ေၿပာရဦးမယ္ ကိုခ်စ္ေမာင္ (၁)

ေၿပာရဦးမယ္ ကိုခ်စ္ေမာင္ ....


မေန႕က ရုံးဆင္း အၿပန္ လင္ဒါ နဲ႕ အတူ ဘူတာကိုလာေတာ့ ..
ဘာ ဘယ္သူလဲ ဟုတ္လား ရုံးမွာအသစ္၀င္လာတဲ့ တရုတ္မပါဆို က်ဳပ္ အခါ ႏွစ္ဆယ္ေၿပာလဲ ရွင္မွတ္မထားဘူး ဟြန္း ..
ထားပါေတာ့ ေၿပာတာေတာင္ဘယ္ေရာက္သြား .

အဲ ..အဲ ဘူတာကိုအလာ လမ္းမွာရွင္ဖုန္းဆက္ပါေရာလား ။
 ရွင္လဲ က်မ စီးမဲ့ ဘူတာနားကိုေရာက္ခါနီးၿပီ အိမ္အတူၿပန္ရေအာင္ အဲဒီဘူတာေလးမွာပဲ ရွင့္ကိုေစာင့္ေနဖို႕ေလ ။


ရွင့္ ဖုန္းလဲခ်သြားေရာ လင္ဒါ က ေမးလို႕ ရွင္နဲ႕အိမ္အတူၿပန္မယ့္အေၾကာင္းေၿပာေတာ့ သူ က က်ဳပ္ကိုကံေကာင္းသတဲ့ ။ သူတို႕ဆို ရုံးပိတ္ရက္အၿပင္ထြက္ရင္ေတာင္ သူ႕အမ်ိဳးသားက အၿပင္ထြက္ပ်င္းလို႕မလိုက္ဘူး တဲ့ ။ က်ဳပ္တို႕ကေတာ့ ပိတ္ရက္အၿပင္ထြက္လဲအတူတူ ထြက္တာမ်ားတာကိုး ။


အဟုတ္လား ကိုခ်စ္ေမာင္ ..က်ဳပ္တကယ္ကံေကာင္းတာလား ။

အင္း ထင္ပါတယ္ ရွင့္ထုံးစံအတိုင္းပဲ ၿပန္ေမးမယ္ဆိုတာ ..

ဘယ္လိုထင္လဲ ဟုတ္လား ။

 က်ဳပ္အထင္ေၿပာရရင္ ထူးကံမေကာင္းပါဘူး ။ အတူၿပန္ေတာ့ေရာ ဘာထူးလို႕တုန္း ...ရထားေပၚမွာ ရွင္ ဖုန္းနဲ႕ဂိမ္းေဆာ့ေနတာပဲဟာ ။

တကယ္ဆို အတူသြား အတူၿပန္တယ္ဆိုတာ ဒီေန႕ေတာ့ ဘယ္လို ဘယ္ညာ ၾကဳံေတြ႕သမွ်ကို စကားေလးတေၿပာေၿပာ နဲ႕ဆို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမတုန္း ။

အင္းေပါ့ အင္းေပါ့ ဘူတာကေန အိမ္ကို လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါေတာ့ က်ဳပ္အိတ္ကို ရွင္ကိုင္ေပးသေပါ့ ။
ႏို႕မို႕ အေ၀းေၿပးလမ္းမၾကီးကို ေက်ာ္ဖို႕ တံတားတက္ရရင္ ဘာပစၥည္းမွ မကိုင္ခ်င္ေတာ့တာ ။ တေန႕တၿခား၀လာတဲ့ က်ဳပ္ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို သယ္ရတာတင္ ေလးလြန္းလို႕...။


ဘာ က်ဳပ္ကို ရွင္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားမထား ရွင္နဲ႕ယူၿပီးမွ ၀ လာတာကို ၾကည့္ပါလား ဟုတ္စ ။
 ရွင္ပဲ အေၿပာေကာင္း ။ တကယ္က တေန႕ တေန႕ ရွင့္ကိုစားေစခ်င္လို႕ ခ်က္ထား ရွင္က ထမင္းစားလဲ ဂိမ္းေဆာ့ရင္း စားေတာ့ ထမင္းကို အာရုံမေရာက္ မကုန္ ။ က်ဳပ္မလဲ အက်န္ေတြ သြန္ပစ္ရခက္ သိမ္းထားရခက္နဲ႕ ဒီပုံ ဒီပန္း ၀ လာေတာ့တာဘဲ ေတာ့ ။


ဟြန္း ၿပဳံးၿပဳံးၾကီး ၾကည့္မေနနဲ႕ ။


ရွင္ က်ဳပ္ကို ဒီလိုၾကည့္ေနတာ က်ဳပ္ေၿပာသမွ် ဒီဘက္နားက၀င္ ဟိုဘက္နားကထြက္ သလို ခံစားရတယ္ေတာ့ သိလား   ဟြန္း ။


( အရူးထၿပီး ေရးခ်င္တာ ေလွ်ာက္ေရးဖို႕ အစၿပဳလိုက္တာပါ ။ ေနာင္လဲ ေရးခ်င္တာေလးေတြရွိရင္ ဂလိုေခါင္းစဥ္ေအာက္ လာေရးပါဦးမယ္လို႕ ..:P )