[X] Choose Font Here

Saturday, February 11, 2012

တို႔ငယ္ငယ္တုန္းအရြယ္ (တဂ္ပို႕စ္)

 ♪ ♫  ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးဘ၀အရြယ္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလို ႕ေအာင္းေမ့တယ္.....
တကယ္ပါ က်မ ရဲ႕ ငယ္ဘ၀ ေလးက ေပ်ာ္ရႊင္စရာအၿပည့္ပါဘဲ ။  ငယ္ငယ္တုန္းက လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာေတြ ဟာ ဘယ္ေတာ့ မွ ၿပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဒ႑ာရီ တပုဒ္ပါဘဲ ။
ေခတ္ပညာတတ္ ဆရာမတေယာက္ေပမဲ့ ေရွးရိုးအစြဲရွိတဲ့ က်မအေမဟာ ေသာၾကာေန႕ ညမွာဗိုက္နာလာေတာ့ သားဦးစေနေလးမေမြးခ်င္လို႕ ဘယ္လိုဘဲနာတာကိုေအာင့္အီးၿပီး မေမြးေအာင္ေနခဲ့ေပမဲ့ က်မ ကေတာ့ စေနေန႕ မနက္ ၁၁ နာရီမွာ က်ယ္ၿပန့္တဲ့ေလာကထဲ ကို ထြက္လာခဲ့ ပါတယ္ ။  ေမြးလာေတာ့ လဲ ခ်စ္ရတာပါဘဲ ။ သမီး မိန္းကေလး မို႕ အေဖ့ ကို ခိုက္မွာစိုးလို႕ ဓားထမ္းေက်ာ္ခိုင္းေပမဲ့ အေဖ ကေတာ့ မေက်ာ္ခဲ့ပါဘူး ။ သူမ်ား ကို ေ၇ာင္းရတယ္ အယူ ရွိေပမဲ့ သူတို႕ သမီးေလး ကို သူမ်ားသမီး အၿဖစ္မခံႏိုင္လို႕ မေရာင္းခဲ့ပါဘူးတဲ့ ။ 
သားဦး ပီပီ အမိအဘ ရဲ႕ ခ်စ္ၿမတ္ႏိုး မႉ ကိုခံ ခဲ့ ရတယ္ ဆို တာ ေကာင္းေသာဆုလဒ္ တခုပါဘဲ ။ (မိဘ ရွိတဲ့ ဘယ္သားသမီးမဆို ဒီဆုလဒ္ကေတာ့ ရွိၿပီးသားပါေနာ္)
က်မ ကိုေမြးတဲ့ အခ်ိ္န္ မွာ အေမ က သရက္မွာ ဆရာမ ၊ အေဖ က စေလ စက္ရုံမွာေပါ့ ။ ေမြးတုန္းခဏ လာႏိုင္ေပမဲ့ ၀န္ထမ္းဆိုေတာ့ အေဖ က စေလ ကိုၿပန္သြားရပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ သရက္မွာ က်မ ရယ္ အေမ ရယ္ ၊ အထိန္း ရယ္ အတူေနရပါတယ္။ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ အေမ က အေဖ ရွိတဲ့ စေလ ကိုသြားခ်င္သလို က်မ ကေတာ့ သရက္မွာဘဲေနခ်င္ခဲ့ပါတယ္ ။ပိတ္ရက္မွာ အေမ့ေမာင္ နဲ႕ အေမ့တူ (က်မထက္ ၃လ ၾကီး) က မင္းတုန္းကေန သရက္ ကိုလာတာမို႕ ရြယ္တူေမာင္ႏွမ ခ်င္း ကစားၿပီး အရမ္းေပ်ာ္ ေနခဲ့ပါတယ္။ ေမြးထဲ က အတူမေနရတဲ့ အေဖ ကိုလဲ လြမ္းရေကာင္းမွန္းမသိတာ လဲပါမွာေပါ့ ေနာ္ ။
