တန္းစီၿခင္းနဲ႕ေနသားက်သူမ်ား (တဂ္ပို႕စ္)

အမသက္ သက္ေ၀ တဂ္ထားတာၿဖင့္ ဂ်ဴလိုင္ ၂၂ ထဲကဆို တစ္လေက်ာ္ေတာင္ၾကာေနေပါ့ ။ စကၤာပူမွာ တန္းစီတာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္တရ ရွိခဲ့လို႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို မေမမေလ်ာ့ေရးပါတယ္ ။

တိုးေ၀ွ႕ၿခင္းနဲ႕သာ ေနသားက်ခဲ့တဲ့ မယ္သံဟာ ၂၀၀၉ မတ္လ ၁ရက္ေန႕မွာေတာ့ စကၤာပူကၽြန္းေလးကို အူလည္လည္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
တကယ့္ကို အူလည္လည္ပါ ။ နယ္ေၿမေဒသ အေၾကာင္းေတြ ဓေလ့ ထုံးစံေတြကို ဘာဆိုဘာမွ မေလ့လာခဲ့ပဲ ခပ္တည္တည္လာခဲ့တာပါ ။ အားကိုးကလဲ ရွိတာကိုး ။

မဆိုင္တာ ထည့္ေၿပာလိုက္ဦးမယ္...
စကတဲက ယဥ္သကို ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္ထဲက သယ္ခြင့္ရွိတဲ့ကီလိုကို ေၿပာၿပလိုက္ေပမယ့္ အဲေလာက္အေရးတၾကီးသတိထားစရာလို႕မထင္ခဲ့ဘူး ။
အသိအကၽြမ္းမ်ားရင္ အလုပ္ရဖို႕အခြင့္အေရးပိုရွိတယ္အထင္နဲ႕ နီးစပ္ရာအသိေတြကို လူၾကဳံသယ္သြားေပးနိုင္ေၾကာင္း ေၿပာခဲ့တယ္ ။
ကီလိုေတြအမ်ားၾကီးပိုေနၿပီး ေလဆိပ္မွာတင္ ဒုကၡနဲ႕ လွလွ နဲ႕ ေတြ႕ပါေလေရာ ။
ကီလိုပိုစာကို ပိုက္ေပးရမွာလဲ ႏွေၿမာ ၊ အဲဒီအခ်ိန္က်မွ လူၾကဳံေပးသူေတြကို ပစၥည္းေတြၿပန္ထုတ္ေပးလို႕လဲမၿဖစ္နဲ႕ ဟို အထုတ္ကဒီေၿပာင္း ၊ ဒီအထုတ္က ဟိုထည့္နဲ႕ အေရးထဲ အက်ၤီ ဖားဖား၀တ္လာတာ အိတ္ထဲက ပစၥည္းေတြပါထုတ္ အဖြင့္အပိတ္နဲ႕ အိတ္က ဇစ္နဲ႕ ညိၿပီး ၿပဲပါေလေရာ ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကုတ္တစ္ထည္ပါ ထုတ္ထားေပလို႕ ခပ္တည္တည္ နဲ႕ အိုက္ရတဲ့အထဲ ကုတ္အက်ီပါ ထပ္၀တ္ရေသးတာ ။
စကၤာပူ ဘက္ေရာက္ေတာ့လဲ အေလာတၾကီး အိတ္ကိုဆြဲမ အေလာတၾကီးထြက္လိုက္တာ ဒစ္စေကာင့္နဲ႕ ၀ယ္ထားတဲ့ ဖိနပ္အသစ္ေလးက ေခါင္စြပ္ေလး ၿပဳတ္ထြက္သြားပါေလေရာ  အဟင့္
စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွၾကည့္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး ဒီတိုင္းေလွ်ာက္တာကို ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေလယာဥ္ေမာင္က လွမ္းေခၚၿပီး ဖိနပ္ကို စတပ္ပလာနဲ႕ ခ်ဳပ္ေပးတယ္ ။
ကိုယ္လဲ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ သူ႕ကိုၾကည့္လိုက္တာဆိုတာ သူကလဲ ၿပဳံးၿပဳံး ၿပဳံးၿပဳံးနဲ႕ ..။

အဲဒီမွ စေတြ႕တာပဲ ။
ဒီလို ဒီလိုေတြနဲ႕ ေလယာဥ္ဆီက အထြက္ေနာက္က်တဲ့အခါ အင္မီဂေရးရွင္း၀င္ေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ လူေတြ တစ္တန္းၾကီး ။
စိတ္မရွည္လိုက္တာဆိုတာ ...
အခုန ေလယာဥ္ေမာင္ေနာက္လိုက္ၿပီး သူတို႕ ထြက္တဲ့အေပါက္က လိုက္ထြက္မလို႕ လုပ္ေသးတယ္ ။ မရဘူးဆိုလို႕ ၿပန္လွည့္လာရေသး ဟင္း
စဥ္းစားသာ ၾကည့္ပါေတာ့ ေခါင္ၿပဳတ္ဖိနပ္ကို ထိန္းစီးရတာ တစ္ဘက္ ၊ လက္က ဟန္းကယ္ရီေတြတစ္ဘက္နဲ႕ ဘယ္ကေလာက္မ်ား ပ်ာယာခတ္ေနမလဲလို႕ ။

အၾကာၾကီး တန္းစီ ေစာင့္ၿပီး အင္မီဂေရးရွင္းက ေအာင္ၿမင္စြာ ထြက္လာတဲ့ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အထြက္ေပါက္က မထြက္ခင္ အၿပင္က အတူလာ သူငယ္ခ်င္းေတြက လွမ္းေအာ္လက္ၿပေတာ့ security checking counter မွာရပ္ေနတဲ့ officer က အဲဒါ နင့္အသိေတြလားတဲ့ ။ဟုတ္တယ္ လို႕လဲဆိုေရာ ဒီမွာ သူတို႕အထုတ္ေတြ နင္ပဲယူသြားတဲ့ ..တိန္

တကယ္ေတာ့ သူတို႕က အထုတ္ေတြကို စက္နဲ႕ ၿဖတ္တုန္း ဟိုဘက္မွာၾကိဳတဲ့သူေတြဆီ ေၿပးထြက္သြားၾက ေနာက္ အထုတ္ေတြ လာယူမယ္လဲဆိုေရာ မွန္တံခါးအၿပင္ ထြက္ၿပီးရင္ ၿပန္၀င္လို႕မွ မရတာေလ ........

