဖို႕ဆိုတာထက္ အလိုကို ေတာင္ မသိတဲ့ နားမလည္ တဲ့ အိမေ္ထာင္ၿပဳ ၿပီးသူေတြအမ်ားၾကီးပါ ။ မိန္းမ ၀ါဒီ ၊ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ ၿဖစ္တည္မွဴ ဘာညာဆိုတဲ့ ရွဳပေ္ထြးတဲ့ အေတြးေတြ ကို ထားခဲ့လိုက္ၿပီး ကိုယ္ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဘ၀ အေဖာ္နဲ႕ အတူတြဲရမယ့္ခရီးမွာ ႏွစ္ေယာက္လုံး စိတ္ေရာကိုယ္ပါ သက္ေတာင့္သက္သာၿဖစ္ေစမယ့္ လမ္းကို ၾကိဳးစားေရြးခ်ယ္ဖို႕ပဲ ဆႏၵၿပဳ ခ်င္တာပါ ။ ႏွစ္ေယာက္တဘ၀မွာ ကိုယ့္တေယာက္စာ အတၱကို ဘာလို႕ ခြဲထြက္ ပုံေဖာ္ေနၾကဦးမွာလဲ ။

ကိုယ့္ဘ၀ မိသားစုလိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ရွင္ဘ၀မွာ အလုပ္ လုပ္ခ်င္ လုပ္ရမယ္။ အလုပ္ မလုပ္ပဲ ေနခ်င္ေနရမယ္ ။ က်မ အေနနဲ႕ဆို ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ေနရေပမယ့္လဲ အလုပ္မလုပ္ပဲ မိသားစု အတြက္ ကိုယ့္ဘ၀ ကို အခ်ိန္ေပးထားသူ ေတြကိုလဲ ေလးစားပါတယ္လို႕ ေၿပာခ်င္ပါတယ္ ။

ေၿပာရရင္ က်မရဲ႕ Role Model ၿဖစ္တဲ့ အမသက္ေ၀ဟာလဲ သူ႕သားေလးရဲ႕ ငယ္ဘ၀မွာ အလုပ္မလုပ္ဘဲ သားေလးကို အခ်ိန္ေပးခဲ့သူတေယာက္ပါ ။ ဒီလို လိုအပ္ခ်ိန္မွာ လိုအပ္တာကို ၿဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ့ value ဟာ ဘာနဲ႕မွကို တန္ဖိုးၿဖတ္မရပါဘူး ။ အေပၚယံ လိုအပ္ခ်က္ေတြထက္ တကယ့္ကို လိုအပ္တာကို လိုအပ္ခ်ိန္မွာ ၿဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီကေလးေလးရဲ႕ ဘ၀ မွာ အားမာန္အၿပည့္နဲ႕ ခ်ီတက္ႏိုင္ခဲ့တာ လို႕ေၿပာရရင္ သံသယၿဖစ္စရာ မရွိပါဘူ း ။ သမီးေလးနဲ႕ တရက္ထဲေမြးခဲ့တဲ့ မွဳံမွဳံ႕ အေၾကာင္းေတြ ဖတ္တိုင္း အားက် ၾကည္ႏူးရသလို သမီးအတြက္ အခ်ိန္မေပးနိုင္ခဲ့တာကို ၀မ္းနည္းရ သလို မိသားစုအတြက္ တၿခားလိုအပ္ခ်က္ေတြ ၿဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္သားပဲလို႕ ေတြးၿပီး ေၿဖသိမ့္ရပါတယ္ ။

တကယ္ေတာ့ တန္ဖိုးဆိုတာ ကိုယ္တိုင္သတ္မွတ္ခ်က္ပါပဲ ။ ကိုယ့္ဘ၀ ကို ကိုယ္တိုင္ထက္ နားလည္သူ ဘယ္သူ ရွိဦးမွာလဲ ။ က်မ အတြက္ေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ကိုယ္တိုင္သတ္မွတ္ခ်က္ပါပဲ ။ ဘယ္သူေတြ ဘာေၿပာေၿပာ လက္ရွိ က်မ လုပ္သင့္တာ လုပ္ႏိုင္တာကို လုပ္ေနတယ္ ။ ကိုယ့္ဘ၀ ကို ကိုယ္တိုင္ နဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀ လက္တြဲေဖာ္က ေက်နပ္ေနတယ္၊ ကိုယ္လုပ္သင့္ရာကို ေက်နပ္စြာလုပ္ေနတယ္ ဆိုရင္ ဒါဟာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ဘ၀ မွာ ေနထုိင္ေနၿခင္းပါပဲ ။

ဘ၀ မွာ ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အတၱ ကို ပုံေဖာ္ေနတာထက္ သူတပါးအတြက္ အနည္းဆုံး ကိုယ့္မိသားစုအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ အခ်ိန္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ေပးဆပ္ေနသူေတြကိုေတာ့ ေလးေလးစားစား appreciate လုပ္ပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အတၱကို ေရွ႕တန္းတင္ေနသူေတြဟာ တေယာက္ထဲဘ၀ကို လိုခ်င္တာလား ႏွစ္ေယာက္တဘ၀ကို လိုခ်င္တာလား ။ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ကိုယ္ရမွာပါပဲ ။ ဒီလိုေၿပာလို႕ ကိုယ့္ဆႏၵဟာ ေနာက္ဆုတ္ေနရမယ္လို႕လဲ မဆိုလိုပါဘူးေနာ္ ။ ဒီေန႕ မဂၤလာဦး ညီမေလးအတြက္ စကားလက္ေဆာင္ က ေတာ့ ရိုးရိုးွရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ အိမ္ေထာင္သည္ ဘ၀မွာ လုပ္သင့္ရာ လုပ္ရမယ့္ အရာကို လုပ္ေနခ်ိန္မွာ သိပ္မေတြးပါနဲ႕ သိပ္မတြက္ပါနဲ႕ ေစတနာ ေမတၱာနဲ႕ သာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အရာရာကို ပိုင္ပိုင္ရရွိႏိုင္မွာပါ လို႕ ။

လက္ရွိ က်မ ရဲ႕ ဘ၀ မွာေတာ့ လက္တြဲေဖာ္က အိမ္ေထာင္သက္ ဆယ္ႏွစ္ ေက်ာ္တိုင္ တိုင္ နားလည္မွဴ ယုံၾကည္မွဴ အၿပည့္ေပးခဲ့လို႕ စိတ္ရဲ႕ ေအးခ်မ္းလုံၿခဳံမွဴ အၿပည့္ ရရွိေနဆဲပါလို႕ က်မကလဲ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ၊ က်မကိုလဲ ခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားကို သတင္းေကာင္းပါးရင္း ရန္ၿဖစ္လိုက္ ၿပန္ခ်စ္လိုက္နဲ႕ ေရွ႕ဆက္ခ်ီတက္ေနပါေၾကာင္း ။ ။

Sunday, October 30, 2016

ေဒၚမယ္သန္ ႏွင့္ ဟုမ္းမိတ္ ပဲပင္ခ်ဥ္မ်ား

                 ဒီအပတ္ စေန က ေဟာလီးေဒး ဆိုေတာ့ စကၤာပူမွာ ထုံးစံအတိုင္း စေန တန၈ၤေႏြ တရားစခန္းၿပဳလုပ္ၾကသည္ ။ ကိုခ်စ္ေမာင္ ဆရာမက သစၥာပါရမီ တရားစခန္းမွာ အမာခံ ေဘာ္လန္တီယာဆိုေတာ့ ကိုခ်စ္ေမာင္ကို ေသာၾကာညမွာ အခင္းေတြ ေလွ်ာ္ဖို႕ ေခ်ာဆြဲသည္ ။ တရားပြဲ က်င္းပရာ big box မွာ ေလွ်ာ္မည္ တဲ့ ။

မယ္သန္ လဲ ညေန ရုံးဆင္းေတာ့ အိမ္တန္းမၿပန္ခ်င္ ၊ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ရက္ေတာင္ နားရမယ္ဆိုေတာ့ အေၾကာင္းရွာ ကိုခ်စ္ေမာင္ေနာက္ လိုက္ၿပီး big box မွာ ပတ္လိုက္ဦးမယ္ေတြးသည္ ။ အေရွ႕မွ အေနာက္ ကမ္ဘာဂန္မွ ဂ်ဴေရာင္းအိစ္၊  ဘူတာ ၆ မွ ဘူတာ ၂၄ သို႕ ၁၈ ဘူတာ ရထားစီးၿပီး ေၿခရွည္ေတာ္ မူေလသည္ ။

            သုိ႕ေသာ္ မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္လြဲ သည္မွာ ကိုခ်စ္ေမာင္က ထမင္းစားေစာင့္ေနသည္ ။ သူ႕ဆရာမ ႏွင့္ အၿခား သူပါ ပါေလရာ ညစာ စားအၿပီး လုပ္အားေပး ၿပန္အသြား ကိုယ့္မွာ ဟယ္ ငါ ေရွာ့ပင္း လိုက္ဦးမည္ ေၿပာမရေတာ့ ။ ပြဲ ၿပင္တဲ့ဆီ လိုက္သြားရသည္ ။ ေဆာင္းေဘာက္စ္ ႏွင့္အသံၿပင္ သူ မလာေတာ့ ကိုခ်စ္ေမာင္လဲ ေဆာင္းေဘာက္စ္ အသံထြက္ဖို႕ မီးၾကိဳးသြယ္ဆင္ တာ၀န္က်ၿပန္သည္ ။ ခန္းမထဲ ပန္းအလွၿပင္သူ ၊ ဘုန္းၾကီး ထိုင္စရာ ၿပင္သူ ၊ ဗီႏိုင္းမွာ ဘုန္းၾကီး နာမည္ ၿပင္သူ ၊ အသံဖမ္းဖို႕ ၿပင္သူ ၊ ေနရာ ထိုင္ခင္း အတြက္ ၿပင္သူ၊ ေရသန္႕ ဘူးေတြ လိုက္ခ် သူ နွင့္ စည္ကားေနသည္ ။ တရားစခန္းက ေနာက္ေန႕ မနက္ ၉နာရီ စမည္ ဆိုေတာ့ ည ထဲက ၿပီးေအာင္ လုပ္ရမည္ ။ မနက္အခ်ိန္မရေတာ့ ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ရွားပါးလွေသာကိုယ္ပိုင္နားေနခ်ိန္မ်ားကို အမ်ားအတြက္ လုပ္ေပးေနသူမ်ား ။ကိုယ္ေတြၿပန္လာေတာ့ သန္းေခါင္ေက်ာ္ေနၿပီ သူတို႕ ၿပင္ၾကတုန္း မၿပန္ၾကေသး ။