က်မ က ငယ္ငယ္တုန္းထဲက စကားအရမ္းတတ္ပါတယ္တဲ့ ။ ၂ ႏွစ္အရြယ္ေဆးရုံတက္ရေတာ့ ညဘက္ က်မအက်ၤီေတြ သူခိုးခိုးခံရေတာ့ ေနာက္ေန႕ လာေမးတဲ့ သူေတြ ကို မီးမီး အက်ၤီ ေလးေတြ မရွိေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး အငိုေကာင္းလို႕ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ၾကတာ အမ်ားၾကီးဘဲတဲ့ ။ 
အက လဲ အရမ္း၀ါသနာပါတယ္တဲ့ သီခ်င္းသံေလးၾကားရင္ ကို လက္က အလိုလို ခ်ိဳးၿပီးသား တဲ့ေလ....း)
ဒါ က သရက္ၿမိဳ႕မွာ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ကေလးမ်ားေန႕ တပင္တိုင္ အက နဲ႕ ကဗ်ာရြတ္ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ ေနတဲ့ပုံပါ ။ တကယ္ေတာ့ အသက္ ၃ႏွစ္ခြဲ ထိ ကေလးအရြယ္ အတိတ္ပုံရိပ္ေတြ ကို က်မ မမွတ္မိပါဘူး  ။ေမေမ က အတိတ္အေၾကာင္း ကို ၿပန္ၿပန္ေၿပာတတ္လို႕ အဲဒီအခ်ိန္ ခ်စ္သူခင္သူေတြ ေပါတယ္ ဆိုတာ ကိုၿပန္ၾကားရေတာ့ ေက်နပ္ မိပါတယ္ ။ ဘယ္သူမဆို အခ်စ္ခံရတယ္ဆို ေပ်ာ္မယ္ မဟုတ္လားရွင္........း)
ဟုတ္ကဲ့ အခုမွ က်မ မွတ္မိ တဲ့ ကေလးဘ၀ အေၾကာင္းပါ ။
စေလ ကို ၂ထပ္သေဘာၤ ၾကီးနဲ႕ေၿပာင္းလာၿပီး အေမ က စေလေက်ာင္း မွာ တန္းၿပီး အလုပ္၀င္ရတာမဟုတ္ပါဘူး ။ ၁၉၇၉ ကေန ၁၉၈၂ ထိ ေခ်ာက္ မွာ တာ၀န္က်တာပါ ။ အဲေတာ့ ေခ်ာက္ကို မနက္အေစာၾကီး သြားရပါတယ္။ ကားရွားတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ လိုင္းကားရယ္လို႕ မရွိဘဲ ကုန္၀ယ္တဲ့ ကားေတြ၊ အဓိက ကေတာ့ စေလ စက္ရုံ ၀န္ထမ္းၾကိဳပို႕ ကားေတြ ကို အားထားၿပီးသြားရေတာ့ က်မ ကို ေန႕တိုင္းေခၚသြားဘို႕လဲ မၿဖစ္ႏိုင္ ၊ က်မ ရဲ႕ အထိန္းကလဲ ပါမလာေလေတာ့ အေမ က က်မ ကို အိမ္မွာတေယာက္ထဲ မထားခ်င္ နဲ႕ အိမ္နားက မူလတန္းေက်ာင္းမွာ အပ္ရပါေတာ့တယ္ ။ (မူၾကိဳ မရွိေသးပါ) ။အဲဒီႏွစ္မွာ ၄ ႏွစ္ ဘဲရွိေသးလို႕ စာေမးပြဲ ၀င္ေၿဖခြင့္ မရွိေပမဲ့ ဆရာမ က စာလိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ေၿဖခိုင္းလို႕ အတန္းတက္ရပါတယ္ ။ က်မ က အဲဒီတုန္းက အရမ္းဥာဏ္ေကာင္းသတဲ့ေလ ။ ႏွစ္စဥ္ ဆုေတြ ရခဲ့ပါတယ္။ 
စေလ မွာ ၀န္ထမ္းေတြ အတြက္ အိမ္ေတြ သတ္မွတ္ရာမွာ အဆင့္အလိုက္ ၄ လုံးတန္းလ်ား ၊ ၂ လုံးတန္း ၊ လုံးခ်င္းအိမ္ နဲ႕ လုံးခ်င္းတိုက္ ဆိုၿပီး ရွိရာမွာအေဖ က အရာရွိေပါက္စဆိုေတာ့ လုံးခ်င္းအိမ္ နဲ႕ေပါ့ ။ 