ကိုယ္ကေတာ့ လာၾကိဳေနတဲ့ ေယာက်ား ကို ၿပဳံးလို႕ေတာင္ မၿပႏို္င္ေတာ့ဘူး  :'(

လာၾကိဳတာ ေယာက်ား တင္မဟုတ္ပါဘူး ငယ္သူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္လဲပါပါေသးတယ္ ။ ေနမယ့္ အိမ္ ဂ်ဴေရာင္းအိစ္မွာ အထုတ္ေတြခ်ၿပီး သူတို႕နဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ ၿပန္ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ ဗိုက္ကလဲ ဆာေနေတာ့ အေတာ္ပဲ သူတို႕နဲ႕ လဘက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ၿပီး တစ္ခုခုစားမယ္ေပါ့ ။
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းကိုလွ်ာရွည္ဟာ ၿမန္မာၿပည္မွာ မရွိတဲ့  KFC ၾကက္ေၾကာ္ကို မယ္သံ့ကို သူက ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ေကၽြးခ်င္တာပါတဲ့ ။ ဒါေပမယ့္ သူကလဲ JE မွာ ဘယ္ေနရာမွန္းမသိလို႕ ဘြန္ေလးကို လိုက္ခဲ့ပါတဲ့ ။ ကို္ယ္လဲ ဘယ္ကေလာက္ေ၀းမွန္းေတာ့မသိပါဘူးေလ သို႕ေသာ္ သူတို႕သေဘာေပါ့ စားရဖို႕လိုရင္းဟာကို ။

အဲဒီမွာ တန္းစီၿခင္းနဲ႕ စေတြ႕တာပဲ   :P

ကိုယ္ကလဲ ဗိုက္ကဆာလွၿပီ ။ သူတို႕ကလဲ တန္းစီေန ။ တန္းစီေနတာက အရွည္ၾကီး ...
ဒီၾကားထဲလာၿပီး ဟိုဟာစားမွာလား ဒီဟာစားမွာလား ။
ဟာ  မွာခ်င္တာမွာ ဗိုက္ဆာေနတာပါဆိုမွ ....
တန္းစီမ၀ယ္ရတဲ့ လြယ္လြယ္ကူကူ စားစရာမရွိဘူးလားဆိုေတာ့  ဖုေကာင့္ထဲမွာလဲ တန္းစီရမွာပဲဟ တဲ့ ။
ဟင္ ဘယ္လိုပါလိမ့္ သူတို႕မွာ ပိုက္ဆံေပးစားဖို႕ေတာင္ တန္းစီေနရေသးသကိုး ။ ၿပီးေတာ့ စားပြဲထိုးလဲမရွိ ကို္ယ္တိုင္သယ္လာရေသး ။

ေနာက္ေတာ့ အေသးသုံးပစၥည္းေလးေတြ ၀ယ္ဖို႕ဆို အန္တီယူစီ ကို ၀င္ေတာ့လဲ တန္းစီရတာပဲ ။

ေရာက္၂ခ်င္း အင္မီဂေရးွရင္းမွာတန္းစီရ ၊ JE ကေန ဘြန္ေလး ကို ကားနဲ႕သြားေတာ့လဲ ဘတ္စ္ကားဂိတ္မွာ တန္းစီရ ၊ ေဟာ စားဖို႕လဲတန္းစီရ ေစ်း၀ယ္ေတာ့လဲတန္းစီရနဲ႕  စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ တန္းစီၿမိဳ႕ေတာ္လို႕ နာမည္ ေပးလိုက္ခ်င္ေတာ့တာ ။

အခုေတာ့လဲ တန္းစီၿခင္းနဲ႕ ေနသားက်လာခဲ့ပါၿပီ ။
မရင္းနီးတဲ့ ေနရာေရာက္လို႕ စားမယ္ဆိုေတာင္လူေတြအမ်ားၾကီး တန္းစီ ေနတဲ့ဆီ သြားစားတယ္ ။
စလုံးမွာ လူေတြအမ်ားၾကီး တန္းစီေနၿပီဆို  ဒါ တစ္ခုခုေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာပဲလို႕ အာရုံမွာ ႏွိဳးေဆာ္ၿပီးသား ။

တန္းစီတာ နဲ႕ ေနသားက်တဲ့အၿပင္ တန္းစီတဲ့ စနစ္ဟာ ေကာင္းတယ္လို႕လဲ လက္ခံလာမိၿပီ ။
အနည္းဆုံးေတာ့ ေန႕စဥ္လူေနမွဴဘ၀မွာ မလိုလားအပ္တဲ့ ေဒါသေတြ နည္းတာေပါ့ ။


ဒါက ဘူတာမွာ ရထားေစာင့္ရင္းတန္းစီေနၾကတဲ့ပုံပါ ။
ကို္ယ္လဲ ဒီစနစ္ထဲအသားတက် ၀င္ၿပီးတန္းစီလိုက္ဦးမယ္ေလ ။   ။