ေဒၚမယ္သန္ ႏွင့္ ဟုမ္းမိတ္ ပဲပင္ခ်ဥ္မ်ား

                 ဒီအပတ္ စေန က ေဟာလီးေဒး ဆိုေတာ့ စကၤာပူမွာ ထုံးစံအတိုင္း စေန တန၈ၤေႏြ တရားစခန္းၿပဳလုပ္ၾကသည္ ။ ကိုခ်စ္ေမာင္ ဆရာမက သစၥာပါရမီ တရားစခန္းမွာ အမာခံ ေဘာ္လန္တီယာဆိုေတာ့ ကိုခ်စ္ေမာင္ကို ေသာၾကာညမွာ အခင္းေတြ ေလွ်ာ္ဖို႕ ေခ်ာဆြဲသည္ ။ တရားပြဲ က်င္းပရာ big box မွာ ေလွ်ာ္မည္ တဲ့ ။

မယ္သန္ လဲ ညေန ရုံးဆင္းေတာ့ အိမ္တန္းမၿပန္ခ်င္ ၊ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ရက္ေတာင္ နားရမယ္ဆိုေတာ့ အေၾကာင္းရွာ ကိုခ်စ္ေမာင္ေနာက္ လိုက္ၿပီး big box မွာ ပတ္လိုက္ဦးမယ္ေတြးသည္ ။ အေရွ႕မွ အေနာက္ ကမ္ဘာဂန္မွ ဂ်ဴေရာင္းအိစ္၊  ဘူတာ ၆ မွ ဘူတာ ၂၄ သို႕ ၁၈ ဘူတာ ရထားစီးၿပီး ေၿခရွည္ေတာ္ မူေလသည္ ။

            သုိ႕ေသာ္ မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္လြဲ သည္မွာ ကိုခ်စ္ေမာင္က ထမင္းစားေစာင့္ေနသည္ ။ သူ႕ဆရာမ ႏွင့္ အၿခား သူပါ ပါေလရာ ညစာ စားအၿပီး လုပ္အားေပး ၿပန္အသြား ကိုယ့္မွာ ဟယ္ ငါ ေရွာ့ပင္း လိုက္ဦးမည္ ေၿပာမရေတာ့ ။ ပြဲ ၿပင္တဲ့ဆီ လိုက္သြားရသည္ ။ ေဆာင္းေဘာက္စ္ ႏွင့္အသံၿပင္ သူ မလာေတာ့ ကိုခ်စ္ေမာင္လဲ ေဆာင္းေဘာက္စ္ အသံထြက္ဖို႕ မီးၾကိဳးသြယ္ဆင္ တာ၀န္က်ၿပန္သည္ ။ ခန္းမထဲ ပန္းအလွၿပင္သူ ၊ ဘုန္းၾကီး ထိုင္စရာ ၿပင္သူ ၊ ဗီႏိုင္းမွာ ဘုန္းၾကီး နာမည္ ၿပင္သူ ၊ အသံဖမ္းဖို႕ ၿပင္သူ ၊ ေနရာ ထိုင္ခင္း အတြက္ ၿပင္သူ၊ ေရသန္႕ ဘူးေတြ လိုက္ခ် သူ နွင့္ စည္ကားေနသည္ ။ တရားစခန္းက ေနာက္ေန႕ မနက္ ၉နာရီ စမည္ ဆိုေတာ့ ည ထဲက ၿပီးေအာင္ လုပ္ရမည္ ။ မနက္အခ်ိန္မရေတာ့ ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ရွားပါးလွေသာကိုယ္ပိုင္နားေနခ်ိန္မ်ားကို အမ်ားအတြက္ လုပ္ေပးေနသူမ်ား ။ကိုယ္ေတြၿပန္လာေတာ့ သန္းေခါင္ေက်ာ္ေနၿပီ သူတို႕ ၿပင္ၾကတုန္း မၿပန္ၾကေသး ။

