ေရာက္တတ္ရာရာ

ဒီရက္ေတြ မိုးကရြာေတာ့ လြမ္းခ်င္သလိုလို ။

အဲ ခ်စ္တဲ့သူေတြက ကိုယ့္အနားမွာ ဆိုေတာ့ ဘယ္ကို လြမ္းရပါ့ ..ဟိုသိခ်င္းေလးထဲကလို ~~~ဘယ္ဆီသို႔ ဘယ္ညာသို႔ ~~ မွန္းဆကာ လြမ္းရသည္ ဆိုသလိုဘဲ ။

လြမ္းသာ လြမ္းခ်င္တာ အိမ္မွာေတာ့ လြမ္းစရာ အခ်ိန္မရွိပါဘူးေလ ။ မိဘရယ္ သမီးေလးရယ္ ေယာက်ားရယ္နဲ႔ ပတ္ခ်ာလည္ေနတာ ႏွစ္ကိုယ္ေတာင္ခြဲထားလိုက္ခ်င္ေသး.........

အဲ ရုံးမွာ လြမ္းမယ္ဆိုေတာ့ ရုံးခ်ိန္ၾကီးေတာက္ေလွ်ာက္ေတာ့ မလြမ္းအားဘူးေလ ။ အားရင္အားသလို ရုံးခ်ိန္ခိုးၿပီး အခန္းဆက္ကေလးနဲ႔ လြမ္း၇တာဆိုေတာ့ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ေပါ့ ။
တကယ္ေတာ့ ဒီရက္ေတြမွာ ကိုယ့္ေမြးရပ္ေၿမ မဟုတ္ေပမဲ့ ငယ္စဥ္ကာလမွာေနခဲ့ရတဲ့ ၿမိဳ့ေလးကိုလြမ္းေနခဲ့ပါတယ္။

ဒီအခ်ိန္ ဘယ္မွာ ေရၾကီးၾကီး မိုးရြာရြာ စေလ ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕နဲ႕ေလးကေတာ့ သိပ္ၿပီး မဆိုင္သလိုပါဘဲ။ တႏွစ္လုံး မိုးေရခ်ိန္ ၂၁ လကၼနဲ႔ မိုးအနည္းဆုံးၿမိဳ႕ေလးမဟုတ္လား ။ အဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း မိုးေတြရြာမွၿဖင့္ ေက်ာင္းလဲပိတ္ ေစ်းလဲပိတ္ အားလုံး ဘာမွမလုပ္ေတာ့ဘဲ နားၾကတာကလား ။

၁၉၉၅ ကထဲက ခြဲခြာလာတဲ့ အဲဒီၿမိဳ႕ေလးကို စိတ္ကူးထဲမွာ ပုံေဖာ္ရင္း လြမ္းေနမိတယ္ေလ ။ လြမ္းသာ လြမ္း၇တာ တခ်ိဳ႕ေတြက ပုံေဖာ္မရေအာင္ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးရယ္ ။

တကယ့္တကယ္လြမ္းမယ္ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလား ။ဒါဆို စိတ္တူ ကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္းရယ္လို႔ လြမ္း၇မွာ ႏွစ္ေယာက္လားရွိတယ္။ က်န္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲ ေယာက်ၤားေလး ေတြဆိုရင္ တၿခားၿမိဳ႔ေတြ မ်ာ သြားအလုပ္လုပ္ အေၿခခ်ရင္ခ် မဟုတ္လို႔ စေလမွာ က်န္တဲ့သူမ်ား သြားမေမးနဲ႕ ေသၿပီးသားဘဲ ဆိုသလို ကိုယ္နဲ့ ရြယ္တူတန္းတူ ေတြ အေသအေပ်ာက္မ်ားလွပါတယ္ ။ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမေတာ့ စိတ္တူ ကိုယ္တူ ငါးေယာက္ေပါင္းခဲ့တာ သုံးေယာက္ က အပ်ိဳၾကီးမွာ ဒီစလုံးမွာ အပ်ိဳၾကီးတေယာက္နဲ႔ မယ္သံေပါ့ ။ ရန္ကုန္မွာ အိမ္ေထာင္က်တာတေယာက္နဲ႔ စေလမွာ က်န္ႏွစ္ေယာက္ေပါ့ ။အဲဒီႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေသခ်ာတယ္ အပ်ိဳၾကီးဘဲ လုပ္ေတာ့မွာ ဒီစလုံးကတေယာက္ေတာ့မသိ ။

