[X] Choose Font Here

Friday, July 22, 2016

သူ႕အေၾကာင္း ကိုယ့္အေၾကာင္း အခ်စ္တို႕အေၾကာင္း ( ၂ )

အတိတ္ဆိုတာ ၿပန္ေအာင္းေမ့ေနရမယ္ မဟုတ္ဘူးဆိုေပမယ့္ ၿဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ဘ၀မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ကိုေတာ့ ေမ့မၿပစ္ဘဲ သင္ခန္းစာယူစရာရွိ ယူထားရမယ္မဟုတ္လား။ ေၿပာရရင္ အေတြ႕အၾကဳံနဲ႕ ၀မ္းစာၿဖည့္ထားတဲ့သေဘာေပါ့ ။ ဘ၀ ကို ၿဖတ္သန္းခဲ့ရာမွာ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ အားလုံးအဆင္ေၿပေၿပ ေခ်ာေမြ႕ခဲ့တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ၿပန္သတိရရရင္ နာက်င္ရတာေတြလဲ ရွိတာေပါ့ေလ ။
 
အသက္ေလးဆယ္ကို သုံးပိုင္း ပိုင္းမယ္ဆိုရင္ မိဘရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာေနခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ရယ္ ၊ ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ထြင္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ရယ္ ၊ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေနာက္ ခရီးတခုကို အေဖာ္နဲ႕ အတူတူဆက္ေလွ်ာက္ေနရတဲ့ ဘ၀ ရယ္ လို႕ ပိုင္းၿခားၿပီး အမွတ္ရစရာေတြ ကို ေရးထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္ ။
 သမီးေလး ၾကီးလာလုိ႕ သူ႕ ေမေမ မရွိဘူးဆိုရင္လည္း ေမေမ့ ဘ၀ ကို သိေစခ်င္လို႕ပါ ။ သမီးေလးသာ ၿမန္မာစာ မဖတ္တတ္ဘူးဆိုရင္ ေတာ့လည္း မတတ္ႏို္င္ဘူးေပါ့ေလ ။ 
 
အသက္ေလးဆယ္မွာ မွန္းထားသလို မၿဖစ္တာေတြ ထင္ထားသလိုမၿဖစ္တာေတြကို အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကဳံလာရတဲ့အခါမွာ ဘာကိုမွ အေသတြက္မထားတတ္ေတာ့တာလည္း ဘ၀ ကေန သင္ယူခဲ့တာေတြပါပဲ .............။ 
 
 
ဒီေန႕ညမွာ က်မ အမ်ိဳးသားနဲ႕ သမီး တို႕ရဲ႕ အားၿပိဳင္မွဴအၾကားမွာ စိတ္ေမာခဲ့ရတဲ့အတြက္ အတိတ္က ကိုယ့္အၿဖစ္နဲ႕ ၿပန္ေတြးစဥ္းစားမိတာပါပဲ ။ ႏွစ္ေယာက္လုံးဟာ က်မ ခ်စ္တဲ့သူေတြမို႕ ဘယ္သူ႕ဘက္မွ မလိုက္ပဲ ေဘးကေန အသာၾကည့္ေနမိတယ္ ။ ဖေအ နဲ႕ သမီး သူတို႕အခ်င္းခ်င္းလဲ ခ်စ္ၾကတဲ့ သူေတြမို႕ ဘာမွ၀င္မပါပဲ စိတ္ေအးသြားေအာင္ အသီးတပြဲသာၿပင္ေကၽြးလိုက္ပါတယ္ ။
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
လမ္းတစ္ခုကို သြားမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို ၿမန္ၿမန္ နဲ႕ သက္သက္သာသာသြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရင္ဆုံး ပန္းတိုင္ကို အရင္ေရြးခ်ယ္ရမွာၿဖစ္သလို ပန္းတိုင္သိၿပီဆိုရင္လဲ ဘယ္လိုသြားမယ္ဆိုတာ အရင္ၾကည့္ထားေတြးထားရမွာပါ ။ ေနာက္ လမ္းမွာအဆင္ေၿပဖို႕ လိုအပ္တဲ့၀မ္းစာလဲ ၿဖည့္သြားရပါမယ္ ။
 
 ဒါေပမယ့္ ဘယ္အရာကမွ မေသခ်ာဘူးဆိုတာကို လဲ ေမ့မထားရပါဘူး ။ ဘာကိုမွ ပုံေသေၿပာလို႕မရဘူး မဟုတ္လား ။ 
 
