ခ်က္ၿခင္းရဲ႕ အႏုပညာ

ၿဖိဳသလစ္ အသုပ္စုံ ဘူးသီးေၾကာ္ေလးနဲ႕

ကိုယ္ စကၤာပူကိုေရာက္တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ အတြင္းမွာ တိုးတက္လာတာဆိုလို႕ ဟင္းခ်က္တာ ရယ္ ၀ိတ္တက္လာတာရယ္ ပဲ ရွိတယ္ ။

စေလမွာ ေနတုန္းကေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္က ေမေမ့ အပိုင္ ။ ကိုယ္ေတြက ၾကက္သြန္ႏႊာ ငရုတ္သီးေထာင္း အရြက္သင္ တာ ေလာက္ပဲ ကူရတာ ။
ေက်ာင္းၿပီး လို႕ လုပ္ငန္းခြင္ထဲလဲေရာက္ေရာ ပထမဆုံးအလုပ္၀င္တဲ့ ေဆာင္းေဟမာန္က ၀န္ထမ္းေတြကို စား၇ိတ္ၿငိမ္း ထမင္းပါေကၽြးေတာ့ ခ်က္စရာ မလိုဘူး ေအးေဆးပဲ ။
ေနာက္ ကိုယ္ကလဲ အစားအေသာက္ကို သိပ္ေခ်းမ်ားတယ္မဟုတ္ဘူး ။ ဒီလိုပဲ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ မ်ိဳခ်ပလိုက္တာပဲ ဟင္းဟင္း ။

ေနာက္ေတာ့ ဟိုေၿပာင္း ဒီေၿပာင္း ဟိုခုန္ ဒီခုန္ နဲ႕ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ ခ်က္တယ္ ၿပဳတ္တယ္ မရွိပါဘူး ။
ကိုခ်စ္ေမာင္ နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ သူေၿပာတာေတြ ဆို ကိုယ္က အံ့ၾသတၾကီး စားရေကာင္းမွန္းလဲ မသိပါဘူး ဘာတဲ့ ငါးေၿပမ ကို မရမ္းသီးနဲ႕ ခ်က္တာတို႕ ၊ ငါးစင္ရိုင္း၊ ငါးသံခ်ိတ္အိုးကပ္တို႕ ခ်ဥ္ေပါင္ခါးပုစြန္ဆိတ္နဲ႕ ေၾကာ္တာတို႕ ။ သူ႕မယ္ ကိုယ့္ခမ်ာေလး မစားဘူးရွာဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ဟင္းေတြ ခ်က္ ခ်က္ၿပီး အေဆာင္ကို လာပို႕ရွာတာ ကိုယ့္မွာ အထူးအဆန္းေတြ စားၿပီးေတာ့ ဟယ္ ဒီေမာင္ေမာင္ေလး လက္ဆိပ္ရွိတယ္ သူဆိတ္တာ ခံလိုက္မွပဲ အဲေလ သူခ်က္တာေတြ တသက္လုံးစားရေအာင္ ၾကံစည္မွပဲ ဆို ၿပီး ေတာ့ ......။
အခုမ်ားေတာ့ အဲဒါေတြဟာ အိမ္မက္ေတြလိုပဲ ေလ၊ ယုံႏိုင္စရာ မရွိေတာ့ဘူး ။