              ၾကည့္ရင္း ႏွင့္ ကိုယ္လဲ သဒၶါေပါက္လာေတာ့ အိမ္မွာလဲ အမတစ္ေယာက္လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ ငပိရည္ ႏွစ္ဘူးကလဲ ရွိေန ေတာ့ တရားစခန္းလာသူေတြအတြက္ တနဂၤႏြမနက္မွာ ငပိရည္ ႏွင့္ ပဲပင္ခ်ဥ္ ပို႕ေပးမည္ ဟု ေၿပာလိုက္သည္ ။ အမွန္ေတာ့ ငပိရည္ ႏွင့္ တို႕စရာဟု ေၿပာရမွာ ဘယ္လို ဘယ္လို ပဲပင္ခ်ဥ္ ဟု ေၿပာထြက္သည္မသိ ။

ေၿပာၿပီးေသာ္ အစားအေသာက္စီစဥ္သူ အမ က ဟယ္ ၀မ္းသာလိုက္တာ ။ ပဲပင္ခ်ဥ္ ကို ၾကက္သြန္ေလးနဲ႕ သုပ္မယ္ ။ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ႏွင့္ ေၿပာေသာ္ .........:P

               ေဒၚမယ္သန္ကား ဟိုက္ခနဲ ၿဖစ္ရေခ်ၿပီ ။ လူ ႏွစ္ရာစာ ခန္႕မွန္း တို႕စရာဆိုလွ်င္ ပဲပင္ နည္းနည္း ပဲသီးနည္းနည္း ခရမ္းကၽြတ္သီး သခြားသီး စသၿဖင့္ လြယ္ေသာ္လည္း ပဲပင္ခ်ဥ္သုပ္ရန္ လူႏွစ္ရာစာအတြက္ကား မလြယ္ေခ် ။ သို႕ေသာ္ ကိုယ္လဲ ငပိရည္ ႏွင့္ ပဲပင္ခ်ဥ္ ကို ၾကိဳက္ေတာ့ လွဴရင္လဲ အဲလိုတြဲလွဴခ်င္သည္ ။ အခ်ိန္ကား တစ္ရက္ႏွင့္ တစ္မနက္သာရသည္ ။ ပဲပင္ခ်ဥ္ဖို႕ စိမ္ရင္ သုံးရက္ေတာ့ ၾကာတတ္သည္ ။ မတတ္ႏိုင္ ၾကံရ ဖန္ရမည္ေပါ့ ။ ပြဲကအၿပန္ ည သန္းေခါင္ေက်ာ္ေနၿပီမို႕ ဒီညေတာ့ ရွိေစေတာ့ မနက္ေတာ့ ေစာထရမည္ ။ ေဟမာ က မနက္ swimming pool သြားမည္ ေၿပာထားေတာ့ သူ အိပ္ယာမထခင္ ကိုယ္ လုပ္စရာရွိတာ ၿပီးထားရမည္ ။

             စေန မနက္အေစာ အိပ္ယာထ အိုးသူၾကီးညီမ ကိုေၿပာေသာ္ အၿဖဴမဟုတ္ရင္ အမည္းကို လက္ကိုင္ထားသည့္သူမက မၿဖစ္ႏိုင္ ဆိုသည္။ ၿဖစ္တာမၿဖစ္တာ ေနာက္ထား ပဲပင္ေတာ့ အကုန္၀ယ္မွ ဆိုၿပီး ေအာက္ဆင္း ဆုိင္ကရွိသမွ် ပဲပင္ အကုန္၀ယ္ခိုင္းရာ ဆိုင္က ပဲပင္လား ေခါက္ဆြဲလား မွားမွာစိုးလို႕ေမးသည္တဲ့ ။ ပဲပင္ ဒီေလာက္အမ်ားၾကီး ဘာလုပ္ဖို႕ဆိုတာ သူတို႕စဥ္းစားမရ ၊ ေနာကေ္တာ့ ဆိုင္ ေရာင္းဖို႕ နည္းနည္းခ်န္ကာ အကုန္မ လာသည္ ။ ေဆးတာေတာင္ ဇလုံၾကီး ႏွင့္ ဆယ့္ေလးၾကိမ္ေဆးရသည္ ။ ထို ပဲပင္မ်ား ကို ဘယ္ထဲ ထည့္စိမ္ပါမည္ နည္း ။ စတိုထဲ၀င္ စာအုပ္ထည့္ေသာ ပုံးၾကီး မ လာစာအုပ္ေတြ ထုတ္ၿပီး ေဆး ။ ထည့္စရာ ေတာ့ ရၿပီ ပဲပင္စိမ္ေတာ့မည္ ေဟ  ေဟ့ ။

           ပဲပင္စိမ္ၿပီးေသာ္ ေနပူေသာေနရာ ရွာရၿပန္သည္ ။ အခါတိုင္း ပဲတီခ်ဥ္စိမ္ေသာ္ ပုလင္းေလးထဲထည့္ ၿပဴတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚတင္လိုက္ရုံ ။ အခုေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္ အေတာ္ မ ရ ေလာက္ေအာင္ေလးေသာ ပုံး ၾကီးကို ဘယ္မွာ တင္မည္နည္း ။

ညီအမ ႏွစ္ေယာက္ ေအာက္ဆင္းကာ ေနပူရွာရၿပန္သည္ ။ ေနက ပူေသာ္လည္း ေတာ္ၾကာ သူမ်ား မ သြားရင္ မည္သို႕ လုပ္မည္နည္း ။ သူမ်ားအိမ္ေရွ႕လည္း သြားမထားရဲ ။ စိတ္ပ်က္ ညစ္ ၿပီး အိမ္ေပၚ ၿပန္တက္လာသည္ ။ အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ ကိုခ်စ္ေမာင္က ႏိုးေနၿပီ ။ ပဲပင္ေတြ ၿမင္ၿပီး သူလည္းအံ့ၾသ ၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးၿပီးေသာ္ သူ႕မတိုင္ပင္ဘဲ လွဴ ေတာ့ ခပ္ေငါ့ေငါ့ေလး ေၿပာသည္ ။ ေအးပါ လုပ္ေပါ့ မင္း လုပ္ႏိုင္ၿပီးတာပဲ ....:'(

                ေယာက်္ားေၾကာက္ရသည့္ ေဒၚမယ္သန္မွာ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ေတာ့ ပဲ ပင္ ဟု မ်က္ေစ့စုံမွိတ္ခါ သူတို႕ ေရကူး သည့္ေနာက္ လိုက္ရၿပန္သည္ ။ ေအာက္အဆင္း မိုးက ရြာခ်ေတာ့ ပဲပင္ေနပူလွမ္းစရာ ရွာမေတြ႕တာ ေနလည္းမပူပါဘူးေလ ဟု ၾကံဖန္ ေၿဖသိမ့္ ရေသးသည္ ။ အၿပင္က ၿပန္လာေသာ္ ေနက ၿပန္ပူေနေတာ့ ပဲပင္ေနပူလွမ္းဖို႕အေရး ကိုခ်စ္ေမာင္ဆီ အၾကံေတာင္း ေတာ့ ပယ္ခ် ၿပန္သည္ ။ ဟြင္းေနေပါ့ ဆိုၿပီး ညီအမႏွစ္ေယာက္ ေအာက္ဆင္း ေနပူသည့္ေနရာ ခပ္တည္တည္ ၿဖင့္ ခုံခ်ၿပီး ပုံးကို  ခုံေပၚတင္ ထား ခဲ့သည္ ။ ဘယ္သူမ်ား ပဲပင္ပုံးၾကီး တိုက္ခ် လိုက္မလဲ ဆိုတာ ကို အိမ္ေပၚၿပဴတင္းေပါက္ကေန ရပ္ၾကည့္ၾကသည္ ။

 ညေန ငါးနာရီေလာက္က်ေတာ့ မေနႏိုင္ ေယာင္းမ ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုင္ ေအာက္ဆင္း ပဲပင္ ကို ၿမည္းၾကည့္ေတာ့ စိမ္းဆတ္ဆတ္ မနပ္ေသး ခ်ဥ္ဖို႕ကေတာ့ ေ၀းေသးသည္ ။ အခါတိုင္း ပဲပင္ ေရစိမ္တာ ၾကာရင္ေတာင္ ေရ နာေသးတာ ဒီပဲပင္ ေရမနာ အေတာ္အေၾကာမာလွသည္ ကေတာက္စ္ ..............။


ဒီေတာ့ ရွာလကာရည္ တစ္ပုလင္းသြား၀ယ္ ပဲပင္ပုံးထဲ ေလာင္းထည့္ ၊ မႏြမ္းေသာပဲပင္ ႏြမ္းေအာင္ ေရေႏြးက်ိဳဳ ၿပီး ပူပူေလာင္းထည့္ လိုက္သည္ ။ 
ညက ် အိပ္လို႕ေတာင္ မေပ်ာ္ ။ ပဲပင္မခ်ဥ္ရင္ေတာ့ မနက္က် ကမ္ခ်ီ ပဲ ၀ယ္ရမလား တၿခားအတို႕ေတြ စီစဥ္ရမလား ၊ အမွန္ ပင္နဆူလာသြား ခ်ဥ္ဖတ္၀ယ္သင့္တာ ဟု ဟိုေတြးဒီေတြး ဗ်ာမ်ားေနသည္ ။