က်မတို႕ ရပ္ကြက္မွာ ရြယ္တူ ကစားေဖာ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွာတေယာက္ တအိမ္ေက်ာ္မွာတေယာက္ ေယာကၤ်ားေလးေတြပါ ။ ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ေယာက်ားေလးေတြ ဆိုေတာ့ က်မ လဲ ေယာက်ားေလး ကစားနည္းေတြ ပိုကစားၿဖစ္ပါတယ္ ။ ဖိနပ္ ကိုေထာင္ၿပီး ေဘာလုံးနဲ႕ပစ္တာ ၊ ေဂြလွိမ့္တာ ၊ ဂ်င္ေပါက္တာ၊ စစ္တိုက္တန္း ကစားတာ ၊ သစ္ပင္တက္ၿပိဳင္တာ ကစားနည္းမ်ိဳးစုံေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ကစားပါတယ္ ။ က်မ တို႕ ရပ္ကြက္ က ကေလးနည္းေပမဲ့ ေခါင္းရင္းမွာ စက္ရုံေဘာလုံးကြင္းရွိၿပီး ေဘာလုံးကြင္း ဟိုဘက္မွာ က ၄ လုံးတန္းလ်ားရွိပါတယ္ ။ အဲဒီမွာ ကေလးေတြ အမ်ားၾကီးပါ ။ သူတို႕လဲ ေဘာလုံးကြင္း ကို ညဘက္လာကစားေတာ့ ကိုယ္ေတြ လဲ သြားေပါင္းတာေပါ့ ။ က်မ တို႕ ရပ္ကြက္မွာ ကိုယ့္ထက္အၾကီး ေတြ ွရိၾကေပမဲ့ အီးေဘာေလာေတြပါ ။ ဟိ ...ကစားတာ ၀ါသနာပါဘူးေၿပာတာ ...း) သူတို႕ မပါ က်မတို႕ ၃ေယာက္ ၿပီးေတာ့ တၿခားရပ္ကြက္က ၁ေယာက္ကလဲလာပူးေပါင္းေတာ့ ၄ေယာက္( ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့ အငယ္ေတြ ပါလာတာေပါ့  ) ကစားၾကပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ရန္ၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ က်မနဲ႕ ရြယ္တူ ၂ေယာက္မွာ တေယာက္ ကစြာေပမဲ့ တေယာက္ က ေအးပါတယ္။ ရန္ၿဖစ္ရင္ အားမကိုးရဘူး လွည့္ၿပန္ခ်င္ၿပီ ဒီေတာ့ က်မတို႕ ၂ေယာက္ဘဲ ဒိုင္ခံ ရန္ၿဖစ္ရတာေပါ့ ။ ဟိုဘက္ က လူတအုပ္ၾကီးဆိုေတာ့ ကိုယ္က လက္သြက္မွ ၿဖစ္တာပါ ။ က်မ က လက္သြက္တဲ့အထဲမွာ နံပါတ္ ၁ ပါ ။ တအုပ္ၾကီးဆို ဖုတ္ေတြ က်ဳံးပက္တယ္ ။ ၂ေယာက္ေလာက္ဆို အသာေလး လုပ္လာတာပါဘဲ ။ လူမမွီရင္ အက်ၤီ ဆြဲလုပ္ေတာ့ သူတို႕ အက်ၤီေတြ ဆိုတာ ၿပဲကုန္တာ ။ ရန္ၿဖစ္လို႕ သူခ် ကိုယ္ခ် ခံရလဲ ဘာမွ မၿဖစ္ေပမဲ့ အက်ီၿပဲရင္ေတာ့ မိဘေတြပါသိၿပီး သူတို႕ မိဘေတြ အိမ္ ကိုလာတိုင္ၾကပါတယ္ ။ လာတိုင္ေတာ့ လဲ ဟိုစြာတဲ့ ေယာက်ားေလးတေယာက္အိမ္လာမတိုင္ဘူးဗ်ာ ။ မယ္သံတို႕အိမ္ဘဲ တိုင္ၾကတာ ။ ၿပီးရင္ေတာ့ မယ္သံ ကိုေဆာ္ပေလာ္တီးတဲ့ အစီအစဥ္ စပါေတာ့တယ္ ။ ဘယ္ဂေလာက္ေတာင္ တုန္းဆို အိမ္ေရွ့ က ၾသဇာပင္ဟာ မယ္သံ ကို ၾကိဳးနဲ႕ တုပ္ရိုက္ရာ အပင္ၿဖစ္လာပါတယ္ ။ 