ၿမိဳ႔ေလးကို လြမ္းတယ္ဆိုေပမဲ့ ဘာကိုလြမ္းရမွန္းမသိေအာင္ ထူးထူးၿခားၿခားေတာ့ရွိဘူးရယ္။ မရွိဆို မိဘေတြက ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ စေလစက္ရုံမွာ အလုပ္၀င္ဆိုေတာ့ မေနခ်င္ မ၀င္ခ်င္ေတာ့ လို႔ ေတာင္ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ရန္ကုန္ဆင္းအလုပ္လုပ္ခဲ့ရတာေလ ။

ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္း မအားလို႔မၿပန္နဲ႕ ေက်ာက္ဆည္မွာ ေက်ာင္းဆကတက္္ေတာ့မွ စေလကို ရက္ၾကာၾကာ ၿပန္ခဲ့ဘူးတယ္ ။ ၿပီးရန္ကုန္မွာၿပန္အလုပ္လုပ္ မိဘေတြလဲ ပင္စင္ယူၿပီးကိုယ့္ဆီမွာလာေနေတာ့ စေလကိုၿပန္ဘို႔ အခြင့္အေရးမရွိေတာ့ဘူးေပါ့ ။

စေလက စီးပြားေရးဖြံ ႔ၿဖိဳးတဲ့ၿမိဳ႕မဟုတ္ေတာ့ တည္းခိုခန္းလဲ မရွိဘူးေလ။ စက္ရုံလာတဲ့လူၾကီးေတြအတြက္ေတာ့ Guest House ရွိတာေပါ ့ ။က်န္တဲ့သူေတြေတာ့နီးစပ္ရာ အိမ္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာတည္းရတယ္။ အဲ မယ္သံတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ဇရပ္ေတြမွာလဲ တည္းလို႔ရပါတယ္ ။

အစားအေသာက္ ကိုလြမ္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လြမ္းစရာ ကအေပါသား ။
အထူးသၿဖင့္ လြမ္း၇မွာကေတာ့ မုန္႔ၿပားသလက္နဲ့ အေၾကာ္စုံေပါ့ေလ။ ရန္ကုန္မွာမွ မရႏိုင္တာ ။

ရန္ကုန္မွာ အေၾကာ္ဆို ဘယ္မွာမွ မေကာင္းလြန္းလို႕ အင္းလ်ားမွာ နာမည္ၾကီးတဳဲ့အေၾကာ္သြားစားတာ တစက္မွေကာင္းဘူး ။ အင္းလ်ားမ်ားေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္လဲ လူေရွာင္ရ ၊ အစားအေသာက္ၾကလဲ ေစ်းၾကီးၿပီးမေကာင္း ၊ ထိုင္လဲ ၿခင္ကိုက္ မယ္သံေတာ့ မၾကိဳက္ေပါင္ ။ ခ်စ္သူ ရည္းစားရတာေတာင္ အင္းလ်ားေတာ့ မသြားခဲ့ဘဲ ။
အဲ ဒါေပမဲ့ မာတာေမေမ ကေတာ့ သိပ္ၾကိဳက္ .............
မယ္သံ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတာေတာင္ သူ စာစစ္ သင္တန္းတက္လာရင္ သမီးဆီမတည္းဘူး ။ ၿပည္၊ပုဂံ။တေကာင္းမွ ၿပည္၊ပုဂံ တေကာင္း ဘဲ ။
တခါသား မယ္သံ က သီရိမဂၤလာေစ်း ေဆာက္တဲ့ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္ သူရန္ကုန္လာေတာ့ သမီးနဲ႔ အတူ အင္းလ်ားသြားခ်င္တယ္ဆို ေတာ့ အလုပ္ကေစာလစ္ၿပီ း အေမ့ကို အဲမွာ သြားေခၚရပါတယ္ ။ ဆိုဒ္ထဲကလာတာ လူက စုတ္ၿပတ္ေနတဲ့အၿပင္ ေမာေနပါေသးတယ္ ။
ေဟာ အေမ့ဆီေရာက္ေတာ့ ၿပင္လို႔ ဆင္လို႔ မၿပီးေသးဘူးဗ်ား ။ ဒီဟာ၀တ္လိုက္ အဆင္မေၿပလို႔ ခၽြတ္လိုက္နဲ႔ အင္းးးးးးးႏႉတ္ခမ္းဆိုး မ်က္ခုံးဆြဲက လုပ္ရေသးသကိုး ။
ၿပီး ၿပည္ပုဂံ တေကာင္းကေန အင္းလ်ားကို ကားစီးရင္ ၂မွတ္တိုင္ဟာကို အင္းလ်ားဆိုတာ ဒီ မိန္းထဲက ေၿခလ်င္ေလွ်ာက္မွ အရသာရွိတာဆိုၿပီး ဒါ က ပုဂံလမ္း ၊သထုံလမ္းနဲ႔ သူ ေက်ာင္းတက္တုန္းက အေဖ က အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္ ကေန ဘယ္လိုလာတာ နဲ ႔ ေၿပာလိုက္ လမ္းမွာ အသိ ဆရာဆ၇ာမေတြနဲ့ ေတြ႔ ရင္ စကားရပ္ေၿပာလိုက္နဲ႕ အေတာ္ ကို စိတ္ကို ဆြဲဆန့္ထားရတာေပါ့ဗ်ာ ။
အဲ အင္းလ်ားေရာက္လို႔ ေမာေမာ ဗိုက္ဆာဆာ နဲ႔ စားေတာ့မယ္ဆိုၿပီး မွာ လိုက္တာ ဘာမွ ကို မေကာင္းပါဘူး ။ ဒီဆိုင္မေကာင္းလို႔ ဆိုၿပီးေနာက္တဆိုင္ေၿပာင္းလဲ အဲလိုပါဘဲ ။