တနဂၤေႏြ မနက္ အိပ္ယာထေတာ့ အေၿပးအလႊား ပဲပင္စိမ္ထားသည့္ ပုံး သြားဖြင့္ ၊ အၿမွဳပ္တစီစီေတြ႕ေသာ္ ၀မ္းသာအားတက္ၿပီး ၿမည္းၾကည့္ ခ်ဥ္သည္ နပ္သည္ တအားေတာ့ မအိေသး ေဟး ေဟး ။
မနက္ ကိုးနာရီခြဲေသာ္ တရားပြဲက်င္းပရာသို႕သြားရန္ အားလုံးအဆင္သင့္ ။



တစ္ေန႕ တစ္ည တစ္မနက္ ပဲပင္ခ်ဥ္











ပဲပင္ခ်ဥ္ စတင္ၿဖစ္ေပၚလာရာ အရင္းခံ ငပိရည္


              















တရားပြဲ က်င္းပရာေရာက္လို႕ ပဲပင္ခ်ဥ္မ်ား ကို ဆီနဲ႕ ဆားနဲ႕ နယ္ ။ ပဲပင္ေတြကို အိ သြားေအာင္ ကိုယ့္ အင္အားနဲ႕ ဇိ ဇိ နဲ႕ နယ္ ဟမ္ ။ 
လုပ္အားကုသိုလ္ယူေနသူ ပခုကၠဴသားတစ္ေယာက္က ဟာ ပဲပင္ခ်ဥ္ေတြ ေကာင္းလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆီမွာလဲ အလွဴ ဆို ပဲပင္ခ်ဥ္ပါတယ္ဆိုလို႕ ၀မ္းသာရေသးသည္ ။
ငပိရည္၊ ပဲပင္ခ်ဥ္ ေယာဂီအားလုံးစာ ေလာက္ငွ ပါသည္ ။





ေယာဂီမ်ားကို ေကၽြးသည့္ ပုံစံပါ ။ ေရေႏြး ႏွင့္ အသီးပြဲလည္း ပါ ပါေသးသည္ ။














ေယာဂီမ်ားမွ ေန႕လည္စာမသုံးေဆာင္မီ အလွဴရွင္ မ်ားကို ေမတၱာပို႕ ေသာအခါ ပီတိၿဖစ္ၿပီး ကိုယ့္အိိမ္သားကို လွမ္းအၾကည့္ ကိုခ်စ္ေမာင္ေခၚ ကိုႏွမ္းၿဖဴ းကား ၿပဳံးၿပဳံးၾကီး လက္အုပ္ခ်ီ သာဓုေခၚေနသည္ ကို ေတြ႕ေသာအခါ ကိုယ္လည္း ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး သာဓု သုံးၾကိမ္ၿပည့္ေအာင္ ေခၚလိုက္သည္ ။ မိတ္ေဆြအေပါင္းလည္း ထပ္တူရေအာင္ ေ၀မွ် ပါသည္ ။ အမွ် အမွ် အမွ် ...............။        ။

Friday, July 22, 2016

သူ႕အေၾကာင္း ကိုယ့္အေၾကာင္း အခ်စ္တို႕အေၾကာင္း ( ၂ )

အတိတ္ဆိုတာ ၿပန္ေအာင္းေမ့ေနရမယ္ မဟုတ္ဘူးဆိုေပမယ့္ ၿဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ဘ၀မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ကိုေတာ့ ေမ့မၿပစ္ဘဲ သင္ခန္းစာယူစရာရွိ ယူထားရမယ္မဟုတ္လား။ ေၿပာရရင္ အေတြ႕အၾကဳံနဲ႕ ၀မ္းစာၿဖည့္ထားတဲ့သေဘာေပါ့ ။ ဘ၀ ကို ၿဖတ္သန္းခဲ့ရာမွာ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ အားလုံးအဆင္ေၿပေၿပ ေခ်ာေမြ႕ခဲ့တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ၿပန္သတိရရရင္ နာက်င္ရတာေတြလဲ ရွိတာေပါ့ေလ ။
 
အသက္ေလးဆယ္ကို သုံးပိုင္း ပိုင္းမယ္ဆိုရင္ မိဘရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာေနခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ရယ္ ၊ ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ထြင္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ရယ္ ၊ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေနာက္ ခရီးတခုကို အေဖာ္နဲ႕ အတူတူဆက္ေလွ်ာက္ေနရတဲ့ ဘ၀ ရယ္ လို႕ ပိုင္းၿခားၿပီး အမွတ္ရစရာေတြ ကို ေရးထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္ ။
 သမီးေလး ၾကီးလာလုိ႕ သူ႕ ေမေမ မရွိဘူးဆိုရင္လည္း ေမေမ့ ဘ၀ ကို သိေစခ်င္လို႕ပါ ။ သမီးေလးသာ ၿမန္မာစာ မဖတ္တတ္ဘူးဆိုရင္ ေတာ့လည္း မတတ္ႏို္င္ဘူးေပါ့ေလ ။ 
 
အသက္ေလးဆယ္မွာ မွန္းထားသလို မၿဖစ္တာေတြ ထင္ထားသလိုမၿဖစ္တာေတြကို အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကဳံလာရတဲ့အခါမွာ ဘာကိုမွ အေသတြက္မထားတတ္ေတာ့တာလည္း ဘ၀ ကေန သင္ယူခဲ့တာေတြပါပဲ .............။ 
 
 
ဒီေန႕ညမွာ က်မ အမ်ိဳးသားနဲ႕ သမီး တို႕ရဲ႕ အားၿပိဳင္မွဴအၾကားမွာ စိတ္ေမာခဲ့ရတဲ့အတြက္ အတိတ္က ကိုယ့္အၿဖစ္နဲ႕ ၿပန္ေတြးစဥ္းစားမိတာပါပဲ ။ ႏွစ္ေယာက္လုံးဟာ က်မ ခ်စ္တဲ့သူေတြမို႕ ဘယ္သူ႕ဘက္မွ မလိုက္ပဲ ေဘးကေန အသာၾကည့္ေနမိတယ္ ။ ဖေအ နဲ႕ သမီး သူတို႕အခ်င္းခ်င္းလဲ ခ်စ္ၾကတဲ့ သူေတြမို႕ ဘာမွ၀င္မပါပဲ စိတ္ေအးသြားေအာင္ အသီးတပြဲသာၿပင္ေကၽြးလိုက္ပါတယ္ ။
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
လမ္းတစ္ခုကို သြားမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို ၿမန္ၿမန္ နဲ႕ သက္သက္သာသာသြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရင္ဆုံး ပန္းတိုင္ကို အရင္ေရြးခ်ယ္ရမွာၿဖစ္သလို ပန္းတိုင္သိၿပီဆိုရင္လဲ ဘယ္လိုသြားမယ္ဆိုတာ အရင္ၾကည့္ထားေတြးထားရမွာပါ ။ ေနာက္ လမ္းမွာအဆင္ေၿပဖို႕ လိုအပ္တဲ့၀မ္းစာလဲ ၿဖည့္သြားရပါမယ္ ။
 
 ဒါေပမယ့္ ဘယ္အရာကမွ မေသခ်ာဘူးဆိုတာကို လဲ ေမ့မထားရပါဘူး ။ ဘာကိုမွ ပုံေသေၿပာလို႕မရဘူး မဟုတ္လား ။ 
 
သမီးေလး ကို ဘာၿဖစ္ေစခ်င္သလဲ ဆိုရင္ေတာ့ က်မ အေၿဖက ရွင္းပါတယ္ ။ သမီးေလး အသက္ရွည္ရွည္ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႕ ဘ၀ ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ၿဖတ္သန္းသြားေစခ်င္တာပါပဲ ။ 
 
အဲဒီအတြက္ က်မ ကလဲ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၿဖည့္ဆည္းမယ္ ။ ၿဖည့္ဆည္းမယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ က်မ အတြက္လဲ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုး လဲ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး ။ ဒီေနရာမွာ သူမ်ား အေမ ေတြနဲ႕ ကြာမွာပါ ။ က်မ လဲ က်မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ ကိုေတာ့ ဒီလူတေယာက္ထဲ အတြက္ရယ္သာ အစအဆုံး ၿဖည့္ဆည္းဖို႕ေတာ့မၿဖစ္ခ်င္ပါဘူး ။ သားေလး ဆုံးသြားတဲ့အခါ ဘယ္ေလာက္၀မ္းနည္းေနေပမယ့္ သူနဲ႕ အတူ လိုက္ေသဖို႕ တခါမွ မေတြးမိပါဘူး ။ အဲ့ဒါနဲ႕တင္ လူေတြဟာ ကိုယ့္ဘ၀ နဲ႕ကိုယ္၊ သူမ်ားကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ လဲ အကန္႕အသတ္ရွိတယ္ လို႕ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္ ။ 
 
သမီးေဖေဖ ကိုေတာ့ စကၤာပူမွာ ေနတဲ့ကေလး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေတြနဲ႕ ညမွသာေတြ႕ရၿပီး တေနကုန္ စကၤာပူ အသိုင္းအ၀န္းမွာ ေနရတာ သုံးႏွစ္ေလာက္ ရွိေနၿပီၿဖစ္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ကိုယ္တသက္လုံး အသားက်ေနခဲ့တဲ့အေလ့အထနဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္ၿပီး ေတာ့ အားမလိုအားမရ မၿဖစ္သင့္ဘူး ဆိုတာာကိုေတာ့ သတိေလး ထားေစခ်င္ပါတယ္ ။ 
 