မယ္သံ ရဲ႕ အေပါင္းအသင္း ေယာက်ားဘသား၂ေယာက္ဟာ ရန္ၿဖစ္မသန္ေပတဲ့ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ကစားေတာ့ အင္မတန္ သန္ပါတယ္။ ခက္တာ က သူတို႕အိမ္ေတြမွာ မကစားဘဲ ေခါင္ခ်ဳပ္ၾကီးမယ္သံ ဆီ လာလာ ကစားၾကတာဘဲ ။ ေန႕လည္ထမင္းစားေက်ာင္းဆင္းရင္ အိမ္ ကိုအေၿပးၿပန္လာရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ေအာက္ က သစ္တုံးေတြ ေအာက္က ကၿပဳတ္(ဖားၿပဳတ္)ေတြ ယူၿပီး ေနာက္ က ေက်ာင္းဆင္းလာတဲ့ သူေတြ ကိုေပါက္ပါတယ္။ (ေက်ာင္းက မယ္သံတို႕ လမ္းဆုံးမွာ ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ အိမ္ေရွ့ ကၿဖတ္ၿပန္ရတာပါ) ။ သူတို႕အိမ္ေအာက္ေတြမွာလဲ ကၿပဳတ္ေတြရွိရက္နဲ႕ မယ္သံအိမ္ ေအာက္ကဘဲႏႉိက္ၿပိးေပါက္ၾကတယ္..ရိုက္ခံရေတာ့ ကိုယ္ဘဲေပါ့..ဟြန္း လူဇိုးေတြ။ ေတာ္ေသးတာ က အဲဒီ ကၿပဳတ္ေတြ နဲ႕ ေပါက္ ရင္ လန့္သြားတာ ေလာက္ဘဲရွိပါတယ္ ။ မူးေမ့ သြားတဲ့ အထိေတာ့ မၿဖစ္ဘူး ။ ေတြ႔ေနက်မို႔လို႕နဲ႕ တူပါရဲ႕ ။
ေနာက္တနည္းကေတာ့ ငွက္ပစ္တာပါ ။ ေခါင္းရင္း ေဘာလုံးကြင္း ဟိုဘက္စြန္းမွာ ဇီးေတာ ေတြ ရွိတာေၾကာင့္ ငွက္ေတြလဲရွိတယ္ ဆိုၿပိး သြားၾကတာပါ ။ ငွက္ပစ္ဘို႕ လို တဲ့ ေလာက္စာလုံးကို ကန္ေဘာင္ က ရႊံ့ေၿမ သြားေကာက္ရပါတယ္။ အဲ ေလာက္စာလုံးေတြ႔ လို႕ ကေတာ့ အေမ ဘယ္ေလာက္ရိုက္ရိုက္ လုံး၀ မရိုက္တဲ့ အေဖ က သမပါေတာ့တယ္ ။ လူသူ မေရာက္တဲ့ ကန္ထဲ ၿပဳတ္က်မွာလဲစိုးရိမ္  ငွက္ပစ္တာလဲ မၾကိဳက္ဘူးတဲ့ ။ 
ေနာက္တနည္းကေတာ့ ဥစၥာေစာင့္ရွာတာပါ ။ ေဘာလုံးကြင္းအလြန္ ဇီးေတာအလြန္မွာ ရြာေတြ ဘက္ထြက္တဲ့လမ္းပါ ။ အဲဒီမွာ ဘုရားၿပိဳ ၂ ဆူရွိၿပီး ဥစၥာေစာင့္ရွိတယ္လို႕ နာမည္ၾကီးပါတယ္။ လၿပည့္ လကြယ္ ေတြမွာထြက္လာတယ္ေၿပာၾကပါတယ္။ ဥစၥာေစာင့္ ေတြ က လွလဲအရမ္းလွတယ္။ ေရႊမက်ီးေတာင့္ေတြလဲေပးၾကတယ္ ဆိုလို႕ မယ္သံတို႕ ၃ေယာက္ ေတြ႔ခ်င္လို႔ ညဥ့္သန္းေခါင္ ထသြားၾကတာ ၁၀ၾကိမ္ထက္မနည္းခဲ့ပါဘူး ။ 