သမီးေလး ကို ဘာၿဖစ္ေစခ်င္သလဲ ဆိုရင္ေတာ့ က်မ အေၿဖက ရွင္းပါတယ္ ။ သမီးေလး အသက္ရွည္ရွည္ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႕ ဘ၀ ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ၿဖတ္သန္းသြားေစခ်င္တာပါပဲ ။ 
 
အဲဒီအတြက္ က်မ ကလဲ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၿဖည့္ဆည္းမယ္ ။ ၿဖည့္ဆည္းမယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ က်မ အတြက္လဲ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုး လဲ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး ။ ဒီေနရာမွာ သူမ်ား အေမ ေတြနဲ႕ ကြာမွာပါ ။ က်မ လဲ က်မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ ကိုေတာ့ ဒီလူတေယာက္ထဲ အတြက္ရယ္သာ အစအဆုံး ၿဖည့္ဆည္းဖို႕ေတာ့မၿဖစ္ခ်င္ပါဘူး ။ သားေလး ဆုံးသြားတဲ့အခါ ဘယ္ေလာက္၀မ္းနည္းေနေပမယ့္ သူနဲ႕ အတူ လိုက္ေသဖို႕ တခါမွ မေတြးမိပါဘူး ။ အဲ့ဒါနဲ႕တင္ လူေတြဟာ ကိုယ့္ဘ၀ နဲ႕ကိုယ္၊ သူမ်ားကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ လဲ အကန္႕အသတ္ရွိတယ္ လို႕ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္ ။ 
 
သမီးေဖေဖ ကိုေတာ့ စကၤာပူမွာ ေနတဲ့ကေလး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေတြနဲ႕ ညမွသာေတြ႕ရၿပီး တေနကုန္ စကၤာပူ အသိုင္းအ၀န္းမွာ ေနရတာ သုံးႏွစ္ေလာက္ ရွိေနၿပီၿဖစ္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ကိုယ္တသက္လုံး အသားက်ေနခဲ့တဲ့အေလ့အထနဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္ၿပီး ေတာ့ အားမလိုအားမရ မၿဖစ္သင့္ဘူး ဆိုတာာကိုေတာ့ သတိေလး ထားေစခ်င္ပါတယ္ ။ 
 
 စကၤာပူရဲ႕ ဓေလ့ေတြ အေလ့အထေတြ နဲ႕ ရင္းႏွီးေစခ်င္လြန္းလို႕ အိမ္မွာ ထိန္းေပးမယ့္သူ ရွိေနေပမယ့္ တေနကုန္ ေက်ာင္းမွာ ထားၿပီး ဒီက အက်င့္ေတြ ကို စက်င့္သုံးလာမွ လက္မခံႏိုင္ဘူးရယ္လို႕ မိဘဆိုတဲ့ ဗီတိုအာဏာသုံးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အေနအထား ကေနပိုၿပီး ေ၀းလာမွာပဲ လို႕ လဲ ေတြးမိတယ္ ။ 
 
ကိုယ္ကၿဖစ္ေစခ်င္တာကို ကိုယ္ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ပုံစံမ်ိဳး ကို ကိုယ္တိုင္က်င့္သုံးၿပၿပီး ေမတၱာသက္သက္နဲ႕သာ ဆက္ဆံေစခ်င္တာပါပဲ ။ အဆိုး အေကာင္းကိုေတာ့ သူတို႕ကိုယ္တိုင္သာ ဆုံးၿဖတ္ေရြးခ်ယ္ က်င့္သုံးသြားၾကရမွာပဲ ၿဖစ္ပါတယ္ ။

