မန္လည္ဆရာေတာ္ ( မဃေဒ၀ လကၤာသစ္) - သမီးတစ္ေကာင္ ၊ ႏြားတစ္ေထာင္သို႔

မန္လည္ဆရာေတာ္ ( မဃေဒ၀ လကၤာသစ္)

"လူ႕ရြာအတီး ၊ ေ၀ါဟာၿပီးသား
သမီးတစ္ေကာင္ ၊ ႏြားတစ္ေထာင္သို႔
လုံေအာင္အၿမဲ ၊ေစာင့္ႏိုင္ခဲဟု
မလြဲပမာ ၊နန္းတြင္းမွာလွ်င္
ရာဇာေမြးဘ ၊ၿမဲနိစၥၿဖင့္
ေန႔ညမကင္း ၊ေစာင့္ပါလ်ဥ္းလည္း
လက္တြင္းကသာ၊ သူ႔ဘက္ပါ၏ "

ႊအရြယ္ေရာက္လာၿပီ ဆိုတာနဲ႔ အေဖလုပ္သူက အိမ္ေထာင္ၿပဳတာမေကာင္းေၾကာင္း ၊ အိမ္ေထာင္မၿပဳေစလိုေၾကာင္း ကို ဟိုလိုတမ်ိဳး ဒီလိုတသြယ္ေၿပာပါေတာ့တယ္ ။သမီး ကို အိမ္ေထာင္ဒုကၡ မခံရ ေစခ်င္ပါတဲ့ ။

ဒီလိုဆိုေတာ ့ အေတြးထဲ က ေရာ ပါးစပ္ကပါ (မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲ ၾကည္႔ၿပီး) အလ်ဥ္းသင့္သလို ၿပန္ေၿပာတာေပါ့ ။ ဟင္င္င္င္ အေဖတို ့က အေဖာ္ရေအာင္ ညီမ တေယာက္ေလာက္ေမြးထားရင္ ဟုတ္ရဲ႕ ၊ခုေတာ ့ အသက္ၾကီးလို ့ နာလာရင္ တေယာက္ထဲ ဘယ္သူ ့ကို အားကိုးရပါ ့ ....လို ့တမ်ိဳး ။ ဒါမွမဟုတ္ အမေလး အေမတို ့ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုတာ အေဖကမွ ေငြရွာမေကာင္းတာကို း ။ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ လုပ္ရ ကေလးထိန္းရ အိမ္အလုပ္လုပ္ရနဲ႔ ဆိုေတာ ့ ပင္ပန္းတာေပါ ့၊သမီးကေတာ ့ သူေဌးေရြးယူလိုက္ရင္ၿပီးတာဘဲ....လို ့တဖုံ ၿပန္ေၿပာၿပီး အပ်ိဳၾကီးလုပ္ေရး ကတိ မခံခဲ့ေပါင္ပါ ။ ဒါေတာင္ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူထားဘို ့အေရး ပဲမ်ားဘို ့အေရး ဘာဆိုဘာမွ မဘာေသးတဲ့ အခ်ိန္၇ွိေသးတယ္။

ဒါေတာင္ ဆယ္တန္း တုန္းက အဂၤလိပ္စာသင္တဲ့ ဆရာမ အပ်ိဳၾကီးကို ၾကဳံတုန္းသြားကန္ေတာ့ ေတာ့ သူကလဲ အပ်ိဳၾကီး လုပ္ လို ့ေၿပာလို ့ အဲဒီလို ၿပန္ေၿပာမိပါတယ္ ..ဆရာမ က စိတ္ေတြတိုၿပီး ..ဟဲ့ သႏၱာလြင္ရဲ႕ ထမင္းအသက္ ၇ ရက္ ၊ေရအသက္ တမနက္တဲ့ ..နင္ မလုပ္ႏိုင္မကိုင္ႏိုင္ အိုလို ့ နာလို ့ ထမင္းမခ်က္ႏိုင္မစားႏိုင္လို ့ ဒုကၡ ခံရရင္ 7 ရက္ဘဲ ။ ေယာကၤ်ားယူ တသက္လုံး ေလ လို ့ၿပန္ေငါက္ေတာ ့ ..ၿပန္ထပ္မေၿပာေတာ့ေပမဲ့ စိတ္ထဲကေတာ ့ ဟင္းးးးးးးးးးဘာဒုကၡလဲေပါ ့။

ဒီလိုဘဲ ..က်မလို သူငယ္ခ်င္းေနာက္တေယာက္ရွိေသးတယ္ ။ဘာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ့္မွာ ခ်စ္သူရီးစားလဲ ရွိတာမဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ လူၾကီးမိဘေၿပာရင္ ဟင့္အင္း မလုပ္ဘူး ယူမွာဘဲ ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း သန္းသန္းလြင္ ..သူ ခုထိ အပ်ိဳၾကီးဘဲ ရွိေသးတယ္ ။ ;P

"ခုေတာ့ က်မ သိၿပီ " ;P တကယ္ ့ကို သိပါၿပီ ။

အိမ္ေထာင္ တခုမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မွ ဒုကၡ မ်ားတယ္ဆိုတာကိုေလ ။
ခု အခ်ိန္မွာ က်မကို ဘယ္သူ ကဘဲ အိမ္ေထာင္ၿပဳဘို ့လာတိုင္ပင္ လာတိုင္ပင္ က်မ ကေတာ ့ ဒီဒုကၡ ေတြေၿပာၿပ ၿပီး အိမ္ေထာင္မၿပဳဘို ့ကိုဘဲ တရားေတြ ေဟာမွာ ..ဟီ းးး(ကိုယ္တိုင္က်ၿပဳၿပီးေတာ ့)

စကားမစပ္ က်မဒီေရာက္ခါစ က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ သူ ့မဂၤလာေဆာင္ကို ဖုန္းနဲ႔ .. ဟင္းးငါ မယူခ်င္ပါဘူးဆိုမွ မၾကိဳက္ပါဘူးဆိုမွ... ဆိုၿပီး ညီးေၿပာေလးနဲ့ ဖိတ္ပါတယ္ ။ ဒီေတာ ့က်မကလဲ အလန္႔တၾကား ဟယ္ သယ္ရင္း နင္တကယ္ မယူခ်င္ရင္ မယူနဲ့ေလ ငါတို ့မွာ အရမ္းခ်စ္လို ့ ယူခဲ့တာေတာင္ တခါတေလ သီးခံခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး ၊သူမ်ား ဘာေၿပာေၿပာ ဂရုမစိုက္နဲ့ ဘာညာ ၿပန္ေၿပာေနတာ ဖိတ္တဲ့ သူက အင္းအဲ ဆိုၿပီး ဖုန္းခ်သြားေလရဲ့ ။ ေယာက်ၤား က စလုံးမွာ အလုပ္ လုပ္ေနတာ ဘယ္မိဘ မွ အတင္းအက်ပ္ ယူခိုင္းလို ့မဟုတ္ သူ႔ဟာသူ ယူခ်င္လို ့ယူတာကို အလိုက္မသိ သြားေၿပာ ေနေသးတယ္လို ့ ဆူပါေလေရာ ။ မယ္သံ တို ့က အဲဒီလို ....။ ၿပီးေတာ့ လဲ အဲဒီ မဂၤလာေဆာင္ကိုသြားေသးတာ သတို ့သား က ၿပဳံးေတာင္မၿပဘူး .. ဟင္း အပုပ္ၾကီး ။

1995 ကထဲကေက်ာင္းၿပီး လို ့ ရန္ကုန္မွာ ဆင္းၿပီးအလုပ္ လုပ္တဲ့သမီးေလး ကို တနွစ္တခါ အိမ္ၿပန္လာတဲ့အခါ ေတြ႔ မေတြ႔ အေမတို ့ကေမးပါတယ္ ။ သူ ့သမီးက ယူမွာဘဲ ယူမွာဘဲ လို႔ေၿပာထားတာကိုး ။

ဒီလိုနဲ႔ ခုနစ္ႏွစ္အၾကာ 2002 မွာေတာ ့ သတင္းထူးပါလာခဲ ့ပါၿပီ ။ ၇ွိေနပါၿပီေပါ ့။ အေဖကလဲ ရန္ကုန္ဆင္းဘို႔ ရွိတာနဲ႔ ရန္ကုန္လာ သတ္သတ္ၾကီး မေတြ ့ခ်င္ဘူး ဆိုတာနဲ႔ တၿခား သူငယ္ခ်င္းေတြအပါ ညစာ အတူစားၾကတယ္ ။ ေနာက္ေန႔ အေဖ့ သေဘာထားကိုေမးတဲ့ အခါ NO ပါတဲ့ ။ အေၾကာင္းၿပခ်က္ကေတာ ့ ရုပ္ဆိုးလို ့ပါတဲ့ ..ဟင္ ့။
ဒီကလဲ ဟင္ သမီးအသက္ၾကီးေနၿပီ 27 ေတာင္ရွိၿပီ ဟိုင္းေနၿပီ သမီးရွာတာ မၾကိဳက္ရင္ အေဖတို ့ရွာေပးပါလား ဘာလား ေရွာက္ေၿပာတာ .....အေဖေတာင္ စေလၿပန္ေရာက္ေတာ ့ အေမ့ကို သမီးအတြက္ ဘယ္သူ႔ၿမင္လဲ ဘယ္၀ါ့ၿမင္လဲနဲ႔ တဲ့ ။ခုမွ အေမၿပန္ေၿပာၿပလို ့သိ၇တာ ။ ဟီး

ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီတေယာက္နဲ့ ကိစၥၿပတ္ ၿပီး ဒီတေယာက္နဲ႔ လဲ က်ေရာ ကိုယ္ကလဲ ထုံးစံအတိုင္း စေလဘုရားပြဲ တနွစ္တခါၿပန္တာ ။ကိုယ္ ဒိေန့ၿပန္ သူကေနာက္တေန ့ စေလကို လိုက္လာတာ ဆရာ ။ အသိလဲ ရွိဘဲ နဲ႔ စေလမ်ား ရန္ကုန္လို တည္းခိုခန္းေတြဘာေတြ ရွိတယ္ထင္ေနလားမသိ ။
ေဟာ မထင္ဘဲ သူေရာက္လာေတာ ့ မ်က္ကလဲဆန္ၿပာေၾကာက္ၿပီး ထုံးစံ အတိုင္းေမာင္ေလးကို အယင္ေၿပာရေတာ့တာ ။ ေမာင္ေလးကလဲ နင့္ထက္ ငယ္တာ သူကယူမွာေသခ်ာလို ့လားဟနဲ႔ ..ေနာက္ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာေသေလးနဲ႔ အေဖနဲ႔ အေမ ့ကိုေၿပာ ရေတာ့တာေပါ ့။
အေဖ့မွာ ဧည့္သည္ကို ထညက္နဲ႔ ဧည့္ခံ ဘို ့ အဖုံးဖြင္ ့တာ ဒီတခါေတာ့ တကယ္ေပးရေတာ့မွာလားဆိုၿပီး ႏွေၿမာေနမွာေပါ ့ လက္တုန္ၿပီး ဖြင္ ့မရဘူး ။ သူက ေပး ေပးဦးေလး က်ြန္ေတာ္ဖြင့္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ယူဖြင့္ေပးတာ ေအာင္မယ္ ခပ္တည္တည္ဘဲ ။ အင္း ေရးမဲ့ဟာေတြ ေဘးေရာက္ကုန္ၿပီ ။

ဒီလိုနဲ႔ 2005 ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာမွာ အိမ္ေထာင္ၿပဳခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ ့။
အသက္ၾကီးၿပီ ဆိုေတာ ့ ကေလးတန္းယူပါတယ္။ 2006 စက္တင္ဘာမွာ သားေလးေမြးပါတယ္ ။
အဲဒီ အသက္အရြယ္ 29 မွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတာ့ သူမ်ားေတြလို ေအာ့အန္ မူးေ၀ စတဲ့ ေ၀ဒနာ ေၿခလက္ေဖာေရာင္ စတာေတြကို မခံစားရဘဲ ေတာ္ေတာ္ က်န္းမာပါတယ္ ။ သြာႏိုင္လာႏိုင္သလားမေမးနဲ႔ ေနၿပည္ေတာ္ ပေရာဂ်က္ အတြက္ ရန္ကုန္ ပ်ဥ္းမနား ကူးသန္းေနတာ ကိုယ္၀န္ 7လမွာ ေလွကြင္းေတာင္ ကိုေတာင္တက္ႏိုင္ပါေသးတယ္ ။
အဲဒီ အေခါက္ ၀န္ၾကီးဦးေက်ာ္ဆန္း အိမ္မွာ ၿပဴတင္းခန္းဆီးအတြက္တက္တိုင္းတာ ေၿခေခ်ာ္က်လို ့ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ၿပန္လာမွ အမ်ိဳးသားကစိတ္ေတြဆိုးၿပီး မန္ေနဂ်ာ ကို ေနာက္တခါ ပ်ဥ္းမနားလႊတ္ရင္ အလုပ္ထြက္ခိုင္းမယ္ေၿပာမွ မသြားရေတာ့တာ ။ ဒါေတာင္မွ ေမြးတဲ့ေန့အထိ ရုံးတက္ေနေသးတယ္။

သားေလးကို ရုိးရုိးဘဲ ေမြးပါတယ္ ။ တကယ္နာခ်ိန္ က တနာရီခြဲပါ ။ ညၾကီး 2နာရိေလာက္မွာ ဗိုက္နာသလို ၀မိးသြားခ်င္သလိုၿဖစ္ေတာ့ အစက ၇ဳံးမွာစားခဲ့တဲ့ အသုပ္ေၾကာင့္လားရယ္လို ့ေတြးမိေသးတယ္ ေနာက္မွ အိုဂ်ီေၿပာတဲ့ ဂ်ဴးဒိတ္ၿဖစ္ေနတာ နဲ့႔ လန္ ့သြားတယ္ ။ အေမ့ကို ႏႉိးေၿပာေတာ ့ စေန ေန့ၾကီး မေမြးနဲ့ဦး ေအာင္ ့ထားဆိုၿပီးစိတ္ေၿပာင္းဘို ့ ဟိုဟို ဒီဒီ ေလွ်ာက္ေၿပာေနတယ္ ။စိုးရိမ္တတ္တဲ့သူ ကေတာ ့ ေဆးရုံပို့ဘို့ ကားေခၚလာပါတယ္ ။ ေဆးရုံေရာက္လို ့ ၃နာရီ တြန္းလွည္းေပၚတက္မွ နာလိုက္တာ စေအာ္ေတာ့တာဘဲ ။ ၄ နာရီ ခြဲမွာေမြးပါတယ္ ။စေနသား ေနတက္ ပါ ။

ဂႏၵီေဆးရုံ အစိုးရေဆးရုံ ဆိုေတာ ့ ဆရာ၀န္ေလးေတြ ေဆးေက်ာင္းသားေတြ အေတြ ့အၾကဳံ ရေအာင္ဆိုၿပီးတေယာက္ၿပီးတေယာက္ စမ္းလိုက္ၾကတာ ေအာင္မေလး အရွက္ကုန္ ဆိုတာဒါဘဲ လို႔ ..။

ေမြးရတာလြယ္ေပမဲ့ ႏို ့ကမထြက္ ။ နပ္စ္ ငွားထားေပမဲ့ ဘယ္လိုေနေသးလဲ ဘယ္လိုမွမေနဘူးဆို စားစရာရွိတာစား အၿပင္ထြက္ စကားေၿပာေနေတာ့တာကို း ။ မိခင္ႏို ့တိုက္ရမဲ့စီမံခ်က္ေပမဲ့ ႏို ့ထြက္ေအာင္ကေတာ ့ အရပ္ ပါးစပ္နဲ႔ဘဲ ႏြားၿမီးေသာက္ ဘာေသာက္ေပါ ့ေလ။
ကေလးတခါေမြး အရပ္ပါးစပ္နဲ႔ ရုိးရာေတြကအမ်ားသား။ ဒါေတာင္ ဟိုးအရင္က အုတ္ခဲ ဖင္ခုထိုင္ တာေတြ ဘာေတြ ရွိေသးတာ ။

ဒီလိုနဲ့ေဆးရုံကဆင္း ႏို ့ကလဲ မထြက္ တခ်က္ ထြက္တခ်က္ နဲ့ 45 ရက္မွာ အလုပ္ၿပန္ဆင္း၇ေရာ ။
ကေလး ငယ္ငယ္ အလုပ္တဘက္နဲ့ ပင္ပန္းေတာ ့ ေနာက္ထပ္မေမြးေတာ့ပါဘူးရယ္လို့ေတြးထားတာ ။

သားေလး ကတိမ္းကပါးၿဖစ္သြားေတာ့ ...ရင္နဲ႔ အမွ်ေလ ။

ဒါေပမဲ့ ကေလးမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး ။ မိဘ ေဆြမ်ိဳး ေယာကၤ်ားကေတာ့ ေမြးပါ ေမြးပါနဲ႔ ။
ေမြးမယ္ ဆိုၿပီး စလုံး က အလုပ္ စိတ္ဖိစီးမႉေၾကာင့္ထင္ ့ မ၇ႏိုင္ ။ အလုပ္ အသစ္ေၿပ ာင္း ၿပီးမွ ရတယ္ ။ အလုပ္ ကညီမေလးတေယာက္က အမ အမူးေၿပၿပီ ဆိုၿပီး ထန္းပင္ေမာ့ၾကည့္ၿပန္ၿပီလားတဲ့ ..။
ဒီတခါ အသက္က 34 -35 ၀န္းက်င္ ဆိုေတာ ့ အသက္ပဲၾကီးလို ့လား ။ စလုံးမွာ အလုပ္တဘက္ နဲ့ ၿဖစ္လို ့လားမသိ ။ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းပါတယ္။
ဒါေတာင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနတတ္တဲ့သူဆိုေတာ ့ ရုံးကလူေတြကေတာင္ နင္ကိုယ္၀န္၇ွိတာ ဘာမွလဲ မၿဖစ္ပါလားနဲ့ ။
ဒါေပမဲ့ေလ ညဘက္ဆို ကိုယ့္အေသြးအသားေတြ စုပ္ထုတ္ယူသြားသလို ေၿခကုန္လက္ပန္း က်ေနတတ္တယ္ ။

PS: ရုံးဆင္းခ်ိန္ေရာက္ၿပီမို ့ေနာက္မွဆက္ပါဦးမယ္ ။