 စကၤာပူရဲ႕ ဓေလ့ေတြ အေလ့အထေတြ နဲ႕ ရင္းႏွီးေစခ်င္လြန္းလို႕ အိမ္မွာ ထိန္းေပးမယ့္သူ ရွိေနေပမယ့္ တေနကုန္ ေက်ာင္းမွာ ထားၿပီး ဒီက အက်င့္ေတြ ကို စက်င့္သုံးလာမွ လက္မခံႏိုင္ဘူးရယ္လို႕ မိဘဆိုတဲ့ ဗီတိုအာဏာသုံးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အေနအထား ကေနပိုၿပီး ေ၀းလာမွာပဲ လို႕ လဲ ေတြးမိတယ္ ။ 
 
ကိုယ္ကၿဖစ္ေစခ်င္တာကို ကိုယ္ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ပုံစံမ်ိဳး ကို ကိုယ္တိုင္က်င့္သုံးၿပၿပီး ေမတၱာသက္သက္နဲ႕သာ ဆက္ဆံေစခ်င္တာပါပဲ ။ အဆိုး အေကာင္းကိုေတာ့ သူတို႕ကိုယ္တိုင္သာ ဆုံးၿဖတ္ေရြးခ်ယ္ က်င့္သုံးသြားၾကရမွာပဲ ၿဖစ္ပါတယ္ ။

Sunday, July 17, 2016

က်မနဲ႕ ပန္းမ်ား

က်မ က ပန္းေတြ ကိုေတြ႕ရင္ေပ်ာ္တယ္ ။
လက္၀တ္ရတနာေတြ ဒီမွာေတာ့ ဘရန္းဒတ္ေတြေပါ့ေလ အဲဒါေတြကိုေတြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္က ဘယ္လိုမွမေနဘူး ပန္းေတြကိုေတြ႕လိုက္ရရင္ ကိုယ္နဲ႕ရင္းနွီးတဲ့ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းကို ေတြ႕သလိုကို ေပ်ာ္တာ ။
ေၿပာရရင္ ပန္းေတြ ဆိုတာလဲ က်မရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြပါပဲ ေဆြမ်ိဳးမွ ရင္းႏွီးရုံတင္မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ကို ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တဲ့ ေဆြမ်ိဳးပဲ ဆိုပါေတာ့ ....။
ဒီလိုဆိုလို႕ က်မက ပန္းေတြကိုသိပ္ခ်စ္တတ္တာပဲ ဆိုရင္ အေမ နဲ႕ ေမာင္ေလးက ရယ္ခ်င္မွာ ။ တကယ္ေတာ့ အရင္တုန္းက မိဘေတြနဲ႕အတူေန ငယ္ဘ၀မွာ က်မ က ပန္းကိုၿမင္ရင္ ဟယ္ စပါယ္ေတြ အမ်ားၾကီးပြင့္တယ္ ပန္းေစ်းက်မယ္ထင္တယ္ ပန္းေရာင္းကုန္ေအာင္ သူမ်ားေတြထက္ဦးေအာင္ေရာင္းရေအာင္ ၿမန္ၿမန္သြားမွ ၊ ဟယ္ ႏွင္းဆီေတြ ဒီအနီငုံကေတာ့ ၾကီးတယ္ ေစ်းမဆစ္တတ္တဲ့ ၀ယ္ေနက် ရဲစခန္းထဲက မမၿမိဳင္တို႕ဖို႕ ခ်န္ထားမယ္ ၊ နွင္းဆီ၀ါေတြက ေနၿမင့္ရင္ အာလြယ္တယ္ သူရႆ တီမယ္ေတာ္ ကိုးကြယ္တဲ့ မမ်ိဳး တို႕အိမ္ကိုအရင္၀င္ပိဳ႕လိုက္မယ္ ။ ဗမာႏွင္းဆီအနီေလးက ဆယ္ပြင့္ပဲပါတယ္ မမနွဲအတြက္မွာထားတဲ့ ဆိုင္ေတြကို ပို႕ရမယ္ .. အဲလိုေတြသာ ေတြးခဲ့တယ္ ။ တကယ္ေတာ့ က်မ ဟာ ပန္းေတြကို ေငြနဲ႕ လဲပစ္ဖို႕ပဲ ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားခဲ့ တာ ။
အေမ နဲ႕ ေမာင္ေလး ကေတာ့ ပန္းေတြကို ေရာင္းထုတ္ဖုိ႕ထက္ ပြင့္ဖို႕ေတြ ၊ အပင္ကို လိုအပ္တာေကၽြးဖို႕ ၊ ေပါင္းၿမက္သင္ ဖို႕ ေရေလာင္းဖို႕ ပို စိတ္၀င္စားတာ ။
ေမာင္ေလး ဆယ္တန္းေၿဖၿပီး အားေနေတာ့ အိမ္မွာ ရြက္လွေတြကို ေနေရာင္ရတဲ့ေနရာေရႊ႕တာ ၊ ႏွင္းဆီေတြကို ေဘာင္ လုပ္ၿပီး ေရကို တစ္ပင္ၿခင္းေလာင္းမေနရေအာင္ ေၿမာင္းေဖာ္တာ ၊ ႏွင္းဆီေတြကို အေရာင္စပ္တာ အဲလိုေတြ လုပ္ခဲ့တယ္ ။
ဒီေန႕ ပန္းဆိုင္သြားေတာ့ ထူးထူးၿခားၿခား ႏွင္းပန္းေတြ ေတြ႕တယ္ ။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ က ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ေဆြမ်ိဳး ကိုေတြ႕သလိုမို႕ ၀မ္းသာအားရ ဓါတ္ပုံရိုက္မိေပမယ့္ ၀ယ္မလာခဲ့ဘူး ။ ႏွင္းပန္းက အဆိပ္ရွိတယ္ေလ ပန့္ပြင့္ေၾကြက်လို႕ သမီးေဟမာ လက္နဲ႕ဖ ်စ္မိ ပါးစပ္ထဲ ထည့္မိမွာေၾကာက္လို႕ ... ။
တခါတေလ ေတာ့ အခ်စ္လိုပဲ ေ၀းေ၀း ေနမွ ေကာင္းမယ္ဆိုလဲ ေနၾကရမွာေပါ့ ။ ။

ကိုခ်စ္ေမာင္ နဲ႕ ပုရစ္တစ္ေကာင္

ေခတ္မွီသြားေအာင္ ကခ်စ္ေမာင္ကို ပုရစ္တစ္ေကာင္လိုၿမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္မယ္ ((( ဟမ္ )))

ကခ်စ္ေမာင္က အိမ္တြင္းေအာင္းၿပီး တရုတ္ကားတြဲၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္က အီးယား အား လိုက္ေအာ္ေလ့ရွိတယ္
ပုရစ္ဟာလဲ တြင္းေအာင္းသတၱ၀ါ တေကာင္ပဲ၊ သူတြင္းေအာင္းၿပီးရင္ ဘာေတြလုပ္လဲေတာ့ မသိဘူးေပါ့ ။


ရာသီသိပ္ပူလာၿပီးေနာက္ မိုးစ ရြာရင္ ပုရစ္ဟာတြင္းထဲကေန ထြက္လာတယ္
ကခ်စ္ေမာင္ကေတာ့ မယ္သန္ နဲ႕ေဟမာ နားပူနားဆာလုပ္လြန္းလို႕ နားပူလာရင္ နားေအးေအာင္ အၿပင္ကိုလိုက္ပို႕ရတယ္ ။

စေလမွာဆိုရင္ေတာ့ မိုးဦးေပါက္မွာ ပုရစ္ေတြထြက္လာရင္ ဓါတ္တိုင္ေတြေအာက္မွာ ပုရစ္လိုက္ေကာက္ၾကတယ္ ။ ဓါတ္တိုင္ဟာ ၁၅ ေပအထက္ၿမင့္တယ္ဆိုေတာ့ ပုရစ္ဟာ ၁၅ ေပအၿမင့္ထိေတာ့ ပ်ံနိုင္တယ္လို႕ ေၿပာရမယ္ ။ အၾကာၾကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဖုတ္ ဆို ၿပဳတ္က်လာတာ အဲေတာ့မွ သြားေကာက္ ပလတ္စတစ္အိတ္ထဲထည့္ရုံပဲ ။
ပုလင္းရွိရင္ ပုလင္းထဲ ထည့္ၾကတယ္ ။
ပုလင္းထဲမွာေနရတဲ့ပုရစ္ဟာ သူ႕ရဲ႕ ေၿခတံလက္တံေတြကို ဆန္႕ထုတ္ဖို႕အခြင့္အေရးမရရွာဘူး ။
ကခ်စ္ေမာင္လဲ အဲလိုပဲ queen size ေမြ႕ယာေပၚမွာ အတူအိပ္ၾကတဲ့ မယ္သန္နဲ႕ ေဟမာကလဲ အေကာင္ၾကီးေတာ့ သူ႕ေၿခတံ လက္တံေတြကို ဆန္႕ထုတ္အိပ္ဖို႕ အခြင့္အေရးမရွိရွာဘူး ကၽြတ္စ္ ကၽြတ္စ္


ပုလင္းထဲက ပုရစ္ကို အရြက္ေလးေတြခူးေကၽြးတယ္ အေ၀ရာရြက္အညြန္႕ဖ်ားေလးေတြေရာေပါ့ ။ အညြန္႕အဖူးက သိပ္မစိမ္းလို႕လားမသိ ပုရစ္ဟာ ရင့္တဲ့အစိမ္းေရာင္ကို ပိုစားတယ္ အဲလိုဆို ကိုယ္ေကၽြးတာကို ႏုႏုဖတ္ဖတ္ေလးမစားပဲ ရင့္တဲ့အစိမ္းကိုစားရမလားလို႕ မခ်င့္မရဲ အားမလို အားမရၿဖစ္ရတယ္ ။
ကခ်စ္ေမာင္လဲ အဲလိုပဲ အဲလိုပဲ ရင့္တာကို ပိုၾကိဳက္တယ္ပဲေၿပာရမယ္ ကိုယ့္ကို ယူတာပဲၾကည့္ေတာ့ ဟမ္ ။
ပုရစ္ရဲ႕ ေၿခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းေတြမွာ အေမႊးအၿမွင္ေလးေတြ အမ်ားၾကီးရွိသလို႕ ကခ်စ္ေမာင္မွာလဲ အဲလိုပဲလို႕ :P