Sunday, July 17, 2016

က်မနဲ႕ ပန္းမ်ား

က်မ က ပန္းေတြ ကိုေတြ႕ရင္ေပ်ာ္တယ္ ။
လက္၀တ္ရတနာေတြ ဒီမွာေတာ့ ဘရန္းဒတ္ေတြေပါ့ေလ အဲဒါေတြကိုေတြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္က ဘယ္လိုမွမေနဘူး ပန္းေတြကိုေတြ႕လိုက္ရရင္ ကိုယ္နဲ႕ရင္းနွီးတဲ့ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းကို ေတြ႕သလိုကို ေပ်ာ္တာ ။
ေၿပာရရင္ ပန္းေတြ ဆိုတာလဲ က်မရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြပါပဲ ေဆြမ်ိဳးမွ ရင္းႏွီးရုံတင္မဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ကို ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တဲ့ ေဆြမ်ိဳးပဲ ဆိုပါေတာ့ ....။
ဒီလိုဆိုလို႕ က်မက ပန္းေတြကိုသိပ္ခ်စ္တတ္တာပဲ ဆိုရင္ အေမ နဲ႕ ေမာင္ေလးက ရယ္ခ်င္မွာ ။ တကယ္ေတာ့ အရင္တုန္းက မိဘေတြနဲ႕အတူေန ငယ္ဘ၀မွာ က်မ က ပန္းကိုၿမင္ရင္ ဟယ္ စပါယ္ေတြ အမ်ားၾကီးပြင့္တယ္ ပန္းေစ်းက်မယ္ထင္တယ္ ပန္းေရာင္းကုန္ေအာင္ သူမ်ားေတြထက္ဦးေအာင္ေရာင္းရေအာင္ ၿမန္ၿမန္သြားမွ ၊ ဟယ္ ႏွင္းဆီေတြ ဒီအနီငုံကေတာ့ ၾကီးတယ္ ေစ်းမဆစ္တတ္တဲ့ ၀ယ္ေနက် ရဲစခန္းထဲက မမၿမိဳင္တို႕ဖို႕ ခ်န္ထားမယ္ ၊ နွင္းဆီ၀ါေတြက ေနၿမင့္ရင္ အာလြယ္တယ္ သူရႆ တီမယ္ေတာ္ ကိုးကြယ္တဲ့ မမ်ိဳး တို႕အိမ္ကိုအရင္၀င္ပိဳ႕လိုက္မယ္ ။ ဗမာႏွင္းဆီအနီေလးက ဆယ္ပြင့္ပဲပါတယ္ မမနွဲအတြက္မွာထားတဲ့ ဆိုင္ေတြကို ပို႕ရမယ္ .. အဲလိုေတြသာ ေတြးခဲ့တယ္ ။ တကယ္ေတာ့ က်မ ဟာ ပန္းေတြကို ေငြနဲ႕ လဲပစ္ဖို႕ပဲ ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားခဲ့ တာ ။
အေမ နဲ႕ ေမာင္ေလး ကေတာ့ ပန္းေတြကို ေရာင္းထုတ္ဖုိ႕ထက္ ပြင့္ဖို႕ေတြ ၊ အပင္ကို လိုအပ္တာေကၽြးဖို႕ ၊ ေပါင္းၿမက္သင္ ဖို႕ ေရေလာင္းဖို႕ ပို စိတ္၀င္စားတာ ။
ေမာင္ေလး ဆယ္တန္းေၿဖၿပီး အားေနေတာ့ အိမ္မွာ ရြက္လွေတြကို ေနေရာင္ရတဲ့ေနရာေရႊ႕တာ ၊ ႏွင္းဆီေတြကို ေဘာင္ လုပ္ၿပီး ေရကို တစ္ပင္ၿခင္းေလာင္းမေနရေအာင္ ေၿမာင္းေဖာ္တာ ၊ ႏွင္းဆီေတြကို အေရာင္စပ္တာ အဲလိုေတြ လုပ္ခဲ့တယ္ ။
ဒီေန႕ ပန္းဆိုင္သြားေတာ့ ထူးထူးၿခားၿခား ႏွင္းပန္းေတြ ေတြ႕တယ္ ။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ က ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ေဆြမ်ိဳး ကိုေတြ႕သလိုမို႕ ၀မ္းသာအားရ ဓါတ္ပုံရိုက္မိေပမယ့္ ၀ယ္မလာခဲ့ဘူး ။ ႏွင္းပန္းက အဆိပ္ရွိတယ္ေလ ပန့္ပြင့္ေၾကြက်လို႕ သမီးေဟမာ လက္နဲ႕ဖ ်စ္မိ ပါးစပ္ထဲ ထည့္မိမွာေၾကာက္လို႕ ... ။
တခါတေလ ေတာ့ အခ်စ္လိုပဲ ေ၀းေ၀း ေနမွ ေကာင္းမယ္ဆိုလဲ ေနၾကရမွာေပါ့ ။ ။

ကိုခ်စ္ေမာင္ နဲ႕ ပုရစ္တစ္ေကာင္

ေခတ္မွီသြားေအာင္ ကခ်စ္ေမာင္ကို ပုရစ္တစ္ေကာင္လိုၿမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္မယ္ ((( ဟမ္ )))