ေနာက္ေတာ့ ၃၉ လမ္း သမေဆာင္မွာ ေနေတာ့ မီးဖို သုံးလို႕ရတာနဲ႕ မီးဖိုေပါက္စနေလးနဲ႕ ေတာ့ ဟင္း စ ခ်က္စားပါတယ္ ။ ေအာက္မွာကလဲ ညေနဆို ၃၈ လမ္းညေနေစ်းေလးရွိေတာ့ လြယ္လြယ္ အသီးေလးအရြက္ေလး၀ယ္ ေၾကာ္စား တယ္ ။ အဲတုန္းကလဲ အေဆာင္ေပၚ ဟင္းခ်က္ဖို႕ကလဲ အခ်ိန္ကသိပ္မရွိဘူး ။ ခ်စ္စရာ ေမာင္ကေလးက ရုံးၿပန္ လိုက္ပို႕ ၿပီးရင္ အဲနားမွာပဲ အေအးဆိုင္ထိုင္လိုက္ ဗိုလ္တေထာင္ သြားလိုက္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္လိုက္ ပိုက္ဆံရွိရင္ ဆီခ်က္ေလး ဒန္ေပါက္ေလး စားၿပီး မရွိရင္ ထမင္းဆီဆမ္း ပဲေၾကာ္သုပ္မာမာေလး စားလိုက္နဲ႕ ၿပီးေရာ ။

မွတ္မွတ္ရရ ေယာကၡထီးေလာင္း နဲ႕ ပထမဆုံးေတြ႕မယ္ဆိုေတာ့ ကိုခ်စ္ေမာင္က ဆိုင္မွာ မေကၽြးပဲ ကိုယ့္ကို ခ်က္ေကၽြးေစခ်င္တာ ။ ဘာၾကိဳက္တတ္လဲ ဆိုေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ေတာ့ ပါပေစကြာတဲ့ ဟြန္႕ ။ အဲတုန္းက ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ စြန္႕စားမွဴၾကီးပဲ ။
မည္သို႕ မည္ပုံၿဖစ္သည္မသိ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္က မခ်ဥ္ဘူး ငံတံတံၾကီး ။ ၾကည့္ရတာ ေစတနာေဇာကပ္ၿပီး ငပိနဲ႕ ပုစြန္ေၿခာက္မ်ားသြားပုံရတယ္ ။

ေနာက္ေတာ့ ၾကံရာမရ ခ်ဥ္ေအာင္ ရွိတဲ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြ ေရာထည့္လိုက္တာ ယခေမာက္ေလာင္းက သူ႕သားကို ကပ္ၿပီး မွတ္ခ်က္ေပးသြားတယ္ ။ ဒီလို ခ်ဥ္ေပါင္နဲ႕ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေရာေၾကာ္တာ ဒီတခါပဲ စားဖူးတယ္ဆိုပဲ ။ အထူးဆန္းၾကီၤးေပါ့ ဟင္းဟင္း ။

အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လဲ အလုပ္ရွိတာေရာ ပိုက္ဆံမရွိတာေရာနဲ႕ၿဖိဳသလစ္ ပဲ ခ်က္တယ္ ။ စကၤာပူ လိုက္လာခါစကေတာ့ သူနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ အတူတူမေနၿဖစ္ဘူး ။ အဲဒါ ပိတ္ရက္ေတြ ေတြ႕မယ္ဆို ပင္နဆူလာပဲ ခ်ိန္းၿဖစ္တယ္ ။ တခါလာလဲ ပင္နဆူလာ တခါလာလဲပင္နဆူလာ လူေတြကမ်ား စကားသံေတြကညံ ဟင္းေတြက နံ ဟမ္ ကိုယ့္မယ္ တပတ္တခါ ေယာက္်ားနဲ႕ ေတြ႕ရတာ ဖီးလ္မလာခ်က္ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေၿပာၿပေတာ့ သူတို႕ကလဲ ေယာက်္ားေလးခ်င္း ဓါတ္သိတယ္ နင္ပင္နဆူလာမသြားေစခ်င္ရင္ နင္ပဲ စားေကာင္းမွာေလးေတြ ခ်က္ေကၽြးလိုက္ဆိုၿပီး အၾကံေကာင္းေပးတာက စ တာပဲ ။