ပုရစ္ကိုမေၾကာက္ေပမယ့္ သူ႕မ်က္လုံးကို တည့္တည့္ေသခ်ာမၾကည့္ၿဖစ္သလို ကခ်စ္ေမာင္မ်က္လုံးကိုလဲ သိပ္မၾကည့္ၿဖစ္ဘူး (အရပ္ခ်င္းကြာလို႕)
ပုရစ္ကို မစားဖူးလို႕ စားမၾကည့္လို႕ သူ႕အရသာကို ၾကိဳက္မၾကိဳက္မသိေပမယ့္ ကခ်စ္ေမာင္ ကိုေတာ့ ၾကိဳက္ပါတယ္လို႕ :P

Saturday, May 7, 2016

Happy Mother Day !2016

ေလာကမွာ သမီး နဲ႕ မေအ ဆိုတာ သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္ဆိုတာေၿပာေနစရာမလိုပါဘူး ။
 
ကိုယ့္အေမ နဲ႕ ကိုယ္ သိပ္ခ်စ္ၾကသလို သမီးေလးနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕လဲသိပ္ခ်စ္ၾကတယ္ ။
အခ်စ္ခ်င္းတူေပမယ့္ ခ်စ္ပုံခ်စ္နည္းခ်င္းေတာ့ ကြာၾကတယ္ ။ 
ကိုယ့္အေမ နဲ႕ ကိုယ္ ခ်စ္ၾကေပမယ့္ မေႏြးေထြးဘူး ။
 
 ကိုယ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲမွာ ကယုကယင္ ပူးကပ္ခၽြဲႏြဲ႕ တီတာ တာေတြမရွိဘူး ။ ကိုယ္မွတ္မိသေလာက္အရြယ္ကေန အခုထိ အေမ့ကို ခ်စ္ပါတယ္၊ ခြဲေနရတာအေမတို႕ကို သိပ္လြမ္းတာပဲလို႕ ပါးစပ္ကေန တခါမွ ထုတ္မေၿပာဖူးဘူး ။ အေမ ကလဲ အဲလိုတခါမွ ထုတ္မေၿပာဖူးဘူး ။ ထုတ္မေၿပာေပမယ့္ အေမ က ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ယုံပါတယ္ ။ အေမ က သိပ္ခ်စ္ႏိုင္တဲ့သူတေယာက္ ။ ကိုယ့္ကိုတင္မဟုတ္ဘူး အေဖနဲ႕ ေမာင္ေလးကိုေရာ သူ႕အမ်ိဳးေတြေရာ အေဖ့အမ်ိဳးေတြေရာ ပတ္သက္ဆက္စပ္တဲ့သူေတြအတြက္ အပင္ပန္းခံ ေစတနာထားနိုင္သူတေယာက္ပါ ။
 
ကိုယ္နဲ႕ သမီးေလးကေတာ့ သိပ္ကို ပူးကပ္ေနၾကတယ္ ။ ဒီမွာေတာ့ ဒီလူ ဒီလူအၿပင္ တၿခားခ်စ္စရာလဲ ရွားလို႕ေနမယ္ ။ တခ်ိန္လုံး ပူးကပ္ ေနၾကတာပဲ ။ ပုံစာအုပ္ဖတ္လဲ သူက ကိုယ့္ကို မွီထားမယ္ ၊ အိပ္ယာ၀င္လဲ ဖက္ၾက ခြၾက ။ အိပ္ယာႏိုးလဲ အိပ္ယာထဲမွာ နွပ္ၿပီး ပူးကပ္ၿပီး ဇိမ္လုပ္ေနၾကနဲ႕ ။ ဒီၾကားထဲ ေမေမ ေဟမာ့ကို ခ်စ္လား၊ ေဟမာ ေမေမ့ကိုခ်စ္လားဆိုတာလဲ ေမးေနၾကေသးတာ ။ နမ္းတာေတာ့ ေၿပာမေနနဲ႕ သမီးဟာ မေအကို မ်က္နွာေလးကိုင္လိုက္ ဆံပင္ေလးကိုင္လိုက္ ေမးေစ့ကေန ကိုင္ၿပီး ၿပဳံးၾကည့္လိုက္နဲ႕ ။
 
မွတ္မိေသးတယ္ ..
မနွစ္က အေမ့အိမ္ၿပန္ေတာ့ ကိုယ္ထိုင္ေနတဲ့ခုံ ေပၚကို သမီးက တက္လာၿပီး ကိုယ့္ကို ဖက္ထားတာကို ၊ ေနာက္ေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း နမ္းလိုက္ ၾကည့္လိုက္နဲ႕ ကိုယ္ကလဲ သူ႕ ေၿခေထာက္ေလးကို ေပြ႕ၿပီး ပိက်ိမေလးက ေမေမ့ကို ခ်စ္တာလား ဟုတ္လားနဲ႕ ေၿပာေနၾကေတာ့ အေမ က ေငးၿပီးၾကည့္ေနတာ..
 
အဲဒီအၾကည့္ကို ကိုယ္ ခံစားသိလိုက္တယ္ ...
 
ၿပန္ေၿပာၿပဖို႕ ေတာ္ေတာ္ ခက္တဲ့အၾကည့္
ကိုယ္လဲ ေတြးမိတယ္ ဟုတ္ပါရဲ႕ ကိုယ့္မွာ သမီးေလးကို ခ်စ္တယ္ေၿပာရတာမေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ ၊ သမီးေလးဆီက ခ်စ္တယ္ေၿပာသံကိုလဲ အထပ္ထပ္အခါခါၾကားရလဲ မတင္းတိမ္ ။ အေမ့ကိုေတာ့ ခ်စ္ေပမယ့္လဲ မေၿပာမိဘူးရယ္ လို႕ ... အဲလိုပဲ ၿဖတ္ခနဲ ေတြးမိေပမယ့္ သမီးဆီအာရုံေရာက္သြားေတာ့လဲ မေၿပာၿဖစ္ေတာ့ဘူး ။
ဒီေန႕အထိလဲ မေၿပာၿဖစ္ပါဘူး ။
 
 
တကယ္ေတာ့ ေၿပာေနမက်ေတာ့လဲ စေၿပာဖို႕က အေတာ္ခက္တာရယ္ ။ 
အေဖ နဲ႕ အေမ့သာ မေၿပာၿဖစ္တာ ။ ကိုယ္တို႕ အူဘီအိမ္အခန္းထဲမွာမ်ား ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ လွိဳင္ လို႕ ။ အခ်စ္သံ ေလလွိဳင္းၾကမ္းတာနဲ႕ အခန္းနံရံေတြေတာင္ အက္ေၾကာင္း ထ ေလာက္ပါရဲ႕ ။
 
ကိုယ္မေၿပာၿဖစ္ေပမယ့္ ကိုယ္ခ်စ္တယ္ အေမတို႕အတြက္ အၿမဲေတြးေနတယ္ ရင္ထဲမွာ အေမ နဲ႕ အေဖ အၿမဲရွိေနပါတယ္ ဆိုတာ သူတို႕ လဲ ခံစား သိၾကမွာပါ ။
သိလဲ သိ ေၿပာလဲေၿပာရမယ္ေပါ့ေလ ။
အခ်စ္ဆိုတာ ေၿပာသူေရာ ၾကားရသူအတြက္ပါ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ ပီတိၿဖစ္စရာ စကားမဟုတ္လား ။

Friday, March 25, 2016

မေၿပာေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ေၿပာမိၿပန္တယ္

မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္း အရာရာ အေကာင္းနဲ႕အဆိုးဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ေဖ့ဘုတ္ေလာကလဲပါတယ္ ။
ေဖ့ဘုတ္ေၾကာင့္ ကြဲကြာေနရတဲ့သူေတြ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ႕ၾကတယ္။ မ်က္နွာစာအုပ္မွာ ေတြ႕ၾကတယ္ ခင္ၾကတယ္ သတင္းေတြဖလွယ္ၾကတယ္ ။ ေကာင္းပါတယ္ ။
မေကာင္းတာက အေ၀းေတြနီးၿပီး အနီးေတြ ေ၀းကုန္ၾကတာပဲ ။
ေနာက္ၿပီး ေဖ့ဘုတ္ေပၚမွာ လူတိုင္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ထင္ရာေရးၾကတာေတြဟာ အသိဥာဏ္အေတြးအေခၚအားနည္းေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ အဆိပ္အေတာက္ပဲၿဖစ္တယ္။ ကိုယ္ထင္ရာ ကိုယ္သန္ရာ ေၿပာၾကဆိုၾက ၿငင္းၾက ။ ဒါေတြဟာ မမွန္ပါဘူး လို႕ ၀င္မၿငင္းေလနဲ႕ ၊ အားလုံးဟာ သူ႕အယူအဆနဲ႕ သူ၊ ကိုယ္တိုင္အတြက္ေတာ့ ကိုယ့္အသိဥာဏ္ နဲ႕ ကိုယ့္ဘာသာပဲ ဆုံးၿဖတ္ က်င့္သုံးရမွာပါပဲ ။
ဒီလ မတ္လ ၂၀၁၆ မွာ ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းအေၿပာင္းအလဲၿဖစ္လာတယ္ ။
ဒီအေၿပာင္းအလဲမွာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကလူေတြတင္မဟုတ္ဘူး ၊ ကမၻာက ဒီအေၿပာင္းအလဲကို ေစာင့္ၾကည့္ၾက ေ၀ဖန္စိတ္၀င္စားၾကတာ ။
ေၿပာရရင္ ကိုယ္ေတြ အစည္းအေ၀းသြားရင္ လမ္းမွာ တက္ဆီစီးတာ မိနစ္ငါးဆယ္ၾကာတယ္ ။ အရင္အပတ္က အစည္းအေ၀းမွတ္တမ္းကို ကားေပၚမွာ ၿပန္ဖတ္ ဒီေန႕ ဘာေတြ ေမးႏိုင္တယ္ ဘာေတြေၿဖမယ္ေပါ့ေလ ။
အခုေတာ့ ဒီလိုအခ်ိန္မရဘူး တက္ဆီသမားေတြ ေမးတာကို ေၿဖရတာ ေၿဖရတာ ေၿပာရရင္ သူတို႕ကေတာင္ ကိုယ့္ထက္ပိုသိမလားပဲ တိန္:P