အဲ အဲ စေလ အစားအေသာက္ေရးရင္းက မဆီမဆိုင္ အင္းလ်ားေရာက္သြားတယ္ ။အေမ နဲ့ မယ္သံလဲ သားအမိေပမဲ့ အဲလို ရင္ဘတ္ခ်င္းမနီးေတာ့ ခံစားခ်က္ခ်င္းမတိုက္ဆိုင္ဘူးရယ္ ။ မနက္ၿဖန္ သိတင္းကၽြတ္မွ ေပါင္းၿပီးေတာင္းပန္ ကန္ေတာ့မယ္ေနာ္ ဟီးဟီ း။

မုန္႔ၿပားသလက္ ကို အၿဖဴနဲ့ အနီ ေပါ့ ။ အနီကေတာ့ ထညက္နဲ့ လုပ္ထားတဲ့ အခ်ိဳပါ ။ အၿဖဴကေတာ့ ပုံမွန္ဆို ပဲလြန္းထဲ့တာ ။ ပဲၿပဳတ္ ၾကက္ဥ ဆူးပုပ္ နံနံပင္ စတာေတြ ထဲ့စားတယ္ ။ မယ္သံ တို႔ကေတာ့ အၿဖဴကို အေၾကာ္နဲ႔ သုပ္စားတာမ်ားပါတယ္ ။
ေနာက္ တမ်ိဳးက မုန္႕ ဖတ္သုပ္ပါ ။ စေလ ၀က္အူေခ်ာင္းကလဲ ေကာင္းမွ ေကာင္းပါဘဲ ။ မေရြး မုန္႔ၾသဇာ အခ်ိဳမုန့္ေတြေပါ ့။