ၿပီးေတာ့ ဂူေဖာက္တမ္း ကစားတာပါ ။ ေဘာလုံးကြင္းဘက္မခ်ိဳးဘဲ အထက္ဘက္ တက္သြားရင္ စေလ ၿမိဳ႔စား အမ်ိဳးအႏြယ္ေတြ ရဲ႕ ဂူေတြ ရွိပါတယ္။ လွလွ ပပ အၾကီးၾကီးေတြ ေဆာက္ထားတာပါ ။ စစ္တိုက္တန္း တူတူပုန္းတန္း ကစားလို႕ အရမ္းကာင္းပါတယ္။ တေန႕မွာေတာ့ ကိုေပြလီ ၂ေယာက္ က မယ္သံ ကိုေၿပာပါတယ္ ။ အဲဒီမွာ သေထးေတြ ၿမႉပ္တာဆိုေတာ့ ေရႊေတြပါမွာဘဲ သြားတူးၿပီး အေမ  ေတြကိုေပးၾကမယ္ တဲ့ ။ ဒီေတာ့ တူရြင္းေလးေတြ ယူၿပီးသြားၾကတာေပါ့ ။ သတိလစ္သြားတာ က အေစာင့္ရွိတာကိုပါ ။ ခါတိုင္း ကေလးေတြ လာကစားရင္ ဘာမွ မေၿပာတဲ့ အေစာင့္ က အဲဒီေန႕ က တူရြင္းေတြ နဲ႕ လာတဲ့ မယ္သံ တို႕ ကို အ၀င္မခံ ခဲ့ပါဘူး ေမာင္းလႊတ္ပါတယ္ ..ဟြန္း ....ႏို႕မို႕လို႕ကေတာ့ ေရႊေတြရွိေနမွာ...း)
အေမ က အရိုက္သန္သလို ပုံေၿပာတာ ပုံၿပင္ဖတ္ၿပတာေတြ လဲ ရွိပါတယ္။ ေမာင္ေလးေမြးလာေပမဲ့ ေမာင္ေလးကေတာ့ ကစားတာေဆာ့တာ မယ္သ့ေလာက္၀ါသနာမပါပါဘူး ။ ၿပီးေတာ့ သူက ဘယ္သူနဲ႕ ၿဖစ္ၿဖစ္ ခံ ဘက္ကပါ ။ တခုခု ဆို သူမ်ားလာတိုင္စရာမလိုဘူး သူ႕ မွာအညိဳ အမဲစြဲလာတာပါဘဲ ။ သစ္ပင္လဲ မတက္ပါဘူးေၾကာက္တတ္ပါတယ္ ။ အေမ ကေတာ့ ငါ မိန္းကေလး နဲ႕ ေယာက်ားေလး မွားေမြးတာ နဲ႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ေၿပာပါတယ္။ 
ေနာက္တခု က မယ္သံ စာဖတ္၀ါသနာပါလာပုံေလးၾကဳံတုန္းေၿပာပါဦးမယ္။  ၃တန္းေအာင္လို႕ ၄တန္းတက္မဲ့ႏွစ္မွာ အေမ က မိဘေတြ နဲ႕ အတူမအိပ္ေတာ့နဲ႕ဆိုၿပိး တဘက္အခန္းကို ေၿပာင္းေနခိုင္းပါတယ္ ။ အဲဒီမွာ ခုေခတ္ ေခါက္ဆြဲ ပုံးလို ဟာမ်ိဳးနဲ႕ ပုံးေတြ အထပ္လိုက္ရွိပါတယ္။  ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေဖ နဲ႕ အေမ ေ၀းေနတုန္း က အၿပန္အလွန္ ပို႕တဲ့ စာေတြ ပါ ။ အေဖ က အေမ့ ကို ေရးေတာ့ ခ်စ္ေလး လို႕ အစခ်ီၿပီး ဒီေန႕ ဘာလုပ္တယ္ ဘာ၀ယ္တယ္ ဘယ္ေလာက္ဆိုၿပိးအေသးစိတ္ေရးသလို အေမ ကလဲ ခ်စ္တဲ့ေမာင္အစခ်ီၿပီး ဒီေန႕ သမီးေလး ဘယ္လို ဆိုတဲ့ က်မ ရဲ႕ အေၾကာင္းေလးေတြ ေန႕စဥ္ အေသးစိတ္ပါ ။ ဒီေတာ့ က်မ လဲ စိတ္၀င္စားလို႕ အိမ္သာ သြားတိုင္းတေစာင္ယူ ဖတ္ ၿပီးရင္ သုံးခဲ့ နဲ႕ အဲဒီ ၄တန္းႏွစ္ေလာက္ထဲက တေန႕တေစာင္ႏႉန္းနဲ႕ ဖတ္လိုက္တာ ၆တန္းေလာက္ထိ ဖတ္ရတယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ စာအိပ္ အခြံေတြဘဲ က်န္ခဲ့ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ ။ အေမ သိေတာ့ ဘယ္ေလာက္အသဲနာတုန္းေတာ့ မသိ ရိုက္လိုက္တာ မေၿပာပါနဲ႕ေတာ့ ။  က်မ နားမလည္တာေတာ့ ၁၉၇၉ လမ္းပန္းမေကာင္းေသးတဲ့အခ်ိန္ သရက္ က စေလအေၿပာင္းသေဘာၤက်ပ္က်ပ္မ်ာ ဘာစိတ္ကူးနဲ႕ ဒီစာေတြပါသယ္လာတာလဲ လို႕ စဥ္းစားမရဘူး လူခ်င္းၿပန္ေတြ႕ၾကၿပီဘဲဟာ စာေတြ မလိုေတာ့ပါဘူး ..ဟုတ္တယ္မဟုတ္လားရွင္။