အရပ္သား သမၼတ အသစ္ေၿပာင္းလာတာ ၀မ္းသာ သလားေမးရင္ ဘယ္လိုေၿပာပါလိမ့္ ၀မ္းသာတာေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ ဘာ့ေၾကာင့္ သူမ်ားေတြလို ၾကိဳဆိုပါတယ္ သမၼတၾကီးေတြ နဲ႕ႏိုင္ငံအေၿပာင္းအလဲကို ေကာင္းခ်ီးေပးတာမ်ိဳးကို မေရးသလဲဆိုရင္ ကိုယ္ဟာ ၿမင္းထိန္းငတာ မၿဖစ္ခ်င္လို႕ပါ ။ ကိုယ္ ဘာမွ ေသခ်ာ မသိဘူးေလ ။ ဒါေပမယ့္ အန္တီေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕ အစီအမံေတြကို အားလုံးကို ယုံၾကည္ေထာက္ခံမယ့္သူပါ ။
အရင္အစိုးရ လက္ထက္မွာ ကိုယ့္တိုင္းၿပည္ ဘယ္အဆင့္ထိ က်သြားခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလုံးမ်က္ၿမင္ပါ ။ စိတ္ဓါတ္ ပညာ စီးပြားေရး အားလုံးဟာ စံနစ္တစ္ခုေအာက္မွာ ဘယ္ေလာက္နိမ့္က်ခဲ့သလဲ ဆိုတာ ေၿပာေနစရာမလိုပါဘူး ။
ထားပါေတာ့ ကိုယ္ဒီေန႕ေၿပာခ်င္တာက ဒါေတြမဟုတ္ပါဘူး ။

ေဖ့ဘုတ္ သုံးတဲ့အေၾကာင္းပါ ။
ေဖ့ဘုတ္ဟာ အသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြ မသုံးရ လို႕ ကန္႕သတ္ထားပါတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြ ေဖ့ဘုတ္သုံးၾကတာကို ေတြ႕ေနရပါတယ္ ။
ကေလး ေဖ့ဘုတ္သုံးမယ္ဆိုရင္ သူက သူ႕စိတ္ကူးေလးနဲ႕ေရးမယ္၊ ဒီလိုဆိုရင္ သူနဲ႕ အဆက္အစပ္ရွိသူေတြဟာ တကယ္ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ကေလး ေရးတာကို သေဘာက် ခ်ီးက်ဴး စကားေတြ ေၿပာေပးရပါတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကေလးဟာ ဒါကို သာယာသြားပါမယ္။ အဲ့ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာေတာ့မဟုတ္ဘူး လို႕ ၿမင္ပါတယ္။ က်မ အၿမင္ပါ ၊ကြဲလြဲႏိုင္ပါတယ္ ။

သူမ်ားရဲ႕ ခ်ီးက်ဴး စကားမွာသာယာတဲ့ကေလးဟာ ပို ပို ၿပီး ခ်ီးက်ဴးခံရဖို႕ ပိုေရးလာမယ္။ ဒါကို ပိုအာရုံစိုက္လာမယ္ အခ်ိန္ကုန္ခံမယ္ဆိုရင္ ကေလးတေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြ ကုန္မွာ ႏွေၿမာစရာပါ ။ ဒါ အေရး ပဲ ရွိပါေသးတယ္ ။ သူ ေလွ်ာက္ဖတ္မယ္ဆိုရင္ မ်က္ႏွာစာအုပ္ေပၚက စိစစ္မွဴမရွိ ေလွ်ာက္ေရးၾကတဲ့ စာေတြဟာ သူ႕အတြက္ အဆိပ္အေတာက္ပါမွာပါပဲ ။စိုးရိမ္စရာပါ ။
ဒီေတာ့ က်မအေနနဲ႕ ေတာ့ ကေလးတေယာက္ရဲ႕ အထူးသၿဖင့္ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြ ရဲ႕ စေတးတပ္ေတြကို like ေပးတာတို႕ အဖက္လုပ္ ေၿပာတာတို႕ ကို စိတ္ရွိရင္ေတာင္ မလုပ္မိေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ်ထိန္းပါတယ္ ။ ဒါဟာ က်မ လုပ္ႏိုင္တာပါပဲ ။ သူ႕ကို မတားနိုင္ရင္ေတာင္မွ အားေပးအားေၿမွာက္ထဲမွာေတာ့ မပါခ်င္လို႕ပါ ။
မိဘခ်င္း ရင္းႏွီးေပမယ့္ ဟယ္ နင့္ကေလးကိုေတာ့ ဒီလို မေရးေစနဲ႕ မတင္ေစနဲ႕ မသုံးေစနဲ႕ေလ လို႕ တဘက္သတ္မေၿပာရက္ပါဘူး ။ က်မ မွာ ကေလးနဲ႕ အတူေနရေပမယ့္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အတူမေနရမယ့္ မိသားစုေတြ ရွိတယ္ေလ ။
သူတို႕လဲ မိဘနဲ႕ သားသမီး ေန႕စဥ္ဆက္သြယ္မွဴမွာ လြယ္ကူတဲ့ လမ္းေၾကာင္း ကို ေရြးၾကတာပဲလို႕ လဲ တဘက္က နားလည္ေနမိလို႕ပါ ။
က်မ ကေတာ့ နီးတဲ့လူေတြ မေ၀းရေအာင္ ဒီရက္ေတြမွာ ၾကိဳးစားေနမိပါတယ္ ။ ညတိုင္း ေဖ့ဘုတ္သုံးမယ့္အခ်ိန္ေတြမွာ သမီး အတြက္ ကိုခ်စ္ေမာင္အတြက္ ကိုယ္တိုင္အတြက္ အခ်ိန္ကို ပိုသုံးႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါတယ္ လို႕ ။

က်မ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ေဖ့ဘုတ္မိတ္ေဆြေတြလဲ အေ၀းကလူေတြ နီးေအာင္အခ်ိန္ေပးရင္း အနီးကလူေတြလဲ မေ၀းရေအာင္ အခ်ိန္ကို မွ်ေ၀ သုံးနိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းလိုက္ရပါတယ္ ။
စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္ ။ ။

Friday, March 18, 2016

သမီးေလး ငါးႏွစ္ၿပည့္ၿပီ

<3 br="">
သမီးေလးအေၾကာင္းမေရးတာအေတာ္ၾကာၿပီ။

အသက္က ငါးနွစ္ၿပည့္လုၿပည့္ခင္ေလးေပမယ့္ သမီးပုံေလးက ၾကီးရုပ္ေလး ေပၚလာၿပီ ။
လူေလးက ၾကီးေကာင္၀င္လာသလို သိတတ္ ေတြးတတ္လာတာေတြကလဲ အံ့ဘနန္း ။
မေအ နဲ႕ သမီးအၾကားဆယ္စုႏွစ္ သုံးစုခြဲစာ Generation Gap ကြာသလို အေတြးအေခၚကလဲ သိပ္ကိုကြာလွသည္ ။





ညဘက္ကို ရွစ္နာရီခြဲကေန ကိုးနာရီခြဲထိ Study time သတ္မွတ္ၿပီး သမီးနဲ႕ ေမေမ အတူတူ စာလုပ္ၾကတယ္ ။
ေက်ာင္းက homework ပါရင္လဲ လုပ္ ။ မပါရင္ေတာ့ဧည့္ခန္းနံရံမွာကပ္ထားတဲ့ ကားခ်ပ္ေတြ ကို အတူတူဖတ္ၾကတာေပါ့ ။
တခါတေလ ေမေမ က ဆရာမ လုပ္ၿပီး တခါတေလ လဲ သမီးက ဆရာမ လုပ္တယ္ ။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ သမီးက ဆရာ လုပ္ေလ့ရွိတယ္။
အဲေတာ့ ေမေမ့မွာ ရယ္ကာေမာကာနဲ႕ ဘြားဘြားနဲ႕တုန္းကလဲ ေမေမ့မွာ ဆရာလုပ္တာ ခံရတယ္ ..ေဟာ အခု သမီးေလးနဲ႕ က်ောတ့လဲ ဆရာလုပ္တာခံရတယ္ ၊ ေမေမ က သိပ္ေရွာ္တာပဲေနာ္လို႕ ေၿပာရင္း ရယ္ရတယ္  ။

တရက္ေတာ့ အေကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း ဖတ္ၾကတယ္ ...



