မ်က္နွာ စာအုပ္ေပၚမွာ ၂၀၁၃ တုန္းက ေရးထားခဲ့တာေလး

 သၾကၤန္အတြက္ ပို႕စ္တင္မယ္ဆိုၿပီး ရာသီစာ မုန္႕လုံးေရေပၚပုံတြဲတင္ဖုိ႕ဟာ လတ္တေလာ မလုပ္ၿဖစ္ေသးလို႕ အရင္တုန္းက လုပ္ထားတဲ့ မုန္႕ေလးမ်ားရွိမလားဆိုၿပီး မ်က္နွာစာ စာအုပ္မွာၿပန္ရွာတာ  ဒီေရးထားတဲ့ အေဟာင္းေလးကိုေတြ႕လို႕ အဲဒီအပိုင္းအစေလးကိုပဲ ဆက္မေရးတတ္ပဲ ဒီအတိုင္း တင္လိုက္ပါတယ္ ။ ၂၀၁၃ ကေန ၂၀၁၅ ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ခံစားခ်က္ေတြ ေၿပာင္းလဲသြားတတ္လိုက္တာ အဲဒီတုန္းက ေရးခဲ့တဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ၿပန္ မဖမ္းႏိုင္ေတာ့ဘူးရယ္ ။


စကားေၿပာၾကရင္း ၾကားလိုက္ရခိုက္မွာ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ဆတ္ခနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
မယုံႏိုင္ ..ဒါ ေမာင္ေၿပာလိုက္တာလို႕ မယုံႏိုင္ ။

ေမာင္ေလး ေရွ႕မွာ ေမာင္မို႕ ေၿပာရက္ေလၿခင္း ..က်မ နားနဲ႕ ဆတ္ဆတ္ၾကားလိုက္ရေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ လက္မခံႏို္င္ခဲ့ဘူး ။ အဟုတ္လား ေမာင္တကယ္ေၿပာလိုက္တာလား ဇေ၀ဇ၀ါနဲ႕ ...............။
တကယ္လား အဲဒါကို ေမာင့္စိတ္ထဲတကယ္ရွိလို႕ ေၿပာထြက္သြားတာလား ေမာင္ ? က်မ မ်က္လုံးကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ေလာက္ေၿပာစမ္းပါလား ဟင္ ။

"က်မ က ေလာဘၾကီးတယ္ ။ ဘာမဆို ကိုယ့္စိတ္ဆႏၵကိုပဲဦးစားေပးတယ္ ၊ ေမာင့္ အတြက္က်မမွာအခ်ိန္မရွိဘူး ..." ေမာင္ အဲလိုထင္ေနတယ္ ဟုတ္လား ။

ဟင့္အင္း ေမာင္၊ ဟင့္အင္း
က်မ က ေလာဘၾကီးသူမဟုတ္ရပါဘူး ။
ေလာဘၾကီးခဲ့ရင္ ဘ၀အေဖာ္အၿဖစ္ ေမာင့္ကိုေရြးခဲ့ပါ့မလားေလ ......
ဒါေပမယ့္ က်မ ဘယ္ေလာက္ တတ္ႏို္င္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဟာကို ေသခ်ာခ်င္တယ္ ......
ေမာင့္အတြက္ က်မမွာ အခ်ိန္မရွိဘူး ေၿပာရေအာင္ က်မ လုပ္သမွ် တို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ပဲမဟုတ္လားကြယ္။

တကယ္က ေလာဘၾကီးတာ ေမာင္ပါ ။ ေမာင့္ကိုယ္တို္င္မာင္ ဘာကိုလိုခ်င္တယ္ဆိုတာ အရင္ေသခ်ာပါေစဦးေလ.......။

ေၿပာၾကစတမ္းဆို က်မ မွာလဲ ေမာင့္ကို ေမးခြန္းထုတ္စရာေတြ တစ္ပုံၾကီးပါ ။

ေမးစမ္းပါရေစ ။
ရင္ထဲရွိသမွ် သြန္ခ်ခြင့္ရွိပါသလား ေမာင္ ။
စကားကၽြံရင္ႏွဴတ္မရဘူးဆိုတာသိေပမယ့္ က်မ ရင္ထဲထိကၽြံ၀င္ေနတဲ့ ဆူးက မႏွဴတ္ရင္မၿဖစ္ေတာ့ဘူးေမာင္၊ ဆူးဆိပ္တက္ေနၿပီ...........။
ေၿပာမွား ဆိုမွား စကားမွားမ်ား
ရင္ထဲသည္းၾကား
နာက်ည္းထိခိုက္
ဆူးလိုစိုက္၍
အမုန္းလမ္းခင္း
မီးက်ီးနင္းသို႕...။

