၀ါဆို လၿပည့္ (ဓမၼစၾကၤာ အခါေတာ္ ေန႕) အမွတ္ရစရာမ်ား

 ၀ါဆိုလၿပည့္ ေန႕ အား ဓမၼစၾကၤာ အခါေတာ္ ေန႕ဟု ေခၚတြင္ၿခင္း


ေဂါတမ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ သည္ ဗာရာဏသီၿပည္ အနီး ဣသိပတန ေတာအုပ္မွာ
ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ကို ၀ါဆိုလျပည့္ေန ့မွစျပီး စတင္ၿပီး ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။ 
ထို႕ေၾကာင့္ ၀ါဆိုလၿပည့္ေန႕ကို ဓမၼစၾကၤာ အခါေတာ္ ေန႕ ဟု ေခၚတြင္သည္။
 ငါးရက္ေၿမာက္ေသာေန႕တြင္ ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးပါးလုံး အာဒိဖလ ေသာတာပန္ေတြ ၿဖစ္သြားၾကပါတယ္ ။




မယ္သံ တို႕ ငယ္စဥ္တုန္းကေတာ့ ဒီလို အခါၾကီး ရက္ၾကီးဆို အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ ။ ၀ါဆို လၿပည့္ေရာ လၿပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ ေရာေက်ာင္းပိတ္တဲ့အၿပင္ မပိတ္ခင္ တရက္ မွာလဲ ေက်ာင္းက မတ္ရပ္ဘုရား ၾကီးကို ၀ါဆိုပန္း ကပ္ၾကရပါတယ္ ။ 

တကယ္ေတာ့ ၀ါဆိုလၿပည့္ ေက်ာ္ ၁ ရက္ကမွ ၀ါဆိုပန္းကပ္ၾကတဲ့ ရက္ပါ ။ 

အိမ္မွာက ပန္းကို စီးပြားၿဖစ္ စိုက္တဲ့ အိမ္ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းကိုယူသြားမဲ့ ပန္းကိုတကူးတက ရွာ၀ယ္ေနစရာမလိုပါဘူး ။ ဒီၾကားထဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာ တၿခားေက်ာင္းသားေတြ ကပါ ၀ယ္ၾကတာဆိုေတာ့ အိမ္မွာ ပန္းေရာင္းေကာင္းတဲ့ ရက္ ၊ ၀င္ေငြ ေကာင္းတဲ့ ရက္မ်ားေပါ့ ။ သစ္ခြ ပန္းေတြ ဆိုရင္ ဒီရက္မွာ ေပါေပါမ်ားမ်ား ေရာင္းရေအာင္ တကူးတက ခ်န္ထားပါတယ္ ။ မိုးလဲ မရြာပါေစနဲ႕ ဆုေတာင္းရတာေပါ့  (မိုးရြာရင္ စပယ္ဖူးေတြ၊ ဇြန္ပန္းအဖူးေတြ က အာ မလာဘဲ ငုံ ေနေတာ့တာ) ။ ရြက္လွ ပန္း ေတြ ကို ပါ ခ်ိဳးေရာင္းၾကတဲ့ အခ်ိန္ပါ ။ 


မယ္သံ တို႕ အိမ္ ကေတာ့ ဒီရက္ေတြ မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း သြားတာထက္ အိမ္မွာ ဘုန္းၾကီးပင့္ၿပီး ၀ါဆို သကၤန္းကပ္တာေရာ မိတ္ေဆြ ေတြ ကိုပါ မုန္႕ဟင္းခါး အုန္႕နို႕ ေခါက္ဆြဲ စသၿဖင့္ အလႉလုပ္ပါတယ္ ။ ေႏြ ရာသီ မွာ စပယ္ပန္း ၊ သရက္သီး ပိႏၷဲသီးမွည့္ ၊ သံပုရာ ေရွာက္သီး ေတြ ေရာင္းထားလို႕ စုမိေဆာင္းမိ ရွိတာေရာ ၊ အေမ လဲ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့ အားတာကတေၾကာင္း ေရာေပါင္းၿပီး အိမ္မွာအလႉ လုပ္တာ မ်ားပါတယ္ ။ 


ေနာက္ၿပီး ၀ါဆိုလၿပည့္ ဆို ရွင္ပင္စာၾကိဳ ဘုရားၾကီး ပြဲလဲ ရွိတာေၾကာင့္ ဘုရားၾကီးတ၀ိုက္မွာ ရွိတဲ့ လက္ပန္ကၽြန္း ရြာသစ္ ၊ ရြာမ တို႕ ကလဲ ဘုရားပြဲလာ သူတို႕ ကိုေကၽြးဘို႕ မုန္႕ဆီေၾကာ္ ၊ မုန္႕လက္ေကာက္ ၊ ႏွမ္း၀ိုင္းမုန္႕ ၊ မုန္႕ဖက္ထုပပ္ အၿဖဴ အနီ စတာေတြ လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္ ။ အိမ္ မွာလဲ  လာပို႕ ၾကတဲ့ မုန္႕ေတြ လွ်ံေနပါဘဲ ။ အိမ္နီး နားခ်င္းေတြ ၿပန္ေ၀ တန္ တာလဲ ေ၀ ၊ အိမ္က လူေတြ လဲ စားပြဲေပၚ အုပ္ၾကီးေတြ နဲ႔ထည့္ၿပီး ထြက္ တလုတ္ ၀င္ တလုတ္ စားၾက ပါတယ္ ။ ေကာက္ညွင္း အနည္းအမ်ား ေပၚမူတည္ၿပီး မုန္႕ ေတြ က ခန ေန မာသြားတတ္တာေၾကာင့္ အၿမန္ စားရတာ ဗိုက္ ကို ကားေနတာပါဘဲ ..:D