အဲ စေလမွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ အေစ့လြတ္ ဇီးသီး ကလဲ တကယ္ပါဘဲ ။ ဇီးပင္ တပင္မွာ ဆိုက္စုံ သီးတာပါ ။ ၿပာသို တပို႔ တြဲ မွ စေပၚပါတယ္ ။အဲဒီမ်ိဳးကို ယူၿပီး မေကြးကၿခံမွာစိုက္တာ အေစ့ ၿပန္ပါလာပါတယ္ ။ ဘယ္လိုရယ္ေတာ့မသိ ။ ငယ္တုန္းကေတာ့ ဇီးသီး ကို ေပါကလဲေပါ ဆိုေတာ့ အရူးမွစားတာနဲ႔ ေၿပာၾကတာ ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ ဇီးစိ ေလးေတြ က ႏွလုံး ကို ၿငိမ္ေစႏိုင္တာပါ ။ စေလ ဇီးေဖ်ာ္ေရ ဆိုတာ နာမည္ၾကီးပါဘဲ သူက chemical မပါေတာ့ကာ အၿမဲတမ္းမရပါဘူး ရန္ကုန္ဘက္ကိုလဲ ဆင္းမလာပါဘူး မႏၱေလး ကေန တရုတ္ကို တိုက္ရုိက္သြားပါတယ္ ။ ဇီးတႏွစ္ မက်ီးတႏွစ္လို႔ ဆိုရိုး၇ွိပါတယ္ ။ ဇီးေပါတဲ့ႏွစ္ မက်ီးရွွားတဲ့သေဘာပါ တလွည့္ဆီေပါ့ ဘာဆိုင္လဲေတာ့မသိပါဘူး ။
တခုသေဘာက်တာကေတာ့ ရာသီစာ တရာသီ ကို တမ်ိဳး ၇ွိတာပါ ။ တရာသီ ကို တမ်ိဳး ေပါေပါမ်ားမ်ား လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စားရတဲ့ အရသာပါ ။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ ဒီအရသာ မရွိပါဘူး ။ အားလုံး ကို ၀ယ္စားရတာဆိုေတာ့ ေပါေပါမ်ားမ်ား ဆိုတဲ့ အရသာလဲ မ၇ွိဘူးေပါ့ ။တတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ အိမ္စားဘဲ ၀ယ္ၾကေတာ့တာပါ ။
အထူးသၿဖင့္ကေတာ့ သားေရစာ ကို အိမ္မွာ အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႔ ေရာက္ရာ ေပါက္ရာေၿပာ ၿပီး စုစပ္စားဘို႔ေ၀းလို႔ မိသားစု အတူစားဘို႔ အခ်ိန္ရွားလွပါတယ္။ သားေရစာ စားခ်ိန္ အမ်ားစုက လမ္းမွာ အၿပင္မွာ ရွိၾကတာေၾကာင့္ အစားအေသာက္ဆိုင္ေတြလဲမ်ားေနတာပါ ။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဆိုတာလဲ ရန္ကုန္မွာက ရာသီစာ ၇ွိေပမဲ့ ၁၂ရာသီစာလဲ အခ်ိန္မေရြး ရႏိုင္ပါတယ္ ။ခုလုပ္ခုစားေတာ့ မဟုတ္ၿပန္ဘူး ၊ အဲ ေဘးထြက္သြားၿပန္ၿပီ။ ရန္ကုန္ သူ၊သားေတြေတာ့ အၿမင္ကတ္ေနေတာ့မွာ..........................

အမွန္ေတာ့ ငယ္ဘ၀ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနလာတဲ့ ေနရာရဲ႕ သဘာ၀ အေလ့အထေတြ က ေရးမယ္ဆို ေရးစရာမွ အမ်ားၾကီး ။

ေရာက္တတ္ရာရာ ေတြးေတာရင္း ေရးခ်လိုက္လို႔သာ တကယ္ဆို ပုံေလးေတြ အစားအစာဆို အရသာ ၿပဳလုပ္ပုံ ပုံေလးေတြနဲ႕ ေသခ်ာ တင္ထားခ်င္တာ ။ ဒါမွ သမီးေလးၾကီးလာရင္ အေမတို႔ အညာက ဘယ္လို ဆို ၿပီး ေၿပာၿပ လို႔ သူစိတ္၀င္စားမွာ ။ အင္တာနက္ထဲ ပုံေတြရွာ ၾကိဳးစားရဦးမွာ ။ အညာကိုၿပန္လည္ဘို႔ ကေတာ့ ေ၇ႊငုံးမင္းအၿမီးေမွ်ာ္သလိုဘဲ ။ ဘာေၾကာင့္ ေအာက္ၿပည္ေအာက္သားကို ယူမိလဲ မသိ ။

အင္းးးးမယ္သံလဲ ဘာကိုဘဲ ေရာက္တတ္ရာရာေတြးေတြး ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒီေယာက်ၤား ဒီသမီး ကိုေတြးၿပီး ဇာတ္လမ္ ဆုံးေတာ့တာဘဲ ။ ဒီလိုနဲ႔ သံသရာလည္ဦးမွာလား ေၾကာက္လွပါတယ္။