              ၾကည့္ရင္း ႏွင့္ ကိုယ္လဲ သဒၶါေပါက္လာေတာ့ အိမ္မွာလဲ အမတစ္ေယာက္လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ ငပိရည္ ႏွစ္ဘူးကလဲ ရွိေန ေတာ့ တရားစခန္းလာသူေတြအတြက္ တနဂၤႏြမနက္မွာ ငပိရည္ ႏွင့္ ပဲပင္ခ်ဥ္ ပို႕ေပးမည္ ဟု ေၿပာလိုက္သည္ ။ အမွန္ေတာ့ ငပိရည္ ႏွင့္ တို႕စရာဟု ေၿပာရမွာ ဘယ္လို ဘယ္လို ပဲပင္ခ်ဥ္ ဟု ေၿပာထြက္သည္မသိ ။

ေၿပာၿပီးေသာ္ အစားအေသာက္စီစဥ္သူ အမ က ဟယ္ ၀မ္းသာလိုက္တာ ။ ပဲပင္ခ်ဥ္ ကို ၾကက္သြန္ေလးနဲ႕ သုပ္မယ္ ။ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ႏွင့္ ေၿပာေသာ္ .........:P

               ေဒၚမယ္သန္ကား ဟိုက္ခနဲ ၿဖစ္ရေခ်ၿပီ ။ လူ ႏွစ္ရာစာ ခန္႕မွန္း တို႕စရာဆိုလွ်င္ ပဲပင္ နည္းနည္း ပဲသီးနည္းနည္း ခရမ္းကၽြတ္သီး သခြားသီး စသၿဖင့္ လြယ္ေသာ္လည္း ပဲပင္ခ်ဥ္သုပ္ရန္ လူႏွစ္ရာစာအတြက္ကား မလြယ္ေခ် ။ သို႕ေသာ္ ကိုယ္လဲ ငပိရည္ ႏွင့္ ပဲပင္ခ်ဥ္ ကို ၾကိဳက္ေတာ့ လွဴရင္လဲ အဲလိုတြဲလွဴခ်င္သည္ ။ အခ်ိန္ကား တစ္ရက္ႏွင့္ တစ္မနက္သာရသည္ ။ ပဲပင္ခ်ဥ္ဖို႕ စိမ္ရင္ သုံးရက္ေတာ့ ၾကာတတ္သည္ ။ မတတ္ႏိုင္ ၾကံရ ဖန္ရမည္ေပါ့ ။ ပြဲကအၿပန္ ည သန္းေခါင္ေက်ာ္ေနၿပီမို႕ ဒီညေတာ့ ရွိေစေတာ့ မနက္ေတာ့ ေစာထရမည္ ။ ေဟမာ က မနက္ swimming pool သြားမည္ ေၿပာထားေတာ့ သူ အိပ္ယာမထခင္ ကိုယ္ လုပ္စရာရွိတာ ၿပီးထားရမည္ ။

             စေန မနက္အေစာ အိပ္ယာထ အိုးသူၾကီးညီမ ကိုေၿပာေသာ္ အၿဖဴမဟုတ္ရင္ အမည္းကို လက္ကိုင္ထားသည့္သူမက မၿဖစ္ႏိုင္ ဆိုသည္။ ၿဖစ္တာမၿဖစ္တာ ေနာက္ထား ပဲပင္ေတာ့ အကုန္၀ယ္မွ ဆိုၿပီး ေအာက္ဆင္း ဆုိင္ကရွိသမွ် ပဲပင္ အကုန္၀ယ္ခိုင္းရာ ဆိုင္က ပဲပင္လား ေခါက္ဆြဲလား မွားမွာစိုးလို႕ေမးသည္တဲ့ ။ ပဲပင္ ဒီေလာက္အမ်ားၾကီး ဘာလုပ္ဖို႕ဆိုတာ သူတို႕စဥ္းစားမရ ၊ ေနာကေ္တာ့ ဆိုင္ ေရာင္းဖို႕ နည္းနည္းခ်န္ကာ အကုန္မ လာသည္ ။ ေဆးတာေတာင္ ဇလုံၾကီး ႏွင့္ ဆယ့္ေလးၾကိမ္ေဆးရသည္ ။ ထို ပဲပင္မ်ား ကို ဘယ္ထဲ ထည့္စိမ္ပါမည္ နည္း ။ စတိုထဲ၀င္ စာအုပ္ထည့္ေသာ ပုံးၾကီး မ လာစာအုပ္ေတြ ထုတ္ၿပီး ေဆး ။ ထည့္စရာ ေတာ့ ရၿပီ ပဲပင္စိမ္ေတာ့မည္ ေဟ  ေဟ့ ။