က်မ လဲ ဘေလာ့ လာလည္တဲ့ မိတ္ေဆြ မ်ားကို ရွိတာေလး နဲ႕ ဧည့္ခံပါရေစေနာ္ ....:=))))

မုန္႕ဆီေၾကာ္

ပဲမုန္႕ေၾကာ္ ဘယာေၾကာ္

ဆီထမင္း

အခု ေတာ့ ဒီလို အေလ့အထ ေတြ မုန္႕ ေတြ နဲ႕ ေ၀းေနတာ ဆယ္စု ႏွစ္ တႏွစ္ မက ရွိခဲ့ပါၿပီ ။ က်မ တို႕ စေလ စက္ရုံမွာလဲ အင္တာနက္ သုံးေနၿပီဆိုေတာ့ ဒီရက္ထဲမွာ ၿပန္ဆက္သြယ္မိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ဒီေန႕ ဘုရားၾကီး ပြဲ ရွိတယ္ ၊ မုန္႕ေတြ ေပါ ေနၿပီ နဲ႕ ေၿပာၿပေတာ့  ဒီေခတ္ ဒီအခါ ဒီလို ေခတ္ အက်ပ္ၾကီးထဲမွာ ဒီလို အေလ့ အထ ေတြ ရွိေနေသးတယ္ လို႕ ၀မ္းသာမိသလို ေအာင္းေမ့ လြမ္းဆြတ္ ၀မ္းနည္းရၿပန္ပါတယ္ ။


က်မ ရဲ႕ သမီးေလး သာ ေဘးမွာ ရွိခဲ့ရင္ ငယ္ငယ္တုန္းက ရြတ္ဆို ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး ကို သမီးေလး နားလည္လည္ မလည္လည္ ရြတ္ၿပမိဦးမွာပါဘဲ ...

၀ါဆို ၀ါေခါင္ ေရေတြၾကီးလို႕
သေၿပသီး မွည့္ ေကာက္စို႕ကြယ္
ခရာ ဆူးၿခဳံ ဟိုအထဲက ေမွ်ာ့နက္မဲၾကီးတြယ္လိမ့္မယ္
ေမွ်ာ့နက္ဆိုတာ ဂ်ိဳနဲ႕လားကြဲ႕
ေၿမြနဂါးေတာင္ ေၾကာက္ဘူးကြယ္
ေကာက္မယ္ သြားမယ္ ...။

ကဗ်ာေရးသူ ကိုေရာ စာသား ကိုပါ အတိအက် ၿပန္မမွတ္မိလို႕ က်မ မွတ္မိသေလာက္ ၿပန္ေရးထားတာပါ ။


သမီးေလး နားလည္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ လို႕ က်မ ဒီကဗ်ာေလး ရြတ္ၿပရင္ သမီးကေရာ ဒီထဲ က သေၿပသီး တို႕ ခရာဆူးၿခဳံ တို႕ ေမွ်ာ့နက္ တို႕ ဆိုတာ နားလည္ပါ့မလား လို႕ ေတြးမိပါတယ္ ။

စကၤာပူ မေၿပာနဲ႕ ရန္ကုန္မွာေတာင္ သေၿပသီး ဆိုတာ မေတြ႕မိဘူး ။ အညာမွာေတာ့ ခရာပုံ ပန္းေသးေသးေလးေတြ ပြင့္တဲ့ ဆူးၿခဳံ ဆိုတာ ေပါ မွ ေပါ ။ ေရ ၾကီးတာ ကို အင္တာနက္မွာ က်မ ရွာၿပလို႕ ရေပမဲ့  ၀ါဆို၀ါေခါင္ မိုးဦး က် မွာ က်မတို႕ ၿမန္မာၿပည္ ေရေၿမေတာေတာင္ သဘာ၀ အရ ေခ်ာင္းေရလွ်ံ ၿမစ္ေရတိုးၿပီး ဖားေတြ ေမွ်ာ့ေတြ ေရေၿမြ ေတြ ထြက္တတ္တာ ကေလး သဘာ၀ စကၠဴေလွ ၊ ဖိနပ္စုတ္ ေတြ ေမွ်ာ ၾကတာေတြ ကို ဘယ္လို ရွင္းၿပ ရ ပါ့မလဲ ။


ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ က်မ ရဲ႕ သမီးေလး ကို ဒီလို ခ်စ္စရာ အေလ့အထ ၊ဓေလ့ ေလး ေတြ နဲ႕ ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္ ေစခ်င္ပါတယ္ ။....။