အေမ့ ဘက္က အဘိုးအဘြားရြာ ကို သြားလဲေပ်ာ္ စရာၾကီးပါ ။ သူတို႕ က မယ္သံ ကေၿမးမ အၾကီးဆုံးဆိုေတာ့ အရမ္းခ်စ္လို႕ ကၽြဲတေကာင္ေပးပါတယ္။ ရြာသြားရင္ အဲဒီကၽြဲ ကိုေက်ာင္းရတာေပါ့ ။ ကၽြဲစီးၿပီးမင္းတုန္းေခ်ာင္းထဲဆင္း ေရခ်ိဳးေပးၿပီး ကိုယ့္ရြာဘက္ၿပန္မလွည့္ဘဲ ဟိုဘက္ ကမ္းကတက္ၿပီး ေတာထဲ ဆက္သြားတဲ့ မယ္သံ ကို ၇ြာသားေတြ စိတ္ပုူစြာနဲ႕ လိုက္ရွာခဲ႕ ရဘူးပါတယ္။ သူတို႕ ကေတာ့ အေမ့ ကို  ညီမေရ နင့္ သမီးကေတာ့ ၾသ ကို ခ်ေရာ့ေဟ့ လို႕ ေၿပာမၿပီးေတာ့ပါဘူး ။ ေမာင္ေလးကေတာ့ အဲဒီရြာမွာ မီးမရွိလို႕ေ ရာက္ထဲက ေၾကာက္တယ္ ဆိုၿပီး ငိုတာ ဖ်ား လို႕ေ နာက္ဆို ရြာသြားရင္ သူ႕မေခၚေတာ့ပါဘူး ။
ေမာင္ေလး ကိုယ္၀န္မွာ အေမ ရယ္ ပန္းပင္စိုက္တာၿဖစ္လြန္းလို႕ ေနာက္ ေတာ့ အေပ်ာ္စိုက္ကေန စီးပြားၿဖစ္ စိုက္ေတာ့ အရင္ ပန္းေတြ ေဖာက္သည္ေပးပါတယ္ ။ ေနာင္ေတာ့ မယ္သံ က ေဖာက္သည္ ေတြ ေစ်း ႏွိမ္တာ မခံႏီုင္လို႕ ကိုယ္တိုင္ ထြက္ေရာင္းပါတယ္။ အရာရွိ နဲ႕ ဆရာမ သမီး ပန္းေရာင္းေတာ့ ၿမိဳ႕ခံေတြ က သေဘာလဲက် အားလဲေပးၾကပါတယ္ ။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းမွာ မယ္သံတို႕ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ေ တာ့ ၈တန္း ႏွစ္ ၾကီးေခါင္ေလးလဲ ၀င္လာေတာ့ အေမ က အရင္လို ပန္းဘန္းရြက္ၿပီး ေလွ်ာက္ေရာင္းဘို႕ ခြင့္မၿပဳေတာ့ပါဘူး ။ ေ၀လီေ၀လင္း ပန္းေရာင္းဘို႕ ထြက္လာတဲ့ ေမာင္နွမ ပုံေလး အမွတ္တယ ရိုက္ထားပါတယ္ ။
ငယ္တုန္းက ေပါင္းခဲ့ တဲ့ ေရာင္းရင္းၾကီး ၂ေယာက္ မွာ ၁ေယာက္ ကေတာ့ ဆုံးသြားပါၿပီ ။ 
မယ္သံ လဲ ဒီၾကားထဲ အလုပ္မ်ိဳးစုံ ဘ၀ မ်ိဳးစုံ ဆိုေတာ့ ဆိုင္ရာ သူငယ္ခ်င္းေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီးွ ေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ငယ္ငယ္ ၿဖဴၿဖဴ စင္စင္ ခင္ခဲ့ ကစားခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ က စိတ္ထဲမွာ အၿမဲရွိပါတယ္ ။ 
ကိုယ့္မွာ သမီးေလးေမြးလာေတာ့ သမီးေလး ကိုလဲ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါတယ္။