သမီးေလး က ေၿပာတယ္ ။ ေဟမာကေတာ့ ပီးေကာ့ေလးေနာ္ ေမေမ တဲ့ ။
ေမေမ ကေတာ့ ပန္ဒါၾကီးေနာ္ တဲ့ ...
ကဲ ေဟမာ စာေမးမယ္ ေမေမ ေၿဖေနာ္ တဲ့ ။

လြယ္လြယ္ေလး ေမးမယ္ ေဟာ့ဒါဘာလဲဆိုၿပီး ေမ်ာက္ေလးကို ၿပေတာ့ ေမေမက ေၿဖႏိုင္တယ္ ။
မန္းကီးေလးပါ လို႕ ..
ဒါဆို မန္းကီးက ဘာစားလဲ ေၿပာပါဦးတဲ့ ..
သိပ္လြယ္တာေပါ့ ဘနားနားလို႕ ေၿဖလိုက္တယ္ ။
မန္းကီးဟာ ဘနားနားကို အခြံပါစားသလား အခြံခြာစားသလား ေမေမ တဲ့ ..။
အဲ့ ေမေမ နည္းနည္း အ ထစ္ အ ထစ္ၿဖစ္သြားတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ရမလဲ ေမေမပဲဟာ ခြာစားတာေပါ့၊ ေမေမက ဇူးေရာက္ရင္ ေမ်ာက္ကို ငွက္ေပ်ာသီးေကၽြးေနၾကဟာ သိတာေပါ့ ။
ဒါဆို ေမ်ာက္ေလးဟာ သစ္ပင္အၿမင့္ၾကီးတက္ႏိုင္တယ္ေပါ့ေနာ္ ။ အုန္းပင္ေရာ တက္ႏိုင္သလား ေမေမ တဲ့ ။ ငွင္ အင္း တက္ႏိုင္တာေပါ့ သမီးရဲ႕ ( အသံကေတာ့ အားမရွိေတာ့ဘူး)




ကဲ ေနာက္တေကာင္ေၿပာမယ္ ေမေမ တဲ့ ။
ေဟမာက ဘာေကာင္ေလးလဲ ဆိုေတာ့ ပီးေကာ့ေလးေလ လို႕ ၀မ္းသာအားရေၿဖလိုက္တယ္၊ ေၿဖရင္း ညက်ရင္ေတာ့ ေမေမ့ကို ဘြားဘြားေၿပာၿပတဲ့ ေဒြးမယ္ေနာ္ တို႕ ဘုတ္တလုတ္ေရကန္တို႕ ပုံၿပင္ေၿပာၿပမယ္လို႕ ေဒါင္းထက္လွတဲ့ ငွက္မေလးေတြ ရွိေသးတဲ့အေၾကာင္းေပါ့ ။

အေတြးမဆုံးေသးဘူး ဆက္ေမးတယ္ ..
ပီးေကာ့က ဘာစားသလဲ ေၿဖပါတဲ့ ..
အဲေလ အဲ ေဒါင္းကတာပဲ ေတြ႕ဖူးတာ ၊ ေဒါင္းစားတာေတာ့ မေတြ႕ဖူးဘူးေလ ၊ အနွံေတြစားတာေပါ့လို႕ ေၿဖလိုက္တယ္ ။
အသားေတြ အေကာင္ေလးေတြ မစားဘူးလားေမေမ တဲ့ ။ ေမေမ သိလား bird ထဲမွာ owl ကေတာ့ အေကာင္ေလး စားတယ္ ေလ တဲ့ ။
ေမေမ မသိဘူးလို႕ ၀န္ခံလိုက္တယ္ ။
ဒါဆို ေဒါင္းက ဘယ္မွာေနလဲ ဟင္ တဲ့ ။
ေတာထဲမွာ သစ္ပင္မွာေပါ့ လို႕ စြတ္ရႊီးလိုက္တယ္ ။
အပင္ကို ၿမင့္ၿမင့္ တက္ႏိုင္လား ၊ တေကာင္ထဲေနတာလား ဘယ္လိုေနတာလဲ ေမေမ တဲ့ ............
ကိုင္းး ဘာမွ ေသခ်ာေရရာမသိတဲ့ ေမေမဟာ သမီးေလးက ဆရာလုပ္သင့္ပါတယ္ေလ လို႕ ေက်နပ္နပ္ လက္ခံလိုက္ပါတယ္ :P

ေမေမ့ သမီးေလးဟာ ထမင္းဟာ အိုးထဲက လာတာပါ လို႕ သိတဲ့ အသိထက္ သာလိမ့္မယ္ လို႕ ယုံၾကည္ပါတယ္ ။

ေမေမ့ သမီးေလး အသက္ ငါးႏွစ္ၿပည့္မွာ အသက္ တစ္ရာ့ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္တိုင္ အသက္ရွည္ပါေစ။
မေၾကာင့္ မၾက မေတာင့္မတ ပူပင္ေသာက ကင္းစင္ၿပီး အရာရာကို ပညာဥာဏ္သိၿဖင့္ ေက်ာ္ၿဖတ္ႏိုင္ပါေစ ။ကိုယ္က်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ ။အၿမဲ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ လို႕ ေမေမ က ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ ။
ဆုေတာင္း ေပးရုံတင္မဟုတ္ပဲ ၊ ေမေမ တတ္ႏိုင္သေလာက္ သမီးေလးအတြက္ ၾကိဳးစားေပးပါမယ္ လို႕ ...။   ။


Wednesday, March 9, 2016

အခ်စ္နဲ႕ စစ္ခင္းၿခင္း

စစ္ေျမကိုခင္း
အို ဒီ စစ္တလင္းမွာျဖင့္
ေညႇာင့္ခလုတ္ ခရာဆူးေတြနဲ႔
တဘက္လူမွာ နာကာစူးပါ့မယ္
အီေဖမွာ ႀကိဳကာ႐ွင္းရတယ္ ...
႐န္တခါ ကိုယ္သာေမာရတယ္
ပြဲေတြ႔မအား။ ။

အခ်စ္နဲ႕ စစ္ပြဲထိုးၿခင္း

စစ္ပြဲေတြ ဆက္တိုက္
စကားခ်င္း ဖိုက္တဲ့အခါ
မ်က္မာန္ကိုတင္း
ခ်စ္ၿခင္းကခြာ
ေရစက္ရယ္ တကယ္ကုန္ေလၿပီလားကြဲ႕
အခ်စ္နဲ႕အမုန္းရယ္က ေက်ာၿခင္းကပ္ပါ
ဒီဘက္ကိုကြယ္ ဟိုဘက္ကို လည္ကာလွည့္မယ္လို႕
ေသြဖယ္ကြာ သစၥာပ်က္ေစေရာ႕
ၿမန္မၾကာ တြယ္ကာႏွက္လိုက္မယ္
အိမ္မက္ေတြၾကား ။ ။

ဘ၀ ထဲက ကဗ်ာ

ကမၻာ့အေရး ဘ၀အေရး
အက်ယ္ခ်ဲ႕မေတြး
ကဗ်ာေလးသာ ေရးၾကစို႕...


ပန္းရနံ႕မွ ကဗ်ာလား
  ငွက္ဆိုေတးမွ ကဗ်ာလား
      တိမ္ၿပာၿပီး ေတာက္ပ မွ ကဗ်ာလား
        ရယ္သံေတြ ညိဳးညံေနတဲ့ အၿပဳံးေတြမွ ကဗ်ာတဲ့လား ကြယ္၊


ဖုန္နံ႕မီးခိုးမႊန္ေနလဲ ကဗ်ာပါ
    အေမ့ရဲ႕ စိုးရိမ္တဲ့ ဆူပူသံ
      မိုးမည္းမည္း သည္းတဲ့အသံ
      ေၾကကြဲရွိဳက္သံ ဒါေတြဟာလဲ ကဗ်ာပါပဲ၊