ကခ်စ္ေမာင္က အိမ္တြင္းေအာင္းၿပီး တရုတ္ကားတြဲၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္က အီးယား အား လိုက္ေအာ္ေလ့ရွိတယ္
ပုရစ္ဟာလဲ တြင္းေအာင္းသတၱ၀ါ တေကာင္ပဲ၊ သူတြင္းေအာင္းၿပီးရင္ ဘာေတြလုပ္လဲေတာ့ မသိဘူးေပါ့ ။


ရာသီသိပ္ပူလာၿပီးေနာက္ မိုးစ ရြာရင္ ပုရစ္ဟာတြင္းထဲကေန ထြက္လာတယ္
ကခ်စ္ေမာင္ကေတာ့ မယ္သန္ နဲ႕ေဟမာ နားပူနားဆာလုပ္လြန္းလို႕ နားပူလာရင္ နားေအးေအာင္ အၿပင္ကိုလိုက္ပို႕ရတယ္ ။

စေလမွာဆိုရင္ေတာ့ မိုးဦးေပါက္မွာ ပုရစ္ေတြထြက္လာရင္ ဓါတ္တိုင္ေတြေအာက္မွာ ပုရစ္လိုက္ေကာက္ၾကတယ္ ။ ဓါတ္တိုင္ဟာ ၁၅ ေပအထက္ၿမင့္တယ္ဆိုေတာ့ ပုရစ္ဟာ ၁၅ ေပအၿမင့္ထိေတာ့ ပ်ံနိုင္တယ္လို႕ ေၿပာရမယ္ ။ အၾကာၾကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဖုတ္ ဆို ၿပဳတ္က်လာတာ အဲေတာ့မွ သြားေကာက္ ပလတ္စတစ္အိတ္ထဲထည့္ရုံပဲ ။
ပုလင္းရွိရင္ ပုလင္းထဲ ထည့္ၾကတယ္ ။
ပုလင္းထဲမွာေနရတဲ့ပုရစ္ဟာ သူ႕ရဲ႕ ေၿခတံလက္တံေတြကို ဆန္႕ထုတ္ဖို႕အခြင့္အေရးမရရွာဘူး ။
ကခ်စ္ေမာင္လဲ အဲလိုပဲ queen size ေမြ႕ယာေပၚမွာ အတူအိပ္ၾကတဲ့ မယ္သန္နဲ႕ ေဟမာကလဲ အေကာင္ၾကီးေတာ့ သူ႕ေၿခတံ လက္တံေတြကို ဆန္႕ထုတ္အိပ္ဖို႕ အခြင့္အေရးမရွိရွာဘူး ကၽြတ္စ္ ကၽြတ္စ္


ပုလင္းထဲက ပုရစ္ကို အရြက္ေလးေတြခူးေကၽြးတယ္ အေ၀ရာရြက္အညြန္႕ဖ်ားေလးေတြေရာေပါ့ ။ အညြန္႕အဖူးက သိပ္မစိမ္းလို႕လားမသိ ပုရစ္ဟာ ရင့္တဲ့အစိမ္းေရာင္ကို ပိုစားတယ္ အဲလိုဆို ကိုယ္ေကၽြးတာကို ႏုႏုဖတ္ဖတ္ေလးမစားပဲ ရင့္တဲ့အစိမ္းကိုစားရမလားလို႕ မခ်င့္မရဲ အားမလို အားမရၿဖစ္ရတယ္ ။
ကခ်စ္ေမာင္လဲ အဲလိုပဲ အဲလိုပဲ ရင့္တာကို ပိုၾကိဳက္တယ္ပဲေၿပာရမယ္ ကိုယ့္ကို ယူတာပဲၾကည့္ေတာ့ ဟမ္ ။
ပုရစ္ရဲ႕ ေၿခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းေတြမွာ အေမႊးအၿမွင္ေလးေတြ အမ်ားၾကီးရွိသလို႕ ကခ်စ္ေမာင္မွာလဲ အဲလိုပဲလို႕ :P


ပုရစ္ကိုမေၾကာက္ေပမယ့္ သူ႕မ်က္လုံးကို တည့္တည့္ေသခ်ာမၾကည့္ၿဖစ္သလို ကခ်စ္ေမာင္မ်က္လုံးကိုလဲ သိပ္မၾကည့္ၿဖစ္ဘူး (အရပ္ခ်င္းကြာလို႕)
ပုရစ္ကို မစားဖူးလို႕ စားမၾကည့္လို႕ သူ႕အရသာကို ၾကိဳက္မၾကိဳက္မသိေပမယ့္ ကခ်စ္ေမာင္ ကိုေတာ့ ၾကိဳက္ပါတယ္လို႕ :P