ဟို တေယာက္ အတြက္ ကဗ်ာ ရွာရင္း ေငြတာရီ လို႔ ႏွိပ္လိုက္တဲ့ အခါ အၿဖဴေရာင္သံစဥ္က http://www.apytz.org/65/3440/Page-2.html ကဗ်ာေတြ စုေပးထားတာေတြ႔လိုက္တယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အၿဖဴေရာင္သံစဥ္။
ဒီအထဲ က ကဗ်ာတပုဒ္ကို ဖတ္ရင္း ခုထိ ကိုယ့္အတြက္ ပင္ပန္းေနရတဲ့ အေမ့ ကို သတိရလြမ္းဆြတ္မိပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သမီးေလး ရဲ႕ ဘ၀လမ္း ေခ်ာေမြ႔ ေစဘို႔ အေထာက္အကူ ၿပဳႏိုင္မဲ့ အားမန္ရွိေသာ လက္တစုံၿဖစ္ဘို႔ ၾကိဳးစားရဦးမယ္လို႔ ေတြးရင္း ေအာက္က ကဗ်ာ ေလးကို ခံစားၾကည့္မိပါတယ္ ။
အေမ့လက္
ေမာင့္ခ်စ္သက္၏၊ လက္ဖ၀ါးႏု
ေသြးဥေရာင္လႊမ္း၊ ၀ါဂြမ္းႏွယ္အိ
ကိုင္မထိရက္၊ ခြ်န္ထက္လက္သဲ
ေဆးေရာင္ျမဲျခယ္၊ ပ်က္ျပယ္မရွိ
ႏုနယ္ဘိေတာင္း၊ ေဖါ့ဖေယာင္းႏွယ္
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြယ္လြ
အလွျပည့္ႏွက္၊ ခ်စ္သူ႔လက္။
ေမာင့္မိခင္၏၊ ညိဳလြင္ျပာႏွမ္း
မာၾကမ္းကဲြအက္၊ လက္ဖ၀ါးျပင္
ရင့္ေရာ္သြင္မွာ၊ ဆယ္ျဖာလက္ေခ်ာင္း
ျပည့္ေဖါင္းမညက္၊ ညံ့သက္မႈကင္း
ေရာင္ဆင္းညႈိးမဲ၊ လက္သဲငံုးတိ
ေခ်းေညႇာ္ျပည့္မြ
အလွပ်က္ျပယ္၊ အေမ့လက္။
ေဖါင္းအိႏုညက္၊ ခ်စ္သူ႔လက္ႏွင့္
ေရာ္ရင့္ၾကမ္းခက္၊ အေမ့လက္တြင္
သိျမင္လာရ၊ “အလွ” “အလုပ္”
ခဲြထုတ္ေခ်မိ၊ အေမ၏လက္
အလုပ္လက္သည္
အသက္တမွ်၊ မနားရေခ်
ဘ၀ခရီး
သားသမီးတြက္၊ ထိုလက္အစြမ္း
ဘ၀လမ္းတြင္၊ လွပန္းဆင္ခဲ့
အားမာန္ဖဲြ႔ရစ္၊ သည္အျဖစ္ေၾကာင့္
အခ်စ္၏လက္၊ ေျပာင္းသြယ္ညက္ေစ
အေမ၏လက္၊ အလုပ္လက္သာ
ႏွစ္သက္ ဂုဏ္ယူ ဘြယ္တကား။
No comments:
Post a Comment