ဘ၀ ထဲမွာ ကဗ်ာ
  တေန႕တာအေရးေတြထဲမွာ ကဗ်ာ
    ကဗ်ာေတြဟာ ကဗ်ာေတြပါပဲ ။ ။

Friday, March 4, 2016

မေၿပာေတာ့ဘူး အို မေၿပာေတာ့ဘူးဆို မေၿပာေတာ့ဘူး

Photo from Google


ၾကာေလၾကာေလ ကိုယ္ဟာ ပါးစပ္ကို ပိုပိုၿပီး ပိတ္ထားတတ္လာတယ္။
စကား စကား ေၿပာပါမ်ား စကားထဲက ဇာတိၿပ ဆိုသလို ကိုယ့္ဇာတိကို လူသိမခံခ်င္လို႕လား၊ လူသိမခံရဲလို႕လား၊
ကိုယ့္အေၿပာေတြမွာ ေမ်ာပါၿပီး ေထာက္ခံေခါင္းညိတ္မယ့္သူမရွိေတာ့လို႕လား။
ေၿပာလဲ မထူးပါဘူး သူ႕သေဘာသူေဆာင္ ကိုယ့္သေဘာကိုယ္ေဆာင္တာပဲေလ လို႕မ်ား ေတြးၿပီး အားလုံးကို ေနာက္ဆုတ္ေက်ာခိုင္းလိုက္တာလား။
လူေၿပာမသန္ လူသန္မေၿပာ .. ေၿပာၾက ေၿပာၾက တဲ့ ေလလုံးေတြကို ဘယ္ညာတိမ္းေရွာင္ရင္းနဲ႕ ကိုယ္ပါမေၿပာၿဖစ္ေတာ့ေလသလား။ တခါတခါ ေလလုံးမုန္တိုင္းသိပ္ထန္တဲ့အခါ ကိုယ္ဟာ ၿပဳံးရုံတင္မက ရယ္ပါ ရယ္မိေသးတာလား ။ အဲလိုဆိုရင္ေရာ ကိုယ္ဟာ ေလွာင္တတ္သေရာတတ္သူလား သစၥာမဲ့တတ္သူလား ။
ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္ကို ထြက္လာရင္းနဲ႕ ေၿပာခ်င္ရက္နဲ႕ ဆိတ္ၿငိမ္အသိုင္း၀န္းထဲ ကိုယ့္အသံမ်ား ဟိန္း ထြက္သြားမလားစိုးရိမ္လို႕ မေၿပာၿဖစ္ေတာ့တာလား ။
ကိုယ္ေၿပာမယ့္ စကားေတြကို ကိုယ့္ဘာသာမယုံေတာ့လို႕မ်ား မေၿပာေတာ့တာလား။
ကိုယ့္နားဟာ ဘာမွမၾကားေတာ့လို႕ သူမ်ားေၿပာသမွ်နားထဲမ၀င္တတ္ေတာ့လို႕ ကိုယ့္မွာ ဘာမွ ေၿပာစရာမရွိေတာ့တာလား ။
ကိုယ္ဟာ သူမ်ားေၿပာတာေတြပဲ နားေထာင္ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ လ်ိဳ႕၀ွက္တတ္သူလား။
ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြ ကိုယ့္အေတြးေတြ ကိုယ့္ယုံၾကည္ခ်က္ေတြကို ကိုယ္တိုင္စိတ္မ၀င္စားလို႕ သူမ်ားေတြကို ေၿပာၿပဖို႕စိတ္မပါေလသလား။
ကိုယ့္ရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ တင္းတင္းစိလို႕ ဆုံေတြ႕ခိုက္ ေအးစက္စက္ၿပဳံးတတ္သလို ကိုယ့္အသည္းနွလုံးကေရာ ေအးစက္စက္ထုံက်င္က်င္နဲ႕လား ။
ကိုယ့္ပါးစပ္က အသံမထြက္ေတာ့သလုိ ကိုယ့္ႏွလုံးသားကလဲ ႏွလုံးခုန္သံေလးေတာင္မေပးခ်င္ေတာ့ဘူးလားကြယ္ ။
ဟုတ္တယ္ ၀ါေနတဲ့ ခ်တ္ေဘာက္စ္ေလးက ခပ္တည္တည္ပဲ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ေနတယ္ ။ ကိုယ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ တခ်ိန္လုံး နည္းနည္းေလးမွ စိမ္းမလာခဲ့ဘူး၊ ဆိုလိုတာက ဘယ္သူကမွကိုယ့္ကိုမေခၚဘူး ၊ ေအးခဲေနတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို အသက္သြင္းမေပးဘူး ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ ။
အဲလိုေတြမွ မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ဘာၿဖစ္လဲေလ
ကိုယ္ေၿပာခ်င္ရင္ တခ်က္ကလစ္လိုက္ရုံပဲေလ၊ ကိုယ့္ပါးစပ္က စကားမေၿပာေပမယ့္ ကိုယ့္လက္နဲ႕ ကီးဘုတ္က ကိုယ့္စိတ္ထဲကစကားေတြကို ဖြင့္ေၿပာၿပလို႕ရတာပဲေလ။
ဘာကို ေႏွာင့္ေႏွးေနဦးမွာလဲ ....
ဘာကို တြန္႕ဆုတ္ေနဦးမွာလဲ....
အာာား ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာေတြ သိပ္မ်ားၿပီး စုထားလို႕ ဘယ္ကအစဆြဲထုတ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူးတဲ့လား ။ ။

ကဲ ဒါဆိုလဲ ပိတ္လက္စနဲ႕ ဆက္ၿပီး ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့ေပါ့ .....။ ။

Tuesday, January 5, 2016

အခ်စ္လား - သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္ၿပည့္သြားတယ္

တကယ္ေတာ့ သုံးဆယ့္ ငါးႏွစ္ဆိုတာ ငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္မဟုတ္ ...
ဟိုဘက္ကို အတက္မရွိေတာ့ အက်သာ ရွိေတာ့သည္ ( အဲေလ က်န္းမာေရးကို ေၿပာခ်င္တာပါ၊ ၀င္ေငြေတာ့ တက္ပေစဦးေပါ့ ဟင္းဟင္း)

ကိုခ်စ္ေမာင္ကို စ ေတြ႕တုန္းကေတာ့ ပိန္ခ်ိခ်ိစူပုပ္ပုပ္ေလးေပါ့ ။
အသားက မည္းပါတယ္ဆုိ ဦးထုတ္ကအနီေရာင္ ၊ အက်ၤီက အ၀ါေရာင္ ၀တ္ထားတာ ။
စိပ္ပုတီးက အၾကီးၾကီး ။
ကိုယ္က ထင္လိုက္တာေပါ့ ဒီေကာင္ေလး တေန႕ ဘုန္းၾကီး၀တ္မယ္ထင္တယ္လို႕ ...
အခုေတာ့ အထင္နဲ႕အၿမင္လြဲ သမီးေကၽြးမွဴ  မိန္းမေကၽြးမွဴ ေတြ နဲ႕ ခမ်ာ တနားပါတယ္ ။
အခုလတ္တေလာ အေကၽြးအမ်ားဆုံးကေတာ့ သူ႕မ်က္လုံးကိုပဲ တေန႕ တေန႕ ကို ရုပ္ရွင္ေတြမၿပတ္ေဒါင္းလုပ္ လုပ္ၿပီးမ်က္လုံးကို အစာေကၽြးရရွာတာ နားကိုမနားရဘူး အိမ္မွာ ။
ည အိပ္ခ်ိန္ေလးပဲ ခမ်ာ နားရရွာတယ္ ။







Friday, January 1, 2016

ဖတ္မိတဲ့ စာအုပ္ေလးေတြ ( စံပယ္ၿဖဴႏု - ေရွးေရွးတုန္းက ကံ့ေကာ္ပြင့္ေတြ)

၂၀၁၅ မွာ စာအုပ္ကို လက္ကကိုင္ၿပီးဖတ္ခဲ့တာ ပရိတ္ရယ္၊ ပဌာန္းရယ္၊ တရားစာအုပ္ေတြရယ္ပဲရွိခဲ့တယ္ ၊
၂၀၁၆ ႏွစ္အစ ဒီေန႕မွာေတာ့ စပယ္ၿဖဴႏု ရဲ႕ ေရွးေရွးတုန္းက ကံ့ေကာ္ပြင့္ေတြကို ဖတ္ခဲ့တယ္
အခ်ိန္ေပးၿပီး ဖတ္ရက်ိဳးနပ္တယ္ ဆိုရမယ္ ။ စာအုပ္ေလးကို ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း သိပ္ကိုသေဘာက်မိတယ္ ။ စာအုပ္ထဲက ဇာတ္ေဆာင္ေတြရဲ႕ ဘ၀ ကို သိပ္သေဘာက်မိတာပဲ ...။


















လင္း ရဲ႕ တၿဖည္းၿဖည္း ရွင္သန္ၾကီးၿပင္းလာတဲ့ ပုံရိပ္ေတြ
ေက်ာင္းၿပီးတဲ့အခါမွာလဲ သူၿဖစ္ခ်င္တာ သူ၀ါသနာပါတာကိုေသခ်ာသိၿပီး အလုပ္ကိုေ၇ြးခဲ့တာ ၊ အလုပ္အတြက္အခြင့္အလမ္းရခဲ့တာ ...
တသက္တခါမွာ လူဟာ အခ်စ္နဲ႕ ေတြ႕တာပဲ
ဒါေပမယ့္ အခ်စ္ကို ဘ၀ မလုပ္ပဲ သူ ယုံၾကည္ရာ သူ လုပ္စရာ ရွိတာ ကို သာလုပ္ေနခဲ့ တာ ။
လင္း မွာ ခံစားေနရခ်ိန္မွာ သူ႕ပါတ္၀န္းက်င္ကလူေတြ ရဲ႕ လင္းအေပၚ နားလည္ေပးတာေတြ အားေပးတာေတြ ..ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း လင္း ဟာ သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ ။ လင္း ဟာ မေတာ္ေပမယ့္ လူသားဘ၀ေလးကို ပီပီၿပင္ၿပင္ ရခဲ့သူေလး ၊ လင္း ရဲ႕မိသားစုအသိုင္းအ၀န္းဟာ မိသားစုဆိုတဲ့အဓိပါယ္အတိုင္း ပီပီၿပင္ၿပင္ ... 


ကိုယ္ေမြးထားတဲ့ သမီးေလးကို လင္း လိုပဲ ၾကီးၿပင္းေစခ်င္တယ္ ၊ 


ၿပိဳင္ဆိုင္မွဴေတြ ဂုဏ္ပကာသနေတြ အၿပင္းအထန္ အသည္းအသန္ခံစားေၿပာဆို ေ၀ဖန္ ေၿမွာက္ပင့္ အပစ္တင္ခံရမွဴေတြ အဲလို လူ႕အသိုငး္အ၀န္းေတြနဲ႕ ကင္းႏိုင္မယ္ မဟုတ္ေပမယ့္ အဲ့ဒါေတြကို စိတ္ထဲႏွလုံးထဲ သိပ္ထည့္ၿပီး မခံစားပဲ ေမတၱာတရားကိုပဲ တန္ဖိုးထား ခံစားတဲ့ ဘ၀ေလးကို ရေစခ်င္မိတယ္ ။


သမီးေလးကို လင္းလို ဘ၀မ်ိဳး ရေစဖို႕ ကိုယ္က လင္း ေမေမ လို ေမတၱာေပးဖို႕ ၾကိဳးစားရမယ္ အဲလိုေတြးတယ္ ၊ ( ေတြးရင္းနဲ႕ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ၿပန္ေတြး အၿမင္ကတ္မိတာ တပိုင္းေပါ့ေလ)
လိုက္လုပ္ႏိုင္မယ္ မလုပ္ႏိုင္မယ္ထား ႏွစ္သစ္ရဲ႕ ပထမဆုံးတေန႕မွာ အဲလိုေတြးမိတာကပဲ ေတာ္လွၿပီလို႕ .tongue emoticon


ဆက္ေတြးမိတာက စာေရးဆရာမ စပယ္ၿဖဴႏု က သိပ္ေတာ့ ၾကီးေသးပုံမရဘူး ..သူ႕အရြယ္နဲ႕ အဲလို လူ႕အသိုင္းအ၀န္း အေၾကာင္းအရာေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေပၚလြင္ေအာင္ ဖတ္ရသူေတြ မွာ ေမ်ာသြားေအာင္ ေရးႏိုင္တာကို ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။
ကိုယ့္သမီးေလး အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ ဒါမ်ိဳး စာအုပ္ေလးေတြကို ဖတ္မိေစခ်င္တာပါပဲ