ႏွဴတ္ထြက္စကား သတိထား၍
ရင္တြင္းရွိသမွ် ၾကိတ္မ်ိဳခ်လည္း
မခံစားႏိုင္ ႏွလုံးယို္င္၍
ရင္ထဲရွိသမွ် ေၿပာသင့္လွလဲ ...
ေၿပာမထြက္ခဲ့ ခ်စ္တဲ့ေမာင္ ။    ။
ဘာ  " မင္းလုပ္သမွ် မင္း မိဘ ၊ မင္း ေမာင္ႏွမ အတြက္ အဓိက .." ဟုတ္လား။

မေၿပာပါနဲ႕ေမာင္ ၊ ဆက္မေၿပာလိုက္ပါနဲ႕ ......
က်မ တဘ၀တာ ေလးစားႏို္င္မယ္ ေတြးၿပီး ရဲရဲ လက္တြဲ ခဲ့ရတဲ့ ေမာင္က ဒီလိုေၿပာတယ္ဆို ရင္ ေရွ႕ဆက္ ရမယ့္ က်မရဲ႕ ေၿခလွမ္းေတြ အားအင္မဲ့ကုန္ေတာ့မွာ ။
ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ပါေမာင္ ...
အခုခ်ိန္ မွာ ေမာင္ နဲ႕ က်မ က ႏွစ္ေယာက္တစ္ဘ၀ ပါ။
က်မ ၾကိဳးစားသမွ် အသီးအပြင့္ေတြ ေမာင္နဲ႕ က်မ အတြက္အဓိကေလ..
ဘယ္လို ဘယ္လို .......

" မင္း ရဲ႕ အသီးေတြ အပြင့္ေတြ ငါ စိတ္မ၀င္စားဘူး ။ ငါ က မင္းရဲ႕ ေ၀မွ်တာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတဲ့ လက္ေ၀ခံမဟုတ္ဘူး ။ ငါ့ ရဲ႕ အသီးေတြ အပြင့္ေတြကိုသာ မင္းကို မွ်ေ၀ေပးခ်င္တာ ...မဟုတ္ဘူး အတူစားသုံးခ်င္တာ ။ ငါ ၾကိဳးစားသမွ်ေတြအတြက္ မင္းရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းအၿပဳံးေတြ ေက်နပ္အားရတဲ့ ေတာ္လိုက္တာေမာင္ရယ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြကို ၾကားခ်င္တာ ။
ငါ ခ်စ္ရမယ့္ ယုယရမယ့္ ၿဖည့္ဆည္းေပးရမယ့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လိုခ်င္တာ ၊ ငါ နဲ႕ အတူယွဥ္ နန္းတက္မယ့္ ေၿခရာတိုင္းမယ့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လိုခ်င္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး "
ဘုရားေရ လြဲလိုက္တာပါလား ေမာင္

က်မ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္အၿဖစ္ေမာင့္ကိုေရြးခဲ့တာေလ
သားကိုသခင္ လင္ကိုဘုရားအၿဖစ္ ကိုးကြယ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး ။

သြားအတူ လာအတူ စားအတူ ..အတူတူလက္တြဲၿပီး ေတြ႕ၾကဳံလာသမွ်ကို ရင္ဆိုင္ၾကမယ့္ ဘ၀ေဖာ္အၿဖစ္ေလ ။
ေမာင့္ရဲ႕ နားလည္ေပးမွဴ ေတြ ၊ က်မ မွာၿဖစ္ပ်က္သမွ်ကိုေ၀မွ်ခံစား ေပးခဲ့တာေတြ ၊ က်မ ရဲ႕ ေရွ႕ဆက္တိုးခ်င္တဲ့ ေၿခလွမ္းေတြကို ရဲရင့္ ေအာင္ အားေပးခဲ့တာ ၊ ရုတ္တရက္ေၿခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္တာေတြမွာ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တာ.............။
က်မ ရဲ႕ ဘ၀တစ္သက္အတြက္ ေ မာင့္လက္ကို ယုံၾကည္စြာ လွမ္းခ်ိတ္ ခဲ့တာ ။
အခုေတာ့ က်မ မွားၿပီ လို႕ ေနာင္တ ရ ရေတာ့မွာလား ဟင္ ။