8 comments:

  1. မယ္သံ ငယ္ငယ္တည္းက မင္းသမီးေလးပဲ

    စင္

    ReplyDelete
  2. ေရႊတူးလို႕ရရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္းေပးေနာ္.. :P.. မယ္သံရဲ႕ ငယ္ဘ၀ေလးေတြကို ၾကည္ႏူးခံစားသြားပါတယ္.. မယ္သံဆိုလို႕ဘယ္သူမ်ားမွတယ္.. မသႏၱာလြင္ကိုး.. :D. ဘေလာ့ခ္က ခုမွသိတယ္..

    ခင္မင္လ်က္
    ေန၀သန္

    ReplyDelete
  3. ညီမ မယ္သံရဲ႕ ငယ္ဘဝေလးက ေပ်ာ္စရာေတြ အမ်ားၾကီး အေတြ႕အၾကံဳေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ကိုး...
    ဖါးျပဳတ္နဲ႔ ေပါက္ၿပီး ကစားၾကတယ္ဆိုတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ အေတာ္ေလး လန္႔သြားတယ္... အမကို လာေပါက္ရင္ေတာ့ ေမ့လဲသြားမယ္ ထင္တယ္...
    ေဖေဖ ေမေမတို႔စာေတြ ဖတ္ၿပီး လုပ္ခ်လိုက္ပံုကေတာ့ ရက္စက္လြန္းပါတယ္ မယ္သံရယ္...

    ReplyDelete
  4. မမသံတို ့ ေရႊတူးတာ ရရင္ စန္းထြန္းဆီလည္း ပို ့ေပးပါဗ်ိဳ ့..ပန္းေရာင္းေနတဲ့ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္က ခ်စ္စရာေလး..

    ReplyDelete
  5. အားၾကီးအေဆာ့သန္ၾကပါလားကြယ္ း)
    ဒါမွကေလးဘ၀အစစ္ပဲအစ္မ း)
    ဖားျပဳတ္ေတာ့မေၾကာက္ဘူး..ေျမြေတာ့ေၾကာက္တယ္အစ္မ း)
    သမီးေလးကိုလည္း..ဒီလိုအမွတ္တရေလးေတြက်န္ေအာင္..ထားေနာ္အစ္မ :D


    ခ်စ္ခင္လွ်က္
    မိစံ

    ReplyDelete
  6. ေပ်ာ္စရာေတြအတိနဲ႔ ညီမရဲ႕ ငယ္ဘ၀ကို ဖတ္ၿပီး ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ အမ မ်က္ရည္၀ဲမိတယ္...
    ရသေတြ စုစံုသြားလို႔ ျဖစ္မယ္

    ReplyDelete
  7. မယ္သံ ၄ ႏွစ္နဲ႕ ေက်ာင္းေနလို႕ျဖစ္မယ္.. ၈၈ မွာ ၈ တန္းခ်င္းတူတယ္..
    တို႕က ၅ ႏွစ္ျပည့္ဖို႔ ၂ လ ၃ လ လို မွာ သူငယ္တန္း စတက္တာ


    မယ္ဆင္

    ReplyDelete
  8. ကူးကူးလွိဳင္November 22, 2012 at 6:18 PM

    ေဖေဖ ေမေမတို့စာေလးေတြ အတြက္ ႏွေျမာတယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ဖတ္ရတာေပါ့လို့ က်ြဲစီးျပီး ဟိုဘက္ကမ္းကတတ္ သူမ်ားရြာေတာင္ေရာက္လိုက္ေသးတယ္ေနာ္ အစ္မရဲ့ ကေလးဘ၀က အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္ လြတ္လပ္တာပဲေနာ္...

    ReplyDelete