           ပဲပင္စိမ္ၿပီးေသာ္ ေနပူေသာေနရာ ရွာရၿပန္သည္ ။ အခါတိုင္း ပဲတီခ်ဥ္စိမ္ေသာ္ ပုလင္းေလးထဲထည့္ ၿပဴတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚတင္လိုက္ရုံ ။ အခုေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္ အေတာ္ မ ရ ေလာက္ေအာင္ေလးေသာ ပုံး ၾကီးကို ဘယ္မွာ တင္မည္နည္း ။

ညီအမ ႏွစ္ေယာက္ ေအာက္ဆင္းကာ ေနပူရွာရၿပန္သည္ ။ ေနက ပူေသာ္လည္း ေတာ္ၾကာ သူမ်ား မ သြားရင္ မည္သို႕ လုပ္မည္နည္း ။ သူမ်ားအိမ္ေရွ႕လည္း သြားမထားရဲ ။ စိတ္ပ်က္ ညစ္ ၿပီး အိမ္ေပၚ ၿပန္တက္လာသည္ ။ အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ ကိုခ်စ္ေမာင္က ႏိုးေနၿပီ ။ ပဲပင္ေတြ ၿမင္ၿပီး သူလည္းအံ့ၾသ ၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးၿပီးေသာ္ သူ႕မတိုင္ပင္ဘဲ လွဴ ေတာ့ ခပ္ေငါ့ေငါ့ေလး ေၿပာသည္ ။ ေအးပါ လုပ္ေပါ့ မင္း လုပ္ႏိုင္ၿပီးတာပဲ ....:'(

                ေယာက်္ားေၾကာက္ရသည့္ ေဒၚမယ္သန္မွာ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ေတာ့ ပဲ ပင္ ဟု မ်က္ေစ့စုံမွိတ္ခါ သူတို႕ ေရကူး သည့္ေနာက္ လိုက္ရၿပန္သည္ ။ ေအာက္အဆင္း မိုးက ရြာခ်ေတာ့ ပဲပင္ေနပူလွမ္းစရာ ရွာမေတြ႕တာ ေနလည္းမပူပါဘူးေလ ဟု ၾကံဖန္ ေၿဖသိမ့္ ရေသးသည္ ။ အၿပင္က ၿပန္လာေသာ္ ေနက ၿပန္ပူေနေတာ့ ပဲပင္ေနပူလွမ္းဖို႕အေရး ကိုခ်စ္ေမာင္ဆီ အၾကံေတာင္း ေတာ့ ပယ္ခ် ၿပန္သည္ ။ ဟြင္းေနေပါ့ ဆိုၿပီး ညီအမႏွစ္ေယာက္ ေအာက္ဆင္း ေနပူသည့္ေနရာ ခပ္တည္တည္ ၿဖင့္ ခုံခ်ၿပီး ပုံးကို  ခုံေပၚတင္ ထား ခဲ့သည္ ။ ဘယ္သူမ်ား ပဲပင္ပုံးၾကီး တိုက္ခ် လိုက္မလဲ ဆိုတာ ကို အိမ္ေပၚၿပဴတင္းေပါက္ကေန ရပ္ၾကည့္ၾကသည္ ။

 ညေန ငါးနာရီေလာက္က်ေတာ့ မေနႏိုင္ ေယာင္းမ ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုင္ ေအာက္ဆင္း ပဲပင္ ကို ၿမည္းၾကည့္ေတာ့ စိမ္းဆတ္ဆတ္ မနပ္ေသး ခ်ဥ္ဖို႕ကေတာ့ ေ၀းေသးသည္ ။ အခါတိုင္း ပဲပင္ ေရစိမ္တာ ၾကာရင္ေတာင္ ေရ နာေသးတာ ဒီပဲပင္ ေရမနာ အေတာ္အေၾကာမာလွသည္ ကေတာက္စ္ ..............။

ဒီေတာ့ ရွာလကာရည္ တစ္ပုလင္းသြား၀ယ္ ပဲပင္ပုံးထဲ ေလာင္းထည့္ ၊ မႏြမ္းေသာပဲပင္ ႏြမ္းေအာင္ ေရေႏြးက်ိဳဳ ၿပီး ပူပူေလာင္းထည့္ လိုက္သည္ ။ 

ညက ် အိပ္လို႕ေတာင္ မေပ်ာ္ ။ ပဲပင္မခ်ဥ္ရင္ေတာ့ မနက္က် ကမ္ခ်ီ ပဲ ၀ယ္ရမလား တၿခားအတို႕ေတြ စီစဥ္ရမလား ၊ အမွန္ ပင္နဆူလာသြား ခ်ဥ္ဖတ္၀ယ္သင့္တာ ဟု ဟိုေတြးဒီေတြး ဗ်ာမ်ားေနသည္ ။

တနဂၤေႏြ မနက္ အိပ္ယာထေတာ့ အေၿပးအလႊား ပဲပင္စိမ္ထားသည့္ ပုံး သြားဖြင့္ ၊ အၿမွဳပ္တစီစီေတြ႕ေသာ္ ၀မ္းသာအားတက္ၿပီး ၿမည္းၾကည့္ ခ်ဥ္သည္ နပ္သည္ တအားေတာ့ မအိေသး ေဟး ေဟး ။

မနက္ ကိုးနာရီခြဲေသာ္ တရားပြဲက်င္းပရာသို႕သြားရန္ အားလုံးအဆင္သင့္ ။

တစ္ေန႕ တစ္ည တစ္မနက္ ပဲပင္ခ်ဥ္

ပဲပင္ခ်ဥ္ စတင္ၿဖစ္ေပၚလာရာ အရင္းခံ ငပိရည္

              

တရားပြဲ က်င္းပရာေရာက္လို႕ ပဲပင္ခ်ဥ္မ်ား ကို ဆီနဲ႕ ဆားနဲ႕ နယ္ ။ ပဲပင္ေတြကို အိ သြားေအာင္ ကိုယ့္ အင္အားနဲ႕ ဇိ ဇိ နဲ႕ နယ္ ဟမ္ ။ 

လုပ္အားကုသိုလ္ယူေနသူ ပခုကၠဴသားတစ္ေယာက္က ဟာ ပဲပင္ခ်ဥ္ေတြ ေကာင္းလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆီမွာလဲ အလွဴ ဆို ပဲပင္ခ်ဥ္ပါတယ္ဆိုလို႕ ၀မ္းသာရေသးသည္ ။

ငပိရည္၊ ပဲပင္ခ်ဥ္ ေယာဂီအားလုံးစာ ေလာက္ငွ ပါသည္ ။

ေယာဂီမ်ားကို ေကၽြးသည့္ ပုံစံပါ ။ ေရေႏြး ႏွင့္ အသီးပြဲလည္း ပါ ပါေသးသည္ ။

ေယာဂီမ်ားမွ ေန႕လည္စာမသုံးေဆာင္မီ အလွဴရွင္ မ်ားကို ေမတၱာပို႕ ေသာအခါ ပီတိၿဖစ္ၿပီး ကိုယ့္အိိမ္သားကို လွမ္းအၾကည့္ ကိုခ်စ္ေမာင္ေခၚ ကိုႏွမ္းၿဖဴ းကား ၿပဳံးၿပဳံးၾကီး လက္အုပ္ခ်ီ သာဓုေခၚေနသည္ ကို ေတြ႕ေသာအခါ ကိုယ္လည္း ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး သာဓု သုံးၾကိမ္ၿပည့္ေအာင္ ေခၚလိုက္သည္ ။ မိတ္ေဆြအေပါင္းလည္း ထပ္တူရေအာင္ ေ၀မွ် ပါသည္ ။ အမွ် အမွ် အမွ် ...............။        ။