အခုေတာ့ ကိုခ်စ္ေမာင္ ၾကိဳက္တတ္တာ ေတြဆို တဘက္ ကို ကမ္းခတ္တယ္ေၿပာရမယ္ ။ သူ႕အတြက္ ေမြးေန႕ခ်ိစ္ကိတ္ေတာင္ ကိုယ္တိုင္ ဖုတ္ေပးတယ္ ။ ကိုယ္ၾကိဳက္တာေတြေတာ့ သာကူၾကိဳ ေတာင္ မၾကိဳ တတ္ေသးဘူး ဆို ပိုပိုၾကီး လို႕ ေၿပာၾကမွာေပမယ့္ အဲ့ဒါ တကယ္ ။

တစ တစ ခ်က္ရင္း ၿပဳတ္ရင္း နဲ႕ မီးဖိုခန္းထဲ၀င္တာဟာ ကိုယ့္ stress ေတြကို ေၿဖေပ်ာက္ရာ ေနရာ ၿဖစ္လာတယ္ ။ တေယာက္ေယာက္ကို စိတ္တိုေနသလား ဂ်င္း ၾကက္သြန္ကို ငရဳတ္ဆုံထဲ တဒုန္ဒုန္း ထု ထည့္လိုက္တယ္ ။ ေနာက္ ဟင္းခ်က္တယ္ မုန္႕လုပ္တယ္ ဆိုတာကလဲ စိတ္ကေလးႏွစ္ၿပီး လုပ္မွ ဆိုေတာ့ အသက္ၾကီးလာေလ စိတ္ညစ္စိတ္ရွဳပ္စရာေတြ ပုံလာတဲ့ ဘ၀မွာ မီးဖို ၀င္ရတာဟာ အားလုံးကို ေမ့ေဖ်ာက္ထားလို႕ရတာကိုး ။
မီးဖိုခန္း ၀င္ရတဲ့ အေကာင္းဆုံးအခ်က္က ကိုခ်စ္ေမာင္ ကို ရစ္လို႕ရတာပဲ ။ ဒီကေတာ့ ရွင့္အတြက္ဆို လုပ္ရတာ ေမာ လို႕ ရွင္ကေတာ့ ဘယ္လို ဘယ္ခ်မ္းသာ ေၿပာခြင့္ရသေပါ့ေလ ။ ႏို႕မို႕ ကခ်စ္ေမာင္တို႕ေ ရႊေတာင္စကၠဴလို အၿပစ္ကို လွစ္ခနဲ ေရွာင္တတ္ပုံနဲ႕ က်ဳပ္မယ္ ေၿပာေရး ရစ္ခြင့္ ရမွာမဟုတ္ဘူးရယ္ ဟမ္ .........။

 ကိုယ္က ကိုခ်စ္ေမာင္ ေၾကာင့္ ခ်က္တတ္လာတယ္ ၊ သူက ကိုယ္ခ်က္တာေတြ အားေပးေတာ့ ခ်က္အားရွိတာေပါ့ နဲ႕ ေၿပာေၿပာေနတာကို အညင္ကတ္လို႕နဲ႕တူတယ္ ၊ဒါမွမဟုတ္ ေၿမြ ေၿမြ ခ်င္း ေၿခၿမင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက မယ္သံ ညီး အေကာင္းမ်ားမွတ္ေနလား ၊ ညီး မီးဖိုေခ်ာင္ ၀င္တဲ့အခ်ိန္ေလးေတာ့ ကခ်စ္ေမာင္က နားေအးခ်ိန္ေလးဆိုၿပီး ေၿမွာက္ေပးေနတာ ဗ်ား လို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ တလူလူတက္ေနတဲ့ အညြန္႕ေလးကို ေရေႏြးပူေလာင္းလိုက္သလို ငိုက္ကနဲ ႏြမ္းက်လာတာပဲ ။ ငနာ ေတြ သိရင္လဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ တိတ္တိတ္ေလးေနၿပီး နာ႕ကို စိတ္ခ်မ္းသာခြင့္မေပးၾကဘူး ဟြင